Νίκος Βασιλειάδης

Mια παλιά παροιμία λέει: «you’re either at the table or on the menu». Δηλαδή : «Ή είσαι στο τραπέζι ή είσαι στο μενού». Και αυτό είναι ακριβώς το πρόβλημα της Ελλάδας η οποία απουσίασε σήμερα από την διεθνή Διάσκεψη του Βερολίνου με ευθύνη της Γερμανίας, μέλους και μάλιστα ηγετικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν θα μακρηγορήσω σημειώνοντας τους ανεξίτηλους και στενούς δεσμούς της Γερμανίας με την Τουρκία, μια διαχρονική φιλία που την ενώνει ο ανθελληνισμός και που χρονολογείται από τα χρόνια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και τα χρόνια του κινήματος των Νεοτούρκων. Ο γερμανικός επεκτατισμός επικράτησε στη μικρασιατική ενδοχώρα, εξαρτώντας την αγροτική οικονομία μέσω της Γερμανικής Τράπεζας (Deutsche Bank) ενώ παράλληλα, ανέλαβε και τον έλεγχο του νεοτουρκικού στρατεύματος.

Η Ρόζα Λούξεμπουργκ που είχε καταγγείλει «την εσωτερική κοινωνική ανωριμότητα της νεοτουρκικής κυβέρνησης και τον αντεπαναστατικό της χαρακτήρα» αναφέρει πως : «Ο τουρκικός μιλιταρισμός γίνεται εξάρτημα του πρωσικού-γερμανικού μιλιταρισμού” όπερ και εγένετο. Γνωστό επίσης σε όλους το γεγονός πως όταν εμείς στον Β Παγκόσμιο πόλεμο σκοτωνόμασταν, όχι μόνο για την δική μας ελευθερία, οι Τούρκοι απόλυτα ασφαλείς κερδοσκοπούσαν, στηρίζοντας την Γερμανική πολεμική μηχανή. Και αυτή η “κολόνια” που κρατά από παλιά συνεχίζει να έχει ακόμη και σήμερα δυνατό άρωμα με την Γερμανία να είναι ο σημαντικότερος εμπορικός εταίρος της Τουρκίας. Το 10% των τουρκικών εξαγωγών ύψους 14 δις ευρώ έχουν αποδέκτη τη Γερμανία.

Σε ό,τι αφορά τις εξαγωγές της Γερμανίας προς την Τουρκία, προϊόντα όπως μηχανές, ηλεκτρονικά και χημικά προϊόντα που παράγονται από εξειδικευμένες γερμανικές επιχειρήσεις. Αλλά δεν είναι μόνον τα αθώα προϊόντα που εξάγονται από τους Γερμανούς στην Τουρκία. Το μεγάλο παιχνίδι είναι στα όπλα που η Γερμανία πουλά στους Τούρκους αδελφούς της . Όπλα που δεν σταμάτησαν να ταξιδεύουν προς την Τουρκία ούτε και μετά την εισβολή της Τουρκίας στη βόρεια Συρία, όταν η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση της Γερμανίας ενέκρινε και συνέχισε σαν να μην συμβαίνει τίποτε τις εξαγωγές πολεμικού εξοπλισμού στον νατοϊκό εταίρο.

Άρα λοιπόν μην μας κάνει εντύπωση που η Ελλάδα ΔΕΝ προσκλήθηκε στην Διεθνή διάσκεψη για την Λιβύη. Η διάδοχος του Χίτλερ στην Ευρώπη ακολούθησε αυτό που η Γερμανία πάντα έκανε. Έπαιξε στάνταρ την Τουρκία επιβάλλοντάς την ως εγγυήτρια δύναμη στην Λιβύη και αναγάγοντάς την σε μέρος της λύσης το οποίο μάλιστα δίνει και δημόσια ψυχολογικές συμβουλές στους Έλληνες που έχουν “τρελαθεί”… Δεν θα περιμέναμε από τους Γερμανούς κάτι περισσότερο, εξάλλου τi είμαστε εμείς για να προσκληθούμε; Μήπως έχουμε για την Γερμανία ίση αξία με το Κογκό που κάθισε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων; Όχι δα. Ίσα – ίσα στο παιχνίδι του χρήματος – γιατί μόνο αυτό μετράει, αυτό είναι ο Θεός όλων – η κατασκευή του TurkStream, καθώς και η πρόθεση της Γερμανίας να απεξαρτηθεί ενεργειακά από τις ΗΠΑ και να συνεργαστεί με τη Ρωσία, με ενδιάμεση χώρα την Τουρκία, αλλά και τις υπόλοιπες χώρες των Βαλκανίων, όπως η Βουλγαρία και η Σερβία, από τις οποίες θα περάσει ο συγκεκριμένος αγωγός δεν συμπεριλαμβάνουν το φτωχό παραδομένο της προτεκτοράτο – όπως φρόντισαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις – που ονομάζεται Ελλάδα. Αυτά είναι γνωστά και αναμενόμενα.

Αυτό όμως που επίσης είναι γνωστό και αναμενόμενο και που θα πρέπει πια εδώ και τώρα να συνειδητοποιήσουμε με κάθε τρόπο – άσχετα με το τι λένε οι πολιτικοί μας – είναι πως σε μια εμπλοκή με την Τουρκία η Ελλάδα ΔΕΝ θα είναι μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καμμιά Ευρωπαϊκή δύναμη δεν θα συνδράμει υπέρ της Ελλάδος, ας μην έχουμε αυταπάτες. Τόλμησε και το είπε ο πρώην Υπουργός Άμυνας, Ναύαρχος, Ευάγγελος Αποστολάκης πως αν προκύψει πολεμική σύγκρουση με την Τουρκία «θα είμαστε μόνοι μας», και εδώ μάλλον η γνώμη ενός Ναυάρχου καλό είναι μετρά πολύ παραπάνω από την οποιαδήποτε άλλη γνώμη, δηλαδή καλό είναι να προσέχουμε για να έχουμε. Όσο για το Βερολίνο και την διάσκεψη, τα είπαμε… όταν συγκεντρώνονται για το κυνήγι της αλεπούς, δεν καλούν ποτέ τις αλεπούδες.

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr