Δημήτρης Κατσούλας

Περπατάς σε άδειους δρόμους, ανάμεσα σε πέτρινα λιθόστρωτα σοκάκια και κλειδαμπαρωμένες πόρτες. Χορταριασμένες.  Και τα παράθυρα σφαλιστά, εκεί που πριν μερικά χρόνια οι κατηφέδες, τα γιασεμιά και τα ζουμπούλια σου έσπαζαν τη μύτη με τη μοσχοβολιά τους . Τώρα είναι όλα μαραμένα, όσο μπορεί βοηθά η βροχή και μόνο.

Λίγοι, μετρημένοι οι κάτοικοι κι αυτού του χωριού. Οι γέροντες τάχτηκαν να “φυλάσσουν Θερμοπύλες”, και η τρελή του χωριού παράτησε μια πολλά υποσχόμενη καριέρα και τώρα περιθάλπει όλα τα αδέσποτα . Το μεσήλικο ζευγάρι-εκείνος μπάρμαν και η καλή του χορεύτρια σε στριπτιτζάδικο- στράφηκαν προς τη θρησκεία και κάθε που αρχίζει να βραδιάζει παίρνουν σβάρνα όλα τα ξωκλήσια για ν ‘ ανάψουν τα καντήλια. Ο αλαφρο΄ί΄σκιωτος πετροβολάει τα παιδιά γιατί θαρρεί πως θα του κλέψουν τα σύκα. Η μαυροφορεμένη μάννα του παλληκαριού που χάθηκε στα είκοσι δυο του είναι ριζωμένη στο κατώφλι και λίγο πριν γύρει ο ήλιος κατηφορίζει για το κοιμητήρι.

Και τα σφαλιστά σπίτια ποιόν περιμένουν για ν’ ανοίξουν ξανά;

Τους ξεφτισμένους τοίχους ποια αντρικά χέρια θα τους ομορφύνουν τάχα;

Τις παγωμένες κάμαρες ποια ιδρωμένα από έρωτα κορμιά θα τους ζεστάνουν; Να τις γεμίσουν μυρωδιές κι αρώματα, αναστεναγμούς και χάδια; Να ακουστούν ξανά γέλια και χτυποκάρδια , να φωλιάσουν όνειρα στα προσκεφάλια, να έχουμε γεννητούρια και γάμους, ντουφεκιές και βλαστήμιες και να τραντάζονται συθέμελα τα πατώματα από τους χορούς, να μοσχοβολίσει το ζεστό ψωμί από τον ξυλόφουρνο, να στηθούν τραπέζια στην αράδα και τα ποτήρια με κρασί να κάνουν σαματά, να φουντώσουν οι κατηφέδες στα πορτοπαράθυρα.

Κι οι πόρτες διάπλατα ανοιχτές να μπαινοβγαίνει η ζωή …

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr