Όσοι με διαβάζετε θα ξέρετε σίγουρα πως αρκετά συχνά αναρτώ κάποια “λίμερικ” απ΄αυτα που έχω γράψει και εικονογραφήσει. Κι έχω εξηγήσει νομίζω πως την ιδέα μου την έδωσε ο μέγας Γ. Σεφέρης, που όχι μόνο έγραψε μα και εικονογράφησε (!) το είδος αυτό της ποιητικής ανοησίας. Σκέφτηκα λοιπόν πως αφού εκείνος σχεδιάζοντας είχε μπει στα χωράφια μου ήταν θεμιτό για μένα να μπώ στα δικά του, γράφοντας ποιήματα -έστω της ανοησίας. Στο κάτω κάτω, απο ανοησίες εγω… ε;
Αφορμή γι αυτά μου δίνει η σημερινή επέτειος. Μια μέρα σαν σήμερα, 29 Ιανουαρίου 1888, θα πεθάνει στο San Remo ο εμπνευστής του “λίμερικ” Edward Lear.
Ζωγράφος, εικονογράφος, μουσικός, συγγραφέας και ποιητής, γνωστός περισσότερο για τα ποιήματα και την πρόζα “της ανοησίας” που έγραψε, και ιδιαίτερα τα λίμερικ.
Έζησε πολλά χρόνια στην Ευρώπη και μάλιστα τα βήματά του τον έφεραν κάποια στιγμή να περιοδεύει την Νότια Ελλάδα. Προς το τέλος μάλιστα της ζωής του ο καλύτερος φίλος του ήταν ο Γιώργης, ο Σουλιώτης μάγειράς που, σύμφωνα με τον Lear, ήταν “ένα πιστός φίλος μα τελείως αναξιόπιστος μάγειρας”. Ένας άλλος καλός φίλος ήταν η γάτα του, ο Foss, που πέθανε στο San Remo το 1886 και θάφτηκε με τιμές στην Βίλλα Τέννυσον.
Παραθέτω δυο “συνταγές οικιακής μαγειρικής” του “ποιητή της ανοησίας”. Τις εκτελείτε με δικιά σας ευθύνη.
ΠΙΤΑ ΜΕ ΑΜΠΛΟΓΓΙΝΙΑ
Πάρε 2 κιλά (ή 2 και κάτι) φρέσκα Αμπλογγίνια και βάλε τα σ’ ένα τσουκαλάκι.
Σκέπασέ τα με νερό και βράσε τα ασταμάτητα επι 8 ώρες. Μετά, πρόσθεσε 1200 ml φρέσκο γάλα και βράσε άλλες 4 ώρες.
Όταν βεβαιωθείς πως τα Αμπλογγίνια είναι μαλακά βάλε τα σ’ ένα μεγάλο τηγάνι, αφού πρώτα τα τινάξεις καλά καλά. Τρίψε μοσχοκάρυδο στην επιφάνειά τους και κάλυψέ τα προσεκτικά με σκόνη απο μελόπιτα, κάρι και μπόλικο κόκκινο πιπέρι.
Πάρε το τηγάνι στο διπλανό δωμάτιο και βάλε το στο πάτωμα. Φέρ’ το πίσω και βάλε το να σιγομαγειρευτεί 45′. Μετά, ταρακούνησε δυνατά το τηγάνι μέχρι τα Αμπλογγίνια να πάρουν ένα ανοιχτό μωβ χρώμα.
Αφού είναι έτοιμο βάλε το προσεκτικά στον φούρνο προσθέτοντας ένα μικρό περιστέρι, 2 φέτες βωδινό, 4 κουνουπίδια και στρείδια όσα θέλεις.
Παρακολούθησε υπομονετικά καθώς η κρούστα θα φουσκώνει προσθέτωντας λίγο αλάτι πότε πότε.
Σέρβιρε σε καθαρό πιάτο και πέταξέ το απο το παράθυρο όσο πιο γρήγορα μπορείς.
ΚΕΦΤΕΔΕΣ ΓΚΟΣΚΥ
Πάρε ένα γουρούνι 3-4 ετών και δέσε το από το πίσω πόδι σ’ ένα παλούκι. Βάλε κοντά του 2.200 gr. μαύρες σταφίδες, 1.300 gr. ζάχαρη, 9 kg. μπιζέλια και 218 kg. γογγύλια. Όταν τα φάει δίνε του κι άλλα συνέχεια.
Ύστερα πάρε λίγη κρέμα, μερικές φέτες τυρί Cheshire, τέσσερα διπλά φύλλα χαρτί Α3 κι ένα κουτάκι μαύρες καρφίτσες. Δούλεψέ τα όλα μέχρι να γίνουν σαν αλοιφή και άπλωσέ την σε καθαρό αδιάβροχο λινό να στεγνώσει. Όταν η αλοιφή έχει στεγνώσει καλά, μα όχι πριν, δείρε το γουρούνι μ’ ένα σκουπόξυλο. Αν σκούζει, χτύπα το κι άλλο.
Για μερικές μέρες φρόντιζε την αλοιφή και δέρνε το γουρούνι εναλλάξ. Στο τέλος, βεβαιώσου οτι η αλοιφή έχει γίνει Κεφτέδες Γκόσκυ. Εάν δεν έχει γίνει, δεν θα γίνει ποτέ και μπορείς να ελευθερώσεις το γουρούνι και να θεωρήσεις την διαδικασία λήξασα.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr