* Ο Χρήστος Βασιλείου είναι φοιτητής

Διαβάζοντας το παλιό κείμενο μου, μπήκα σε άλλες σκέψεις.

Αντελήφθην ότι με τον καιρό, κάποιος γίνεται πιο επιλεκτικός ανάλογα με τα βιώματά του.

Η ευαισθησία και η τρυφερότητα είναι πολύ όμορφα συναισθήματα, αλλά πρέπει να δίνονται επιλεκτικά. Δεν είναι για ξόδεμα.

Πρέπει με τον καιρό να κρίνουμε σε ποιους και σε τι θέλουμε να επενδύουμε.

Σε αυτή την επιλογή θα παίξει σημαντικό ρόλο η αντίληψη των άλλων. Δηλαδή ένας άνθρωπος για να δώσει αγάπη θα πρέπει να έχει πάρει αγάπη.

Συνήθως αυτή η αγάπη έρχεται από την οικογένεια, αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό.

Πρέπει η προσωπικότητα του ανθρώπου να έχει διαμορφωθεί έτσι, ώστε να μπορεί να δεχτεί αγάπη.

Υπάρχουν άνθρωποι που μετά από μια απογοήτευση τα παρατούν.

Βάζουν παρωπίδες και άμυνά τους είναι η σκληρή αντιμετώπιση των καταστάσεων. Σίγουρα όλοι λίγο πολύ έχουμε αισθανθεί κάτι παρόμοιο.

Όμως θεωρείσαι ηττημένος, αν πάψεις να ελπίζεις σε κάτι καλύτερο.

Αυτό που πρέπει να διδαχθείς από μια απογοήτευση είναι ότι κέρδισες ένα μάθημα ζωής.

Εξάλλου όσο πιο σακατεμένος είσαι τόσο πιο πλούσιες έχεις εμπειρίες.

Θέλω να επαναλάβω πως τα συναισθήματα δεν είναι για ξόδεμα. Ο καιρός και οι καταστάσεις θα παίξουν τον καταλυτικό ρόλο για το πώς θα επιλέγουμε

τους ανθρώπους που θα τους προσφέρουμε τα συναισθήματά μας. Θα ξοδέψουμε τα συναισθήματά μας.

Τέλος, θέλω να τονίσω μια φράση που αγαπώ: «πίσω από μια απογοήτευσή μας, κρύβεται πάντα ένα δικό μας λάθος».