* Ο Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών

Εκτός από το Ευρώ και τη Δραχμή
υπάρχουν και δυστυχισμένοι άνθρωποι

Έγραψα στον τοίχο
για την ελπίδα που δεν έρχεται

Μελίνα, Εκκωφαντικές σιωπές-έγκλειστες συναντήσεις 3

Η επιστροφή στην κοινωνία του αποφυλακιζόμενου προϋποθέτει σεβασμό στη συνταγματικά κατοχυρωμένη αξία του ανθρώπου-κρατούμενου και την εξατομικευμένη σωφρονιστική διευκόλυνση που δεν θα τον χρησιμοποιεί όμως “ως αντικείμενο” αλλά μόνον ως υποκείμενο δικαιωμάτων.

Πρέπει να προσεγγίσουμε το δικαίωμα στην επανένταξη ως ένα γενικό δικαίωμα από το οποίο απορρέουν όλα τα ειδικά δικαιώματα. Οι Διακηρύξεις αρχών για κοινωνική επανένταξη δεν αρκούν. Χρειάζονται και θεσμικές εγγυήσεις αλλά και ένα μίνιμουμ κοινωνικής προστασίας.

Ας αποφασίσουμε τι ακριβώς θέλουμε.

Κρατούμενους σε “τεχνητό κώμα” που δεν πιάνουν χώρο και δεν εξεγείρονται

Ή

Φυλακές ανοικτών θυρών [όρο που χρησιμοποίησα το 2010 και πρόσφατα είδα να τον οικειοποιούνται κάποιοι νεο-αριστεροί] όπου ο κρατούμενος θα “κρατάει στα χέρια του” το κλειδί της επανένταξης;

ΥΓ: Οι φυλακές δεν αποπνέουν μόνο διαφθορά, βία και θάνατο. Εκπέμπουν και φως ποίησης και συναισθημάτων ελπίδας [βλ. ποιήματα στη συλλογή “Εκκωφαντικές σιωπές-έγκλειστες συναντήσεις 3”].

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr