* Ο Πάνος Βενέρης είναι Αρχιτέκτων Μηχ. Msc.,

Δντης Περιβάλλοντος – Χωροταξίας Δωδ/σου της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου

Όταν ο Ποσειδώνας έβγαζε με την τρίαινα ένα – ένα τα διαμάντια από το βυθό της θάλασσας και τα μετέτρεπε σε νησιά του αρχιπελάγους σχηματίζοντας τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα, ένα του ξέφυγε και μπήκε σφήνα ανάμεσά τους. Γεννήθηκε έτσι κόρη πεντάμορφη αλλά με μια ιδιομορφία. Είχε το ένα μάτι στη δύση και το άλλο στην ανατολή, το ένα στις Κυκλάδες και το άλλο στα Δωδεκάνησα. Αλλήθωρη; Μα κάθε άλλο. Με το βλέμμα του ψαριού. Βλέπει ταυτόχρονα παντού!

Αμέσως έπεσαν πάνω της γαμπροί για να την κάνουν δική τους. Κυκλάδες, Δωδεκάνησα την ήθελαν πολύ, τι να πρωτοδιαλέξει. Και να ‘σου η ιδέα η φαεινή. Να πάει και με τους δυο. Να παντρευτεί τα Δωδεκάνησα αλλά στο γάμο να φορέσει νυφικό από τις Κυκλάδες! Και εγένετο θαύμα. Μια Δωδεκανήσια με Κυκλαδίτικη φορεσιά, όμορφη σαν τη χιονάτη!

Της φέραν προικιά από παντού. Με τον καιρό και τα πολλά, κορώνα στο κεφάλι της το κάστρο που της άφησαν πεσκέσι οι Querini κάπου εκεί στα χρόνια τα δύσκολα με τους πειρατές ν’ αρμενίζουν ολούθε στο Αρχιπέλαγος.

Δαντέλα οι ακτές της. Αν δεις τη Χώρα από μακριά, μοιάζει σαν άτι ατίθασο κόντρα στο κύμα και για χαίτη σειρά από μύλους να ξεφυτρώνουν στον κατάλευκο λαιμό.

Αστροπαλιά τη βγάλανε γιατί τον κεραυνό του Δία κουβάλαγε μαζί της να ξολοθρεύει τα θεριά. Φοβήθηκαν και τα φίδια και ξεμάκρυναν από τον κόρφο της.

Κυρίες και κύριοι, ιδού η Αστυπάλαια, μια πέρλα καταμεσίς του Αρχιπελάγους. Μια Κυκλαδίτισσα κυρά που ανήκει στα Δωδεκάνησα!

Δεν έχω δει ωραιότερη ανατολή να αναβλύζει από το αρχιπέλαγος, να χρυσώνει τον κάτασπρο λαιμό της Χώρας και να περιλούζει το κάστρο. Την ώρα εκείνη, φεύγουν και τα καϊκα για να σηκώσουν την ψαριά που τόσο απλόχερα χαρίστηκε στον τόπο.

Το βράδυ, όλα διακριτικά. Χωρίς φανφάρες και φωνές. Ποιοτικά, ήσυχα και απλά.

Ένας τόπος που αξίζει την προσοχή σας.

«Το κάστρο της Αστροπαλιάς
έχει κλειδί κλειδώνει,
έχει κορίτσια έμορφα
μα δεν τα φανερώνει…»