Χρήστος Μαγγούτας

Δ — Θα με τρελάνεις πια, ψυχοβγάλτης είσαι;

Χ — Αυτή είναι η δουλειά μου, κύριε φιλόσοφε.

Δ — Εννοώ με το πέρα δώθε στον Αχ-έρωτα Ποταμό.

Χ — Αχέροντα, κύριε.

Δ — Ξέρω εγώ τι λέω. Θα αποφασίσεις πια τελικά αν θα με πάρεις ή όχι; Με καταξόδεψες.

Χ – Εγώ ξέρεις πόσες δραχμές έχω χάσει;

Δ – Ρε Λαφαζανικός είσαι που θα ανοίξει νομισματοκοπείο να κόβει δραχμές ανήμερα του Αγίου Μαρξ; Τελικά θα αποφασίσεις πότε θα με πάρεις για να σε σβήσω από τα ραντεβού;

Χ — Εκτελώ εντολές ανωτέρου. Έχει σκοτούρες κι αυτός. Ο Μωάμεθ λέει θα δώσει εντολή για αντίστροφες σταυροφορίες. Ο Κύριος υμών κάνει κατενάτσιο να καθυστερήσει για να τον σφυρίξει. Και σαν να μην έφταναν αυτά βγήκαν οι δωδεκαθεϊστές και άρχισε πάλι να τον τηγανίζει η Αφροδίτη που της πήρε τον Άδωνι – του υποσχέθηκε τον Γεωργιάδη για ανταλλαγή πληθυσμών. Η Φρύνη της βάζει φωτιές που την απάτησε ο Πραξιτέλης και ερωτεύτηκε άλλον το κορίτσι…

Δ — Σσσσς! Μη λες ονόματα!

Χ –Μωρέ θα τα έγραφα κιόλας αλλά φοβάμαι μην μου δώσουνε το βραβείο Νόμπελ και γίνω ρεζίλι. Πάντως μεταξύ μας: κορίτσαρος η πιτσιρίκα.

Δ — Χμ, χμ.

Χ –Από τότε που της είπες «Λυχνίας σβησθείσης πάσα γυνή ομοία» αποφάσισε ή να σε σκοτώσει ή να σε ερωτευτεί. Καλά τι σου βρίσκει; Εμένα γιατί δε με συμπαθούν οι γυναίκες;

Δ — Δεν έχεις μερσεντές, δεν έχεις 2-3 βίλες όπως οι πολιτικοί, έχεις μόνο μια ψαρόβαρκα στην εποχή των κρις κραφτ και είσαι και κοκαλιάρης, ούτε καν λίγο προγούλι. Εγώ είμαι φιλόσοφος και μερικές γυναίκες είναι ονειροπαρμένες, θεωρούν σοφία κάθε βλακεία μου και με κοιτούν με ανοιχτό το στόμα.

Χ — Στρώμα; Τα μπέρδεψε πάλι το Φρυνάκι. Τι στόμα, τι στρώμα.

Δ — Ρε μην ξεφεύγεις. Θα με πάρεις ναι ή ου; Μου έβγαλαν και οι τράπεζες 23 κάρτες χωρίς να τις ζητήσω, θα σε πληρώσω αμέσως. Αυτό το «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος», που μου κολλήσανε, είναι μάλλον δουλειά του ζηλιάρη του Πλάτωνα.

Χ — Είπαμε ότι εκτελώ εντολές ανωτέρου. Έχει πέσει πολλή δουλειά στην περιοχή σας. Χρυσές δουλειές για το μαύρο χρυσάφι γιατί είστε ντιπ βόδια…. Συγνώμη κύριε πρόεδρε ο λόγος το έφερε…. Ήταν στο κινητό ο πρόεδρος των βοδιών, που βέβαια έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους ανθρώπους μια και τα δυο βλαμμένα πλάσματα είστε, για τα σφαγεία.

Δ — Ρε πας να γίνεις φιλόσοφος για να μου κλέψεις τη Φρυνιώ μου; Μιλάς σοφά, σαν «friend» του Facebook που σε ένα χρόνο ξεπέρασε και το Σωκράτη και τον Αριστοτέλη και τον Όσκαρ Γουάλντ. Ταχύρυθμη αμάθεια που λένε…

Χ — …Εντάξει αφεντικό, ναι, όχι, όχι, ναι…. Ήταν ο Από Πάνω. Διογένης άκυρον, διατάζει. «Δε θα περάσεις αντίκρα» που λέει ο Βάρναλης, αλλά να είσαι εδώ γύρω να μην αρχίσω να φωνάζω «Μα πού γύριζες. Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας», που λέει ο Ελύτης. Κι ο Ρίτσος «παίζαμε καρπαζιές με το θάνα–.

Δ — Ωχ έβαλε κι αυτός Facebook !