Άρης Μαραγκόπουλος

Δυο τρεις απορίες και μια πρόταση σε συγγραφείς που εκδίδουν βιβλία «λογοτεχνίας» σε ετήσια βάση.

Οι απορίες:

Ι. Τόσο γρήγορα ξέχασες την «ενασχόλησή» σου με το προηγούμενο βιβλίο σου; Τόσο λίγο, αλήθεια, η προηγούμενη «δουλειά» σου απασχόλησε τη σκέψη, τη ζωή σου, τη στάση σου απέναντι στην τέχνη και τον κόσμο; Τόσο απελπιστικά λίγο;

ΙΙ. Τόσο απελπιστικά λίγη ήταν ΚΑΙ η «ενασχόλησή» σου με το παρόν βιβλίο που μόλις ξεφούρνισε ο εκδοτικός σου οίκος; Ένας χρόνος;

ΙΙΙ. Τόσο λίγο που ασχολείσαι, τόσο γρήγορα που τα γράφεις, τόσα λίγα πράγματα που έχεις να πεις, γιατί δεν εκδίδεις ένα ετήσιο περιοδικό, μια επιθεώρηση, βρε αδερφέ, να μας διηγείσαι το από πολλών ετών απαράλλαχτο στόρι σου;

Οπότε η πρότασή μου είναι:

Να γράφεις τις ίδιες κοινοτοπίες πάντα, τα ίδια έπεα πτερόεντα (γαρνιρισμένα με copy paste από ολίγη ανθολόγηση μεγάλων συγγραφέων, έτσι για το ξεκάρφωμα), τα ίδια σχολικά αστειάκια, τις ίδιες soft porn ιστορίες σου: για τη ζωή σου με τον μπαμπά και τη μαμά σου, για τις γκομενίτσες και τα παιδάκια σου, για τα φιλαράκια σου, για τα ταξίδια σου, για τα πολιτικά σου μπλεξίματα, για την αγωνία σου να υπάρχεις σταθερά ως side plate σε τηλεοπτικά πάνελ κλπ. κλπ. Όλα αυτά σε μορφή ετήσιας επιθεώρησης όπου αντί για τίτλους βιβλίων θα γράφεις πάνω πάνω κάθε χρόνο: Παπαδόπουλος 2015. Παπαδόπουλος 2016. Είναι πρωτότυπο, βολεύει και την καταλογογράφηση στις βιβλιοθήκες (λέμε τώρα).

Θα κουράζεσαι και λιγότερο, αβασάνιστε συγγραφέα της μπίζνας του ετήσιου βιβλίου.

Αρλεκίνε trash συγγραφέα.

(Κι όσο για το κοιμισμένο, νερόβραστο κοινό σου, μην ανησυχείς: αναγνώστες της τουαλέτας, του κομμωτηρίου και της παραλίας –που φαντάζονται ότι ΑΥΤΟ είναι λογοτεχνία– θα υπάρχουν πάντα.)

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr