Τον κύριο Μπαλτάκο θα τον θυμάστε, τον εξ απορήτων του Πρωθυπουργού μας και συνομιλητή και εφαψία της Χρυσης Αυγής. Ο κύριος αυτός, λοιπόν, ανακοίνωσε την ίδρυση κόμματος που όπως λέει θα το φτιάξει “μαζί με τις ένοπλες δυνάμεις, την αστυνομία και την εκκλησία”. Σας θυμίζει κάτι αυτό; Εμένα ναι, πιστεύω και σε σας τους κάπως παλαιότερους. Μου θυμίζει εκείνα τα “Ελλας, Ελλήνων, Χριστιανών” και “Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια” που ξεστόμιζε πριν μερικά χρόνια ένας συνταγματάρχης που είχε βάλει την Ελλάδα στον γύψο.
Παρατηρήστε παρακαλώ ότι απο τους στυλοβάτες του υπο ίδρυση κόμματος απουσιάζει η λέξη “λαός” -ο κυρίαρχος, θεωρητικά τουλάχιστον, σε μια δημοκρατία. Σε ποιό σημείο του πολιτικού φάσματος κατατάσσεται το νέο αυτό μόρφωμα δεν χρειάζεται σκέψη και συζήτηση. Αυτό που είναι ενδιαφέρον και χρειάζεται ανάλυση είναι το ποιά άραγε να είναι η ανάγκη που οδήγησε στην δημιουργία ενός ακόμα ακροδεξιού κόμματος. Να είναι άραγε το γεγονός πως παρά τα φαινόμενα η ακροδεξιά κάθε άλλο παρα συμπαγής είναι, πως μέσα της διεξάγεται σφοδρή ιδεολογικοπολιτική πάλη αλλά και αγώνας για προσωπική επικράτηση; Ή μήπως ετοιμάζεται η διάδοχη κατάσταση, ο χώρος που θα στεγάσει τους νεο-ναζί και φασίστες μετά την φυλάκιση των ηγετών και την πολύ πιθανή διάλυση της Χρυσής Αυγής. Μήπως ο κύριος Μπαλτάκος θέλει να προλάβει τον αξιότιμο κύριο Κασιδιάρη που καλοβλέπει την καρέκλα του έτσι κι αλλοιώς ξοφλημένου Μιχαλολιάκου;
Σύντομα, πιστεύω, θα ξέρουμε. Όπως και νάχει, ας έχουμε τα μάτια ανοιχτά. Κι εδώ θά’θελα να θυμηθώ τα χρόνια που υπηρετούσα την θητεία μου στο Κιλκίς, το 1968. “Εθνική Θρησκευτική Διαφώτιση”, λοιπόν. Φαντάρια καθισμένα γύρω γύρω στο έδαφος. Υπολοχαγός καραβανάς, διαφωτιστής, αγορεύει: “Ο κομμουνισμός είναι θηρίο και ως θηρίο ελλοχεύει, ως θηρίο βρυχάται και ως θηρίο ορμά. Ως θηρίο θα συντριβεί!”
Το θυμάμαι απο τότε. Ας το αντιστρέψουμε και εκεί που λέει “Κομμουνισμός”, ας γράψουμε την λέξη “φασισμός”.
η ιστοσελίδα του
2 Σχόλια
Σκοπός του δημοσιεύματός μου δεν ήταν βέβαια να ανοίξω συζήτηση για τον “συνταγματάρχη” η οποία, πιστεύω, αποπροσανατολίζει απο την ουσία του η οποία είναι οι διεργασίες στην άκρα Δεξιά και οι μεταμορφώσεις της. Άλλο τόσο πιστεύω αποπροσανατολίζουν τα περι τίμιου και αδέκαστου Παπαδόπουλου -για να του δώσουμε ένα όνομα. Προσωπικά, όσο “αδέκαστος” και να ήταν δεν θάθελα να τον ξανα-ειδώ (σχήμα λόγου), αυτόν ή τους ομοίους του στην εξουσία.
Τέλος, θα ξαναπώ πως θεωρώ επικίνδυνη και απαράδεκτη την θεωρία των δυο άκρων που προσπαθεί ανιστόρητα και εξυπηρετώντας μικροπολιτικές σκοπιμότητες να εξομοιώσει τελείως ανόμοια πράγματα.
ο Θα
Μακρία απο εμένα η θεωρία των δυο άκρων.
Όσο για τον “συνταγματάρχη”… δεν καταλαβαίνω τι πάει να πει αυτό
ο Θα