Βαγγέλης Παυλίδης

Το σκίτσο είναι παλιό και το ξέχωσα από τον πάτο μιας στοίβας χαρτιών έτσι, τιμής ένεκεν κατά κάποιον τρόπο. Δεν νομίζω πως ο Α. Τσίπρας έχει αλλάξει πολύ στα έξη χρόνια που έχουν περάσει. Στην συνέχεια θα έχω πιστεύω την ευκαιρία να του κάνω ένα καινούριο και να “τιμήσω” κι άλλους. Παλιά μου τέχνη κόσκινο.

Δυο λόγια τώρα για την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης. Είναι βέβαιο πως η μεν κυρία Σπυράκη και οι όμοιοί της Νεοδημοκράτες θα έχουν “φρικάρει”, που λέει η νεολαία, και τα πρωϊνάδικα θα έχουν βρεί μπόλικο υλικό για σχόλια και κουτσομπολιά, τουλάχιστον για τις επόμενες τρείς μέρες. Θα σημείωσαν βέβαια τον πολιτικό όρκο, το πουκάμισο με τον ανοιχτό γιακά, το χαλαρό και κάπως αμήχανο ύφος -άπειροι γαρ οι νέοι υπουργοί, εξοικιωμένοι μάλλον με τον δρόμο παρά με τα χαλιά των μεγάρων. Δεν θα διέφυγε επίσης της προσοχής η αλογοουρά του Τάσου Κουράκη ούτε και το οτι κατέφθασε καβάλα στην μηχανή του.

Ιδιαίτερα οι ξανθιές και οι ξανθιοί παρουσιαστές των πρωϊνάδικων θα παρατηρησαν την έλλειψη περιττών χρυσαφικών από τις κυρίες, το μάλλον συντηρητικό και “ντεμοντέ” ντύσιμο, τα κοντά νύχια -φανερά καθώς υπέγραφαν… άσε την Κουντουρά που ήταν κάποτε και μοδέλο.

Μπόλικο υλικό λοιπόν, για να ξεκινήσει η νέα αντιπολιτευτική καμπάνια της ΝΔ και μπόλικα θέματα για να απασχολήσουν το φιλοθέαμον κοινό των πρωϊνάδικων.

Θα συμφωνήσω πως δεν μπορούμε βέβαια, δεν είναι σωστό να κρίνουμε το περιεχόμενο ενός βιβλίου απο το εξώφυλλο, ούτε ενός πακέτου απο το περιτύλιγμα. Μπορούμε όμως να πάρουμε μια ιδέα. Κι η ιδέα στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι πως κάτι πάει ν’ αλλάξει. Κάτι νέο, κάτι διαφορετικό, κάτι πιο κοντά σε μας και σίγουρα κάτι πιο κοντά σε μένα. Γιατί κι εγώ καβαλάω μηχανή, έχω κι αλογοουρά (με όσες τρίχες μου απόμειναν), ο γιος μας είναι αβάφτιστος και η τελευταία φορά που φόρεσα γραβάτα (υποχρεωτικά) ήταν το 1962, όταν έβγαλα φωτογραφία για την πρώτη μου ταυτότητα.

Αυτό λοιπόν είναι το εξώφυλλο, το περιτύλιγμα που λέγαμε. Περιμένουμε τώρα να δούμε και το περιεχόμενο.

This cartoon of Tsipras is an old one, but I don’t think he has changed much in the six years since I made it. Anyway, I am sure I will have the chance to make a new one in the days to come.

I want to to say a few words about the official swearing in of the new government. I am sure that the more conservative part of New Democracy have freaked out and that the morning TV gossip shows have found enough material for at least the next three days. I am certain that they , New Democracy and TV shows, took note of the civil -instead of religious- oath, the shirt without tie of most new ministers, their loose and somewhat embarrassed and awkward attitude -“inexperienced” as they are and more accustomed to the streets than the carpets of the Presidential Palace. It is also for sure that it did not pass unnoticed the pony tail of the new Education Minister nor that he arrived riding his motorbike.

The blond men and women presenters of the morning TV shows I am sure they noticed the lack of excessive jewelry and GOLD from the lady ministers and their rather outmoded and conservative dress, as well as their short fingernails -very noticeable as they signed the protocol- and… not to speak of the Minister for Tourism who used to be a top model.

Plenty of material there then for the new campaign of New Democracy, and lots of subjects to discuss in the morning TV.

Ι will agree that it is not possible, it is not right to judge a book by its cover or the contents of a parcel by its wrapping. Still, it is possible we get an idea, we can make a first guess. In this case, the idea, the first guess is that something is changing. There is something new, different, fresh, closer to us and certainly closer to me. Because I also ride a motorbike, the few hairs I have left are in a pony tail, our son is not baptized and the last time I wore a tie was in 1962.

So, this is the book cover, the wrapping. Now we have to wait for the real contents.