Βαγγέλης Παυλίδης

Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του  

Ο Τσέχος συνθέτης Antonín Leopold Dvořák (Ντβόρζακ) γεννήθηκε μια μέρα σαν σήμερα, 8 Σεπτεμβρίου 1841. Ακολουθώντας το παράδειγμα και άλλων συνθετών της εποχής χρησιμοποίησε συχνά χαρακτηριστικά και ρυθμούς της λαϊκής μουσικής της πατρίδας του, της Βοημίας. Το στυλ έχει περιγραφεί ώς “η πλήρης ανάπλαση ενός εθνικού ιδιώματος με την συμφωνική παράδοση…”

Το 1892, ο Ντβόρζακ μετακόμισε στις ΗΠΑ, όπου έγινε διευθυντής του Εθνικού Ωδείου της Αμερικής στην Νέα Υόρκη. Εκεί έγραψε μερικά απο τα καλύτερα έργα του, όπως η Συμφωνία του Νέου Κόσμου που τον έκανε παγκόσμια γνωστό, Το Κοντσέρτο για Τσέλο που θεωρείται από τα δυο τρία καλύτερα διεθνώς, και το “Αμερικάνικο” κουαρτέτο εγχόρδων.

Και τώρα στα καθ’ ημάς. Παράξενιές αρκετές, ώστε να προκαλέσουν την προσοχή μου.

Εκτός απο την αγοραφοβία που προς το τέλος της ζωής είχε γίνει τόσο οξεία ώστε οι μαθητές του να είναι αναγκασμένοι να τον συνοδεύουν από το σπίτι στο Ωδείο, ο Ντβόρζακ λάτρευε τα περιστέρια που τα ανάτρεφε για χόμπυ. Τόσο τα αγαπούσε ώστε μετά μια συναυλία του στο Λονδίνο που την παρακολούθησε η βασιλική οικογένεια, η βασίλισσα Βικτώρια του έστειλε δώρο μερικά από τα καλύτερα Βρετανικά περιστέρια.

Το πιο παράξενο όμως ήταν η αγάπη του συνθέτη για τα τραίνα. Λένε πώς πίσω από το τόσο έντονο ενδιαφέρον του γι’ αυτό που την εποχή εκείνη αποτελούσε το κορυφαίο τεχνολογικό επίτευγμα βρισκόταν η γοητεία του για τις μηχανές που θύμιζαν την περίπλοκη δομή των συνθέσεών του. Είναι χαραχτηριστικό πως κάποτε είπε ότι θα έδινε όλες τις συμφωνίες του αν είχε ανακαλύψει αυτός την ατμομηχανή.

Το ενδιαφέρον του για τα τραίνα έφτανε στα όρια της μονομανίας. Κρατούσε λεπτομερείς σημειώσεις για τα δρομολόγια και κάθε πρωί έκανε βόλτα πάνω από το τούνελ του κεντρικού σταθμού της Πράγας απ’ όπου βγαίνανε τα τραίνα. Εκεί μάλιστα, πάνω από το τούνελ, εμπνεύστηκε την πρώτη Κίνηση της συμφωνίας Νο. 7, ενώ στο τραίνο έγραψε το όγδοο μέρος του Requiem. Στην διάρκεια των ταξιδιών του στο εξωτερικό έπιανε κουβέντα με τους μηχανοδηγούς στους διάφορους σταθμούς ώστε να ενημερώνεται με λεπτομέρεια για κάθε τεχνολογική εξέλιξη.

Κάποτε, ζήτησε απο έναν μαθητή του να πάει νωρίς το πρωί στον σταθμό και να σημειώσει τον αριθμό της ατμομηχανής του εξπρές για την Βιέννη, καθώς θα έβγαινε απο το τούνελ. Για να τον εντυπωσιάσει, ο μαθητής (που αργότερα έγινε γαμπρός του) έβαλε ξυπνητήρι. προμηθεύτικε κυάλια κι όταν πέρασε το τραίνο έσπευσε να ανακοινώσει τον αριθμό… που από λάθος ήταν αυτός του βαγονιού πίσω απο την μηχανή.

Τέλος, λέγεται πως όταν στις 20 Ιουλίου 1969 το διαστημόπλοιο Apollo 11 προσεληνώθηκε στην Θάλασσα της Γαλήνης οι αστροναύτες Buzz Aldrin και Neil Armstrong έπαιζαν την Συμφωνία του Νέου Κόσμου καθώς πατούσαν το έδαφος της Σελήνης. Μια σύνθεση του Ντβόρζακ που συνόδεψε την ανθρωπότητα στο σημαντικότερο ταξείδι της στο διάστημα.