Βαγγέλης Παυλίδης

Είναι κάτι τέτοιες ώρες που αναρωτιέμαι. Αναρωτιέμαι για εκείνα τα κοινά ιδανικά που μας κοπανάνε συνεχώς, τις κοινές παραδόσεις, τον κοινό πολιτισμό που δήθεν μοιραζόμαστε εμείς οι Ευρωπαίοι. Έτσι μας λένε. Μα τι το κοινό έχω εγώ -εμείς- με τις πρόσφατες πρακτικές της Δανίας που κατάσχει χρήματα και κοσμήματα απ’ όσους πρόσφυγες θελήσουν να περάσουν τα σύνορά της; Μα και τί κοινό μπορεί να έχω εγώ -εμείς- με τις άλλες ξενοφοβικές και ρατσιστικές κυβερνήσεις της Ευρώπης;

Αλλά αναρωτιέμαι ακόμα -μήπως θα κάνουν οι Δανοί και κάποιο τατουάζ, κάποιον αριθμό ίσως, στο μπράτσο των προσφύγων; Αναρωτιέμαι, έτσι απλά.

There are times like these that I wonder. I wonder about all the common ideals, common traditions, common culture that we Europeans supposedly share. So we are told time and again. But what do I -we- have in common with the Danish government that confiscates jewels, money, anything of value, from the wretched refugees that might wish to cross the Danish borders? And, while at it, what do I -we- have in common with those other xenophobic and racist countries of Europe? Nothing!

But I also wonder, is it possible perhaps that Denmark might tattoo something, a number perhaps, on every refugee’s arm? I only wonder.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

 iPorta.gr