Δημήτρης Κατσούλας

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι η συμφωνία με τους εταίρους-δανειστές μας έχει κλείσει εδώ και μέρες και κρατείται μυστική.

Παραμένει μυστική-για να μη παίρνουμε και πολύ θάρρος,γιατί εδώ ακολουθείται η λαϊκή παροιμία:τη χαρά όταν τη μοιράζεις μικραίνει…, άραγε να μας έρθει μια κι έξω για να πιάσει και τόπο και να κάνει και ήχο-αλλά θα πρέπει να ρεγουλάρουμε και την εσωτερική μας ”μηχανή” και να καλλιεργηθεί και το κατάλληλο κλίμα στην κοινωνία για την αποδοχή της.

Μερικές σκόρπιες σκέψεις θα επιχειρήσουμε να κάνουμε, για τις οποίες δεν είσθε και υποχρεωμένοι να υιοθετήσετε:

1. Πρέπει οι δανειστές από την μεριά τους να βγουν και να πουν κι ένα καλό ”λόγο”.Ο λόγος τους θα μου πείτε, δεν θα είναι πειστικός,άραγε πρέπει να φανούν προς τα έξω και λιγουλάκι ”ριγμένοι” με κάποιες μικρές αψιμαχίες εντός της Ευρωζώνης (για φανταστείτε τον ΣόΪμπλε να τα βάζει με τη Μέρκελ…! ).

2. Η περίπτωση Παναρίτη: πρέπει, λένε στον ΣΥΡΙΖΑ, να καταστεί σαφές προς την κοινωνία ότι ο διορισμός της μπορεί να ήταν λάθος (εδώ υπογραφές συγκεντρώνονται για κατάθεση ερώτησης στη βουλή), θα διορθωθεί με δέσμευση του πρωθυπουργού ότι θα αντικατασταθεί μετά το πέρας της συμφωνίας(άραγε για εκδρομή πήγε μέχρι με το ΔΝΤ;..)

3. Γλώσσες κακές ομιλούν περί εφαρμογής εκ μέρους των τραπεζών, του capital control και τον φόβο που θα ενσπείρει στην κοινωνία: ”Εγώ σε ψήφισα κερατά για κάτι το καλύτερο και τώρα μου βάζεις συρματόπλεγμα σατα ΑΤΜ τα άτιμα;”.

Προσωπικά πιστεύω ότι κάτι τέτοιο, δεν θα συμβεί.

4. Από αλλού καταφθάνουν πληροφορίες ότι ο Αλέξης θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από την βουλή, προτού φέρει τη συμφωνία προς ψήφιση. Οι άλλες πληροφορίες λένε ότι δεν θα ισχύσει το προηγούμενο, αλλά θα ζητηθεί κομματική πειθαρχία, καθιστώντας έτσι την κυβερνητική σύμπνοια ως αρραγές μέτωπο: ”εδώ είμαστε ένα σώμα, μια ψυχή, ενάντια στον κατακτητή…”.

Η προσωπική μου εκτίμηση καμμία σημασία δεν έχει, θα την πω όμως: θα ισχύσει το δεύτερο.

5. Το κακό σενάριο είναι και καλό, αφού θα υπογραφεί μεν μια επώδυνη συμφωνία που θα πληρώσουμε όλοι, αλλά δεν θα χρεοκοπήσει η χώρα και θα έχει μια ευκαιρία να βγει ζωντανή από την κρίση.

Όπως φαίνεται, από τις παραπάνω σκέψεις-εκτιμήσεις,όλα τα σενάρια οδηγούν σε κάλπες.

Τελευταία, ολοφρεσκη πληροφορία μέσα από το Μαξίμου, είναι ότι ίσως υποχωρήσει η Τρόϊκα (φτου, γαμώτο, οι θεσμοί) και να δεχθεί κάποια μέτρα της Ελλάδας και να μετατεθεί η συζήτηση για το Φθινόπωρο (συγκεκριμένα Οκτώβριο). Εδώ πάλι, σηκώνονται μπαϊράκια: ‘λύση εδώ και τώρα και όχι σύρσιμο για άλλους 5 μήνες…”.

Αλέξη, πρέπει να διαλέξεις. Είσαι νέος, οξυδερκής, τολμηρός, εγκρατής (κοίτα την παρέλαση της κυβέρνησης στα εξάθυρα τηλεπαράθυρα…), είσαι πολύ δυνατός γνώστης και παίχτης της διαπραγμάτευσης και ευγενικά σκληρός όπου απαιτείται.

Η βελόνα του ραδιοφώνου μας θα είναι ακριβώς και κάθετα συντονισμένη, όπως έδειχνε και το σήμα κάποιου, κάποτε αθηναϊκού σταθμού. Ακριβώς.