Χρήστος Μαγγούτας  

Ποιος μπορεί να μείνει χωρίς να δακρύσει μετά τη δήλωση της κ. Έλενας Ακρίτα;

««ΔΟΛ, λοιπόν. Από σήμερα σωπαίνουμε όλοι οι εργαζόμενοι στα Νέα και στο Βήμα. Αδειάζουν τα γραφεία… ερημώνει το κτίριο. Οι συνάδελφοι βγαίνουν στη Μιχαλακοπούλου με τις κούτες αγκαλιά. Λουκέτο; Απεργία; Ανεργία; Θα μου πεις ούτε οι πρώτοι είμαστε ούτε οι τελευταίοι».

Τώρα ποιος θα ανεβοκατεβάζει τις κυβερνήσεις; Ποιος θα τα βάζει με τον Γεώργιο Παπανδρέου παίρνοντας το μέρος του έκπτωτου με αποτέλεσμα τα πλήθη να καίνε τις «δημοκρατικές» εφημερίδες του Λαμπράκη στους δρόμους; Και που αργότερα βάφτισε τον Γεώργιο «Γέρο της Δημοκρατίας» γιατί άλλαξαν οι ισορροπίες και έπρεπε να γλύφει τον Ανδρέα; Και ποιος παρά ο Λαμπράκης θα έλεγε στην κ. Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου, όπως μου είπε η ίδια: «Του είπα ότι ο Ανδρέας δε θα ήθελε ποτέ το γιο του πρωθυπουργό και μου απάντησε σίγουρος: «Δήμητρα ο Γιώργος θα γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδας, έχει αποφασιστεί». Προβληματίστηκα που τα ΜΜΕ ξέρουν για τη μοίρα κάποιου πολιτικού πιο πολλά από ό,τι ξέρει αυτός για το μέλλον του».

Αλλά λυπάμαι προσωπικά για την ίδια την κ. Έλενα Ακρίτα που η Τρόικα της έκοψε άσπλαχνα τη σύνταξη από τον πατέρα της Λουκή Ακρίτα, που έπαιρνε από το 1965 (Νόμος 4479/1065) με νόμο του Γεωργίου Παπανδρέου:

[Κατά πληροφορίες από δημόσιες συζητήσεις στην τηλεόραση]. Η σύνταξη της καταβαλλόταν κανονικά και επί Χούντας Από το 1965 μέχρι το 1974 έπαιρνε σύνταξη ίση προς την μισή βουλευτική αποζημίωση, δηλαδή με σημερινά χρήματα πάνω από 1.500 ευρώ τον μήνα! Από το 1974 μέχρι το 1987, η σύνταξη στην Έλενα Ακρίτα αυξήθηκε: Έγινε ίση προς την εκάστοτε σύνταξη βουλευτού με 15ετή βουλευτεία, δηλαδή γύρω στις 3.000 ευρώ τον μήνα!

Η τρόικα της την ανέστειλε επ’ αόριστον γιατί δεν καταλάβαινε το λόγο που η Ελλάδα έδινε σύνταξη στις ορφανές των πολιτικών και των στρατιωτικών μέχρι να παντρευτούν και όχι σε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους. Αλλά ειδικά για την κυρία Έλενα Ακρίτα προβλεπόταν να συνεχίσει να την παίρνει ακόμα και αν παντρευτεί. Έτσι το 1987 η κ. Έλενα παντρεύτηκε, έκανε παιδιά, αλλά η σύνταξη συνεχίστηκε κανονικά και χωρίς περικοπές γιατί όπως είχε δηλώσει ο κ. Σταϊκούρας «οι προσωπικές συντάξεις δεν ακολουθούν τις διατάξεις του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων, δηλαδή δεν υπόκεινται στις εκάστοτε περικοπές».
Ευτυχώς η τρόικα βρήκε ότι είχε αρκετά άλλα εισοδήματα και γλιτώσαμε να πληρώνουμε μια σύνταξη που δεν είχε λόγο να υπάρχει. Δεν ξέρω πώς γράφει η κ. Ακρίτα, αλλά είναι πιθανό ότι μερικοί γράφουν πολύ καλύτερα, είναι όμως αρκετά έντιμοι να προτιμούν να πεθάνουν στην ψάθα από το να γίνουν αργυρώνητοι.

Ναι λυπάμαι για την κατάσταση αυτή στον Οργανισμό Λαμπράκη. Κυρίως λυπάμαι γιατί δε έγινε πιο νωρίς για να ξεβρομίσει κάπως το πολιτικό τοπίο στο οποίο είναι συντελεστές και δημιουργοί. Δεν αναφέρομαι στους τεχνικούς, ηλεκτρολόγους, γραμματείς, αυτοί μια χαμάλικη δουλειά κάνουν που είναι η ίδια σε όλες τις εφημερίδες. Αλλά όχι για την εν λόγω κυρία που φαίνεται ότι ο σκοπός της στη Βουλή ήταν να συζητάνε ποια έχει τσάντα γνήσια παριζιάνικη και όχι πλαστική τσάντα μαϊμού.

Λυπάμαι που δεν έγινε πιο νωρίς κουρνιαχτός και μπούρμπερη το συγκρότημα που δεν έγραφε απλά της ιστορία της Ελλάδας, αλλά τη δημιουργούσε .

Είναι η κ. Ακρίτα περήφανη που συνέβαλε στη δημιουργία αυτής της κοινωνίας; Αν είχε λίγο τσίπα, θα έκανε κάποια αυτοκριτική. Πότε σκοπεύει να το κάνει; Όταν θα βλέπει τα ραδίκια ανάποδα;

***

Η απάντηση της κ. Ακρίτα κατά το «Μηδενί δίκην δικάσεις πριν αμφοίν μύθον ακούσεις» με ένα σχόλιο δικό μου: Η κ. Ακρίτα λέει, και ας την πιστέψουμε, ότι της έκοψε τη σύνταξη η Χούντα και δεν την έπαιρνε για 12 χρόνια που διάρκεσαν οι δυο γάμοι της, ήτοι σύνολο 19. Δηλαδή από το 1965 έως το 2010 που της την έκοψε «άδικα» η τρόικα (σύνολο 45 χρόνια) την έπαιρνε για 26 χρόνια. Χρειαζόταν να αποφασίσει η τρόικα για τα δύσκολα «χρόνια για τον τόπο μας»;

«Η σύνταξη ήταν απολύτως νόμιμη» γράφει. Ηθική είναι; Και γίνεται νόμιμος και ηθικός κάποιος νόμος που παράνομα εκδόθηκε για χάρη κάποιου συγκεκριμένου ατόμου;

Η κ. Ακρίτα έχει το λόγο:

«Η δική μου απάντηση είναι:

1. Τη σύνταξη αυτή την σταμάτησε η χούντα και δεν καταβαλλόταν επί 7 χρόνια.

2. Παρ’ όλο που, ως παντρεμένη, είχα νόμιμο δικαίωμα στο ¼ της σύνταξης, [το άλλο το έπαιρνε η μητέρα της μέχρι το θάνατό της οπότε μεταφερόταν όλο το ποσό στην κόρη – Σημ.Χ.Μ.] ποτέ δεν εισέπραξα αυτά τα χρήματα όσο διαρκέσανε οι δυο γάμοι μου (σύνολο 12 χρόνια). Κι αυτό το έπραττα, με βάση το προσωπικό μου αξιακό σύστημα.

3. Με την είσοδο της χώρας στο μνημόνιο, έκρινα σωστό να μην προχωρήσω σε διαδικασίες που θα μου επέτρεπαν τη συνέχιση της καταβολής της – σε χρόνια τόσο δύσκολα για τον τόπο μας. Τέλος, τονίζω ότι η σύνταξη ήταν απολύτως νόμιμη και αυτό προκύπτει από όλα τα σχετικά έγγραφα.

Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο. Σας ευχαριστώ»!

Έλενα Ακρίτα

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr