Άλλη μια κινητοποίηση, σήμερα Τρίτη, των κατοίκων της Νότιας Ρόδου μα και αυτών της ΄Εμπωνας που διεκδικούν το πιό βασικό, το πιό ουσιώδες, το πιο απλό: το δικαίωμα στην υγεία και την περίθαλψη, το δικαίωμα να μην πεθαίνουν σαν τα σκυλιά στον κάμπο. Χωρίς γιατρούς και άλλες βασικές παροχές υγείας, με υποτυπώδη πρόσβαση σε ασθενοφόρα που γίνεται ακόμα χειρότερη λόγω της απόστασης οι κάτοικοι του, τουλαχιστον, 1/3 του νησιού διεκδικούν και ταυτόχρονα εμπαίζονται από όλους και όλες, σε όλες τις βαθμίδες της κυβέρνησης και της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Περιφερειάρχες, Δήμαρχοι, διευθυντάδες, υποψήφιοι, πολιτικάντηδες κάθε λογής, αρμόδιοι και “αρμόδιοι” δίνουν θεατρικές παραστάσεις και διαρρηγνύουν δήθεν τα ιμάτιά τους μπροστά στην απαράδεκτη κατάσταση. Χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και χτυπούν την γροθιά στο τραπέζι υποσχόμενοι επανόρθωση της αδικίας και της ανισότητας. Μήνες και μήνες τώρα παίζουν το βιολί! Επαγγελματίες πολιτικοί που από την μια μεριά προσπαθούν να αποσείσουν από πάνω τους τις ευθύνες κι από την άλλη να διασώσουν το πολιτικό τους τομάρι διαχειριζόμενοι το σύστημα που υπηρετούν και που τους συντηρεί.

Αντί αυτών, θα περίμενε κανείς από αληθινούς ηγέτες -τέτοιοι δεν υποτίθεται πως είναι οι καθήμενοι στις διάφορες καρέκλες; – θα περίμενε λοιπόν κανείς να μπουν μπροστάρηδες στον κόσμο που τους ψήφισε και που τώρα πάσχει και με το όποιο κύρος ακόμα διαθέτουν να τον οδηγήσουν στην άσκηση της εντονότερης δυνατόν πίεσης προς τους κυβερνώντες.

Αμ’ δε! Κούφια λόγια, μετάθεση ευθυνών, προσπάθεια απελπισμένη να επιπλεύσουν. Μα αυτοί που παντού και πάντα επιπλέουν είναι οι φελλοί. Μόνο αυτοί.

Βαγγέλης Παυλίδης