Γιάννης Παπαϊωάννου 

Ο Μελωδία για πολλά χρόνια ήταν (δεν ξέρω εάν συνεχίζει ακόμα) χορηγός στο Φεστιβάλ Βράχων του Δήμου Βύρωνα για τις θεατρικές και μουσικές παραστάσεις του καλοκαιριού που αρκετές φορές μετέδιδε ο σταθμός ζωντανά στο πρόγραμμά του.

Εμείς ως εργαζόμενοι μπορούσαμε να πάμε όποια βραδιά θέλαμε. Ένα Αυγουστιάτικο καλοκαίρι, νομίζω το 2007 έχουν ανέβει στους βράχους η Χαρούλα, ο Σωκράτης και ο Αλκίνοος. Μου είπαν κάποιοι συνάδελφοι να πάμε να τους ακούσουμε και μετά να τους δούμε στα καμαρίνια (μάλιστα θέλανε να με βάλουν μέσο γα να δουν από κοντά την Χαρούλα). Τους είπα ότι δεν θα πάω και προτιμώ να τους ακούσω από το σπίτι μου μιας και εκείνη την βραδιά είχα ρεπό.

Πράγματι πήρα το τρανζιστοράκι μου, ανέβηκα στην ταράτσα μαζί με τα τσιγάρα και το ποτό μου. Το φεγγάρι πιάτο από πάνω μου, άρχισε η συναυλία, πρώτος ο Αλκίνοος, μετά ο Σωκράτης, η Χαρούλα και στο τέλος και οι τρεις μαζί. Άκουγα τον κόσμο να τραγουδάει μαζί τους, αλλά όταν η Χαρούλα είπε τον Αύγουστο του Νίκου Παπαζογλου στον πρώτο στίχο δεν ακουγότανε ψυχή. Εγώ έγινα κοσμοναύτης σαν τον Ρώσσο Γιούρι Αλεξέγιεβιτς Γκαγκάριν που το 1961 έγινε ο πρώτος άνθρωπος που ταξίδεψε στο διάστημα, μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Γη και είδε από τόσο κοντά το φεγγάρι. Την Χαρούλα την έχω ζήσει πολύ και για πολλά χρόνια ”μέσα στο Studio.”

Εκείνη τη βραδιά ήταν πάλι κοντά μου και είχαμε παρέα ολόκληρο το φεγγάρι, να το βλέπουμε πίνοντας το ποτό μας και καπνίζοντας το τσιγάρο μας.

Για το φεγγάρι που θα γεμίσει σε λίγες μέρες και για τη βραδιά εκείνη σας στέλνω τον Αύγουστο να τον ακούσετε παρέα μου.

Καλή σας ακρόαση

Υ.Γ.1ο: Το τραγούδι θα το ακούσετε με τον Νίκο, γιατί είναι δικό του, γιατί είναι ένα κομμάτι από την ψυχή του, γιατί το λέει πολύ καλά και ας μην πρόλαβε να το δει γιομάτο…

Υ.Γ. 2ο: Όταν βγήκε το βιβλίο μου ”Πίσω από το τζάμι..”  η αγαπημένη μου Τζίνα Δαβιλά μαζί με τον φίλο Στάθη Παχίδη (ψυχή των Άγαμων Θυτών) φρόντισαν και κανόνισαν να γίνει η παρουσίαση στη Σαλονίκης στο μαγαζί που έχει ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης, το Fox Trot. Πήγε πολύ καλά και κάποια στιγμή μου λέει ο Στάθης: “Εάν ζούσε ο Νίκος θα κάναμε την παρουσίαση στον δικό του χώρο, στο studio του το Αγροτικό, θα έπαιζε, θα τραγουδούσε και εσύ θα έκανες την ηχογράφηση”.

Ας ήτανε κοντά μας και ας μην τραγουδούσε και ας μην κάναμε ηχογράφηση.

Υ.Γ. 3ο: Στην Τζίνα, στον Στάθη και στον Νίκο, εκεί που είναι, γιατί μπορεί να έχει χαλάσει το Pick-Up….