Εάν νομίζετε πως η εξοχή είναι σιωπηλή κάνετε λάθος. Η εξοχή είναι γεμάτη ζωή και η ζωή είναι θορυβώδης. Κελαϊδίσματα, ζουζουνίσματα σε όλες τις συχνότητες του ηχητικού φάσματος, αποδημητικά πουλιά και κουρούνες που κρώζουν, τα κουδούνια απο την μάντρα του Γιάννη, το θρόισμα των ξερών χόρτων καθώς αόρατα ζωάκια τρέχουν ανάμεσά τους, το σκάσιμο των κουκουναριών στις πρώτες ζέστες, την νύχτα ο κρότος απο τα κέρατα των ελαφιών που μαλώνουν για τα ωραία μάτια κάποιας ελαφίνας. Κακοφωνία θα έλεγε κανείς αν δεν ήταν η μουσική της ίδιας της ζωής.
Προχτές λοιπόν είχα έναν επισκέπτη που τρείς μέρες τώρα μένει ακίνητος στο ίδιο μέρος. Εχω ξαναδεί τέτοιους του είδους του μα όχι κάποιον που να του αρέσει τόσο πολύ το περβάζι μου. Έψαξα λοιπόν να βρώ το όνομά του και σας τον παρουσιάζω: Hyla savignyi, ο δεντροβάτραχος της Μέσης Ανατολής. Αυτό βέβαια δεν με φώτισε πολύ αφού δεν ξέρω το κοινό του όνομα. Πώς τον λέμε sστα ελληνικά, βρε παιδιά;
Ύστερα, θέλω να σας δείξω αυτό που εμείς λέμε “Παπάκι”. Το ‘ψαξα κι αυτό και ιδού: Aristolochia littoralis, απο το ελληνικό άριστος και λοχεία γιατί στην αρχαία Ελλάδα το είχαν σαν φάρμακο για διάφορες μολύνσεις σχετικές με την κύηση.
Όμως ούτ’ αυτό ξέρω πώς το λέμε εκτός απο “παπάκι”. Παρακαλώ τους γνωρίζοντες να μου πούν.
you think the countryside is quiet you are wrong. The country side is full of life and life is noisy. There are bird songs, the buzzing of insects in all frequencies of the sound spectrum, crows and migratory birds making all kinds of noises as they fly by, bells from from the nearby goat corral, the rustling of the dry grass as invisible creatures move between it, the crackling of the pine cones in the sudden heat, the cracking sound of antlers in the dark as the dear fight for the favors of some beautiful doe. A cacophony one might say, if it wasn’t for the music of life itself.
The day before yesterday we received a visitor who, for three days, has been standing motionless on the same spot. I have seen his kind before but not someone who liked my window sill so much. So, I looked him up and now I can introduce him to you: Hyla Savignyi, the Middle East tree frog. The problem is I don’t know his Greek name. Please let me know if you do.
Then, I would like to show you what we call “duckling”. I looked it up too: Aristolochia littoralis (calico flower, elegant Dutchman’s pipe). The scientific name Aristolochia was developed from Ancient Greek aristos (άριστος) “best” + locheia (λοχεία), “childbirth” or “childbed”, as in ancient times the plant was thought to be effective against infections caused by childbirth, The species Latin name littoralis means “coastal”.
OK, but other than “duckling” here too I have no idea what it is called in Greek. Enlighten me please.
η σελίδα του
3 Σχόλια
Τώρα πού τό λές γιά τόν Ταρζάν, σέ δέντρο ἔμενε, πήγαινε ἀπό μέρος σέ μέρος πηδῶντας, κάπως ἴδιο βλέμμα εἶχε. Βρέ λές;
Αχά! Είμαι κατά τι σοφότερος κι ευχαριστώ! Αν και “δενδρόβιος βάτραχος¨(δεντροβάτραχο τον είπα εγώ) δεν λέει πολλά γιατί δεν θα είναι ο μόνος του είδους… κι ο Ταρζάν σε δέντρο δεν έμενε;
ο Θα
Ἐδῶ
http://www.kykpee.org/istoselides/istoselides_greek/eidos_tou_mina_to_eidos_tou_dekemvri_2011.html
τόν λέει “δενδρόβιο βάτραχο”.
Τό φυτό, ἐδῶ
http://www.scientificlib.com/gr/Biologia/Fyta/Aristolochia.html
τό λέει ἀριστολοχεία
καί ἐδῶ
http://www.fotosearch.gr/UNS077/u25045378/
τό λέει τσίτι