Το κριτήριο της ανθρώπινης αρετής δεν το δίνει ποτέ το περίσσευμα, αλλά πάντα το υστέρημα.

Η τιμή, που προσδίνει στον πλούσιο ευεργέτη η ευεργεσία του, είναι άδηλο χάρισμα και το μόνο που ημπορεί είναι να τον απαλλάσσει από την κατηγορία, όχι όμως να τον φορτώνει και με τον έπαινο.

Κανείς δεν ημπορεί να αποδείξει ότι ο χορτασμένος που δεν έκλεψε, δεν θα εγινόταν κλέφτης, εάν πεινούσε.

Δεν είναι απόδειξη φιλοπατρίας και αλτρουισμού το ότι ο Σολωμός κάποιο μεσημέρι ακούγοντας το αδιάκοπο κανόνισμα του Μισολογγιού δεν έφαγε περιστέρια από τη λύπη του, αλλά ελιές. Και είναι τουλάχιστον ανόητη η τακτική αυτών που επιχείρησαν με τέτοιες κωμικότητες να υπερασπίσουν την ελληνοπρέπεια και τη φιλαλληλία του ποιητή. Τέτοιοι προπηλακισμοί από συνήγορους αχρηστεύουν τη διάθεση των κατηγόρων.
Κανείς και για τίποτα δεν ημπορεί να υπερασπίσει τον πλούσιο. Μόνον εκείνοι, που γεννήθηκαν αθέλητα πλούσιοι και πεθάνανε ηθελημένα φτωχοί, ετίμησαν τον πλούτο.»

Δημήτρης Λιαντίνης – “Χάσμα Σεισμού”.

* Ο Δημήτρης Λιαντίνης ήταν Έλληνας πανεπιστημιακός, φιλόσοφος, ποιητής, συγγραφέας και μεταφραστής. Υπήρξε αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συγγραφέας εννέα βιβλίων με φιλοσοφικό και παιδαγωγικό περιεχόμενο. 
Γέννηση: 23 Ιουλίου 1942, Νομός Λακωνίας
Απεβίωσε: 1998, Ταΰγετος

(Βικιπαίδεια)