Νίκος Βασιλειάδης

Τις μέρες αυτές μού ‘ρθε πολύ έντονα στο μυαλό όταν το 2012 από τις εκπομπές μου στην τηλεόραση είχα αφιερώσει αρκετό χρόνο για να εξηγήσω το βιβλίο της Θεωρίας της οικονομικής ανάπτυξης του αυστριακού οικονομολόγου Γιόζεφ Σουμπέτερ, σύμφωνα με το οποίο ο καπιταλισμός σαν δημιουργική καταστροφή, οδηγεί στη αναζήτηση «λευκών σελίδων», «καινούργιων αρχών». Και αν για τον Σουμπέτερ η λογική κατάληξη είναι πως ο καπιταλισμός τελικά θα καταρρεύσει λόγω της υπερβολικής γραφειοκρατικής διαχείρισης των πραγμάτων καταδικασμένος να διαγράφει αέναους και μη παραγωγικούς κύκλους, η αναζήτηση των «λευκών σελίδων», και των «καινούργιων αρχών» εφαρμόζεται προκειμένου να οικοδομήσει νέα οικονομικά, πολιτικά, πολιτισμικά και κοινωνικά πρότυπα προς όφελος ή προς την διαιώνιση των στρεβλώσεων του Κεφαλαίου. Το Καταστροφικό Κεφάλαιο για να πετύχει αυτόν τον σκοπό, την διαιώνισή του, προκαλεί πολέμους, τρομοκρατικές επιθέσεις, πραξικοπήματα μέχρι και φυσικές, κλιματιστικές καταστροφές. Τότε οι …Εταιρείες, όπως η ΕΕ και οι πολιτικοί υπάλληλοί τους , εκμεταλλευόμενοι το φόβο, τον πανικό των ντόπιων πολιτών και τον αποπροσανατολισμό των κοινών θνητών, προωθούν μια πολιτική αλλαγή ή μια οικονομική θεωρία-θεραπεία σοκ.

Αν φυσικά αντισταθούν κάποιοι στην επιβολή μιας ανοικτής ή συγκεκαλυμμένης δικτατορίας ή ενός μνημονίου, τότε οι δυνάστες έχουν εξασφαλισμένη την πολιτική ισχύ και την οικονομική δύναμη να επιβάλλουν στις ηγεσίες των ασθενέστερων κρατών τη θέλησή τους υπερβαίνοντας τους διεθνείς νόμους και το διεθνές δίκαιο. Ισχυρά κράτη δια της βίας ή δια της πειθούς, αναγκάζουν κυβερνήσεις και κοινοβούλια να νομοθετούν-θεσμοθετούν, καταχρηστικούς νόμους εις βάρος των πολιτών τους. Η εφαρμογή της αναδιάρθρωσης της οικονομίας υπό τύπων μεταρρυθμίσεων σε χώρες με ασθενή οικονομία από τους οπαδούς της Σχολής του Μίλτον Φρίντμαν – που μάλιστα του έδωσε και ένα Νόμπελ…από αυτό που εκλιπαρούμε τώρα για τις εκατόμβες των αθώων θυμάτων του πολέμου στην Συρία, δημιούργησε εκατόμβες νεκρών μαρτύρων από τους λαούς της υφηλίου οι οποίοι θυσιάστηκαν στο βωμό αυτής της αρρωστημένης ιδέας.

Τα μονοπώλια και οι πολυεθνικές πρέπει να αφεθούν ελεύθερα να πουλούν τα προϊόντα τους παγκοσμίως δίχως κρατικούς ελέγχους. Όποιες εταιρείες δεν μπορούν να επιβιώσουν θα συντριβούν. Όλες οι τιμές και οι μισθοί οφείλουν να καθορίζονται από την αγορά και παράλληλα να καταργηθεί το όριο του κατώτατου μισθού. Ιδιωτικοποίηση της φαρμακευτικής περίθαλψης, όσοι μπορούν να πληρώσουν θα ζήσουν, οι άλλοι … Εν ολίγοις, οι φτωχοί είτε θα μάθουν να επιβιώνουν μέσα στην απελπισία, είτε πρέπει με βάση την φυσική αξιολόγηση να σβήσουν από το χάρτη. Τελικά…όλες οι κρίσεις -είτε πρόκειται για χρηματοπιστωτικές ληστείες, είτε για φυσικές καταστροφές ή πολέμους- μπορούν να μετατραπούν σε ευκαιρίες… για εκείνους όμως που τις προκάλεσαν…

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.   

iPorta.gr