Οι αρχαίοι Έλληνες, επειδή δεν πίστευαν στη μεταθανάτια ζωή, έλεγαν: «ας φάμε κι ας πιούμε, γιατί αύριο θα πεθάνουμε». Αυτό είχε σαν συνέπεια να ζουν έκφυλα και ανήθικα. Αυτό, δυστυχώς, είναι και το σύνθημα πολλών σύγχρονων συνανθρώπων μας. Η ζωή γι’ αυτούς περιφέρεται γύρω από τις ανέσεις, το φαγοπότι και τις ανηθικότητες.

Ο Βολτέρος, ο μεγάλος άθεος της Γαλλικής Επανάστασης συνάντησε σε μία επίσημη τράπεζα στα ανάκτορα της ρωσίδας βασίλισσας Αικατερίνης Β΄  τoν έλληνα Αρχιεπίσκοπο Χερσώνας, τον Ευγένιο Βούλγαρη. Εκεί λόγω νηστείας ο επίσκοπος δεν έτρωγε αρτύσιμα φαγητά και ο άθεος τον χλεύασε και του είπε πως δεν υπάρχει άλλη ζωή και πως αξία έχουν οι απολαύσεις και οι  χαρές αυτής της ζωής. Ο επίσκοπος του απάντησε: «Ας υποθέσουμε ότι έχεις δίκαιο και δεν υπάρχει άλλη ζωή, τότε εγώ με την προσεκτική χριστιανική ζωή έχω ήσυχη τη συνείδηση και δεν χάνω τίποτε το σπουδαίο εκτός από κάποιες υλικές παροδικές χαρές, αλλά, αν υποθέσουμε ότι εγώ έχω δίκαιο, τότε εσύ αναλογίστηκες ότι χάνεις το παν»;

Αυτοί που λένε «εδώ είναι ο Παράδεισος κι εδώ η κόλαση», θέλουν να κάνουν τη ζωή αυτή παράδεισο, αλλά αυτό είναι αδύνατο. Διαπιστώνουν συνεχώς πως πολλοί δίπλα τους τους αντιπαθούν και τους εχθρεύονται. Ζουν μέσα σε έναν κόσμο με πολλή κακία. Χωρίς Θεό ο άλλος είναι η κόλαση, κατά τους λόγους του άθεου υπαρξιστή φιλοσόφου Σάρτρ. Βέβαια κάποια στιγμή έρχεται η ώρα και βλέπουν πως η ζωή φεύγει γρήγορα και μελαγχολούν. Τα γηρατειά με τις σωματικές αδυναμίες  και τις ασθένειες αχρηστεύουν το σώμα και προειδοποιούν για το σίγουρο τέλος.

Ο  Πατήρ Μάξιμος Παναγιώτου είναι Αρχιμανδρίτης και ζει στη Ρόδο.