Είναι μόλις 25 χρόνων. Έχει ξεκάθαρες απόψεις για το τι θέλει να κάνει στη ζωή της και ήδη έχει συγγράψει παιδική λογοτεχνία και ένα βιβλίο για την σχολικό εκφοβισμό. Ονομάζεται Αθανασία Κιφοκέρη και έχει σπουδάσει παιδαγωγικά στην Ρόδο, ενώ ένα βιβλίο της γραμμένο στην ισπανική διατίθεται από την παγκόσμια ιστοσελίδα lulu.com. Toν ελεύθερο χρόνο της παρακολουθεί μαθήματα αργεντίνικου τανγκό και συνάμα πολεμικών τεχνών. Αυτή την περίοδο δουλεύει ως παιδαγωγός. Η Πόρτα μα ςορθάνοιχτη και στους νέους ανθρώπους. 

Πού και πότε γεννηθήκατε;

Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1989.

Ποια εικόνα από τα παιδικά σας χρόνια είναι ανεξίτηλη;

Η εικόνα της θάλασσας και το απεριόριστο γαλάζιο του ουρανού.

Τι σας έλειπε ως παιδί;

Μου έλειπε η περισσότερη ελευθερία όντας το μοναδικό κορίτσι της οικογένειας οι γονείς μου ήταν περισσότερο προστατευτικοί από ό,τι θα έπρεπε.

Υπάρχει συνταγή ευτυχίας για ενήλικες;

Σημαντικό ρόλο στο να γίνουμε ευτυχισμένοι ενήλικοι παίζουν οι γονείς και το περιβάλλον μας, η ενδομήτρια ζωή μας, η παιδική μας ηλικία, αλλά και η εφηβεία μας. Αν προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε δεσμούς με την οικογένειά μας, τους φίλους, τους συνεργάτες μας, ακόμα και τους γείτονές μας. Υπάρχουν, βέβαια, πολιτισμοί που ευνοούν αυτούς τους δεσμούς και άλλοι που τους εμποδίζουν. Για να βοηθηθούμε, μπορούμε να ενταχθούμε σε μια ομάδα, σε κάποια ένωση, να βρούμε ανθρώπους που ασχολούνται με πράγματα που ενδιαφέρουν κι εμάς.

Υπάρχει συνταγής ευτυχίας για παιδιά;

Το να είναι αποδεκτά προς τον κοινωνικό τους περίγυρο, να ζουν σε ένα όμορφο και υγιές περιβάλλον γεμάτο αγάπη και τρυφερότητα.

Αποτυχία είναι …

…είναι μόνο ο θάνατος. Όλα τα υπόλοιπα είναι μόνο ευτυχία.

Επιτυχία είναι…

… να ζούμε την ζωή μας με τον τρόπο που θέλουμε εμείς, κάνοντας ότι μας ευχαριστεί και να ζούμε με ανθρώπους που μας αγαπούν

Συγχωρούμε…

… όταν κατανοούμε.

Φοβόμαστε…

… όταν έρθουμε αντιμέτωποι με το άγνωστο.

Γυρνάμε την πλάτη …

…σε αρνητικά σχόλια που δεχόμαστε που σκοπό έχουν να μας βλάψουν και όχι να μας καλυτερεύσουν.

Το επικινδυνότερο στοιχείο της εποχής …

…είναι η απαιδευσία.

Η εντονότερη θλίψη της εποχής...

… ότι δεν κυριαρχεί η αισιοδοξία στην ζωή μας.

Τι θαυμάζετε γύρω σας;

Τους ανθρώπους που προσπαθούν συνεχώς για το καλύτερο, για να εξελιχθούν και να προοδεύσουν.

Τι απεχθάνεστε;

Το ψέμα και η υποκρισία που υπάρχει στην κοινωνία μας.

Τι σας θυμώνει;

Η ανευθυνότητα.

Τι σας φοβίζει;

Το άγνωστο

Πότε η ζωή κάποιου χαραμίζεται;

Όταν παύσει να έχει στόχους και να αγωνίζεται για το καλύτερο.

Τι λείπει σήμερα από την συγγραφή;

To να απευθύνεται σε ένα μεγάλο αναγνωστικό κοινό. Δυστυχώς, στην Ελλάδα το ποσοστό που διαβάζει βιβλία είναι πολύ μικρό.

Υπάρχουν επαγγελματικά απωθημένα;

Εργάζομαι ως νηπιαγωγός σε ιδιωτικά σχολεία, γράφω βιβλία, διδάσκω ξένες γλώσσες οπότε επαγγελματικά ελίσσομαι. Σίγουρα, όμως στο μέλλον θα ήθελα να δραστηριοποιηθώ και σε άλλους επαγγελματικούς τομείς.

Σε ποιο βιβλίο, μουσική, θεατρικό έργο, εικαστικό πίνακα σας βρίσκουμε;

Εκεί όπου υπάρχει αισιοδοξία. Εκεί όπου κυριαρχεί η χαρά και ο ενθουσιασμός. Όπου ο δημιουργός κατέθεσε ψυχή.

Τι θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας και δεν μας το είπατε;

Ότι μέχρι τώρα τα βιβλία μου είχαν εκπαιδευτικό περιεχόμενο, το επόμενο βιβλίο που ετοιμάζω θα είναι μυθιστόρημα.

Τζίνα Δαβιλά