Τζίνα Δαβιλά

«Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του Μega, ανακοίνωσε ότι σχεδιάζεται παράταση της στρατιωτικής θητείας επί πληρωμή με επαγγελματική έμμισθη σχέση. Έτσι, όσοι έχουν τα προσόντα και το επιθυμούν μπορούν να παραμείνουν για, τουλάχιστον, δύο χρόνια και να πληρώνονται με τον μισθό του υπαξιωματικού»

Ο κ. Καμμένος, λοιπόν, θέλει στρατό. Ανθρώπους που σε τούτη την οικονομική κρίση θα επιλέγουν τη στρατιωτική εργασία σε συνέχεια της στρατιωτικής τους θητείας, από το να αξιοποιήσουν την πανεπιστημιακή τους μόρφωση. Υπόσχεται μισθοδοσία υπαξιωματικού. Με ποια κατάρτιση; Με ποια εκπαίδευση; Την εννεάμηνη υποχρεωτική της στρατιωτικής θητείας; Με το κίνητρο της μισθοδοσίας ζητεί προσωπικό; Από έναν άνθρωπο, που προφανώς έχει λόγους ψυχολογικής εξάρτησης ώστε να εκθεάζει τόσο τον στρατό -όπως ανακοίνωσε ότι στην παρέλαση μπρος στο Σύνταγμα, η μπάντα του στρατού θα παίζει δημοτικούς χορούς για να χορέψει ο κόσμος- περίμενα κάτι πιο οργανωμένο. Δεν μπορώ να του προτείνω κάτι, βεβαίως-βεβαίως, διευκολύνοντας τη σκέψη του, γιατί δεν πιστεύω στην ανάγκη περισσότερου στρατού, δεδομένου πως το όραμά μου είναι ένας κόσμος αφοπλισμού, ειρήνης και αλληλεγγύης. Απόντος κάθε αμυντικού στοιχείου. Αυτό θέλω.

Ωστόσο, ο υπουργός Άμυνας ξεχνά ή δεν γνωρίζει -προτού προβεί σε μπαράζ ανακοινώσεων που αφορούν στους ένστολους και στους υποψηφίους ένστολους- τον βαθμό δυσκολίας για να υπάρξει ικανό στρατιωτικό προσωπικό. Θέλω να πω ότι ο στρατός διαθέτει ελάχιστες αδαμάντινες προσωπικότητες, τις οποίες ο ίδιος οφείλει να αναζητήσει και να συμβουλευτεί προτού εκθέσει τις ιδέες του, αν θέλει να μην ακυρώνει διαρκώς τον εαυτό του. Έχει ένα εύκολο υπουργείο, ευτυχώς για όλους μας. Θέλω να πω ότι οι αποφάσεις για τις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία λαμβάνονται από το Υπουργείο Εξωτερικών, όχι από το Εθνικής Αμύνης. Ωστόσο, ενισχύεται η αίσθησή μου ότι οι προκλητικές ανακοινώσεις του μπορεί και να δυναμιτίσουν στο άψε-σβήσε το εσωτερικό της χώρας, καθώς η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από περισσότερο στρατό, αλλά από παραγωγικές δουλειές. Εκτός αν στο πίσω μέρος του μυαλού του, υπάρχει η φωτογραφία του καδραρισμένη ως εθνοσωτήρα. Και επιπλέον πιστεύει πως ο στρατός είναι η μοναδική οδός για την ασφάλεια της χώρας, εκεί που θα έπρεπε να πιστεύει πως ο μόνος δρόμος είναι η Δημοκρατία.

Κλείνοντας, μπορεί ο Πάνος Καμμένος να «εξιτάρεται» από τις επισκέψεις του στην παραμεθόριο Ελλάδα και τη ρίψη στεφάνων εις μνήμην πεσόντων αξιωματικών. Μπορεί να έχει ενδόμυχα τον φόβο της απόρριψης από τον Αλέξη Τσίπρα και να προσπαθεί να επιδείξει υπερβάλλοντα ζήλο περί του στρατού. Όμως ο στρατός δεν είναι χωνευτήρι ανέργων. Τελεία και παύλα.