Ανάληψη, Στάδιο Διαγόρας, Ασγούρου
delivery: 224100-3600
Ο Δήμος Ελευσίνας ήταν από τους πρώτους που ξεκίνησαν την ανακύκλωση ως στάση ζωής. Περί το 1998-99. Το 2021 η Ελευσίνα θα είναι η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Και κέρδισε άξια τον τίτλο. Είχε επίγνωση τω ν απαιτήσεως της Επιτροπής και ευφυΐα – όχι πανουργία- στην παρουσίαση της υποψηφιότητάς της.
Ο Δήμος Ρόδου το 2016 έβαλε στοίχημα να δημιουργήσει συνείδηση ανακύκλωσης σκουπιδιών το 2017 παραμερίζοντας τα εμπόδια για μια απόφαση που θα έπρεπε να έχει υλοποιηθεί απ΄την δεκαετία του ’70.
Κι ενώ από την μια το νερό κόβεται άτακτα, ίσως και απροειδοποίητα – και γι’ αυτό δεν ευθύνεται ο Δήμαρχος Ρόδου Φώτης Χατζηδιάκος, αλλά η απόφαση που έλαβε η Περιφέρεια Ν. Αιγαίου δια του Περιφερειάρχη της, Γιώργου Χατζημάρκου [περισσότερα εδώ, αλλά σίγουρα στο παρακάτω βίντεο το οποίο πέρασε στα ψιλά από τα μέσα ενημέρωσης γιατί αμαυρώνει το προφίλ του κ. Χατζημάρκου και ο ίδιος το προσπερνά νομίζοντας ότι λαβώνεται μόνο ο Δήμαρχος από τις διακοπές νερού], και ενώ λοιπόν, λέμε το νερό νεράκι, κανείς δεν ασχολείται με αυτό που έκανε θραύση σε όλη την Ελλάδα και είναι επιτυχία του Δημάρχου Ρόδου κ.Φώτη Χατζηδιάκου: το σκουπίδι που έπνιξε το πανελλήνιο, δεν έπνιξε τη Ρόδο. Στη Ρόδο, αντί για σκουπίδι βρεθήκαμε με νέου τύπου απορριμματοφόρα, με κάδους ανακύκλωσης, με Κέντρο διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών [ΚΔΑΥ], δηλαδή με ένα νέο μοντέλο αποκομιδής, διαχείρισης και ανακύκλωσης των απορριμμάτων. Αναλυτικά: 1200 πράσινοι κάδοι -1500 μπλε της ανακύκλωσης-. 6 νέα μοτοποδήλατα για τους επόπτες καθαριότητας που θα επιβλέπουν την τήρηση του κανονισμού -8 σύγχρονα απορριμματοφόρα βρίσκονται στη διάθεση του νησιού και των πολιτών του .
Ο Δήμαρχος Περιστερίου Ανδρέας Παχατουρίδης είναι ο μακροβιότερος Δήμαρχος της χώρας (2003 μέχρι 2019 τουλάχιστον) διότι: από την αρχή της Δημαρχίας του δρομολόγησε έργα που δεν ήταν όλα της πρώτης γραμμής [σύμφωνα με τον κοινό νου], αλλά αφορούσαν στην Ποιότητα ζωής: περιβάλλον, πάρκα, αθλητικές εγκαταστάσεις, πρωτοπόρες κοινωνικές δράσεις και υποδομές.
Ο Δήμαρχος Ρόδου Φώτης Χατζηδιάκος συνομιλεί χωρίς βερμπαλισμούς και τυμπανοκρουσίες με τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη [δεν χρειάζεται συστάσεις άνθρωπος τούτου του βεληνεκούς], διορθώνει δρόμους δίνοντας καθημερινά μαθήματα ποιότητας ζωής, φωτίζοντας, καθαρίζοντας, καλλωπίζοντας την πόλη, παρεμβαίνει όπου μπορεί για να δώσει λύσεις, φροντίζει για τις κτηριακές και λιμενικές υποδομές του νησιού. Και όταν αντέχει, χαμογελά.
Ως πολιτικός δεν κάνει πάρτι σε [καταπατημένες;] παραλίες [beach bar santa Marina] με 500 άτομα, δεν προσπαθεί να φτιάξει το προφίλ του στο fb χρησιμοποιώντας ανύπαρκτα προφίλ χρηστών αλλά που είναι στενοί και καλοπληρωμένοι συνεργάτες του, ούτε στρεψοδικεί καταστάσεις και λόγια για να θολώσει τα νερά.
Α… και κάτι φαινομενικά άσχετο. Όταν τον Ιανουάριο του 2017 μετά από κείνο το άκρως επικίνδυνο για τους πολίτες Test event rhodes circuit, είχα γράψει το «κοπήκατε», ήμουν 1000% βέβαιη ότι circuit δεν θα γινόταν τον Οκτώβριο του 2017 στο νησί, όχι γιατί το ήθελα εγώ, αλλά επειδή ήταν το σωστό. Τότε μια σειρά συνεντεύξεων στον Παλμό [Ιαβέρης, Κωστής Στεφανής, Κώστας Καββαθάς] επιβεβαίωναν τους φόβους μου για διεθνή κατακραυγή που προερχόταν από μια ανεύθυνη προσδοκία ενός event που προσπαθούσαν διακαώς να πραγματοποιήσουν άτομα της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου. Το circuit δεν θα γίνει γιατί αυτό είναι το σωστό για τους πολίτες του νησιού, όχι γιατί το θέλω εγώ. Απλώς από την πλευρά μου απέδειξα ότι είχα δίκιο.
Με την ίδια βεβαιότητα θα πω και τώρα για τον Δήμαρχο Φώτη Χατζηδιάκο ότι είναι ο Δήμαρχος που πρέπει να μείνει.
Μπορεί να μην είναι ο άνθρωπος που θα σε συναντήσει στο δρόμο και θα σου κάνει χαρούλες. Αν ήσουν εσύ στη θέση ευθύνης του, θα άντεχες να χασκογελάς;
Δεν είναι ο άνθρωπος που θα πληρώσει τα ΜΜΕ για να του φτιάχνουν μια θαυμάσια, επίπλαστη εικόνα.
Δεν είναι ο άνθρωπος που μιλά πολύ για τις προσωπικές του σχέσεις με ανθρώπους που είναι σεβάσμιοι [Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος Γ’, Τόνια Μωροπούλου].
Είναι, όμως, ο άνθρωπος που γνωρίζει ποιος ήταν και σέβεται το όραμα του Κωνσταντίνου Δοξιάδη, γνωρίζει κάθε σπιθαμή του νησιού του και της Μεσαιωνικής Πόλης [ήξερε πού βρίσκεται η οδός «Λεωνίδας ο Ρόδιος», όταν κάλεσε τον Φελπς στη Ρόδο].
Σσέβεται και τιμά τις Εθνικές Επετείους και τις ειδικές πατριωτικές στιγμές [ήταν ο μοναδικός οικοδεσπότης στις 7 Μαρτίου 2017, 70 χρόνια από την Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα με ειδική πανηγυρική εκδήλωση προς τιμήν του ΠτΔ κ. Παυλόπουλου κατά την οποία απουσίαζε ο πρώτος πολίτης της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου, ο κ. Χατζημάρκος (πού θα το πεις αυτό και δεν το εκλάβουν ως ανέκδοτο;)].
Είναι ο άνθρωπος που, αν αποφασίσει να ξαναείναι Δήμαρχος Ρόδου μετά το 2019, θα εκλεγεί γιατί έχουμε ανάγκη από Δημάρχους μεθοδικούς, σεμνούς, σοβαρούς, ιστοριογνώστες, σεβάσμιους στην ελληνική, πατριωτική και νησιωτική παράδοση. Μα κυρίως έχουμε ανάγκη από καλούς ανθρώπους. Γιατί ο καλός άνθρωπος σε όποια θέση και να είναι [σύντροφος, επιστήμονας, επιχειρηματίας, πατέρας, μάνα, φίλος, γιατρός, οικοδόμος, φούρναρης, αθλητής, δάσκαλος, κουρέας] δεν προκαλεί κακό, δεν χρησιμοποιεί δόλο και πανουργία για να πετύχει τους στόχους του, δεν γίνεται επικίνδυνος για τους άλλους. Είναι απλώς ένας καλός άνθρωπος.
Και θα κλείσω με τούτο: «Νέος είναι. Καλός άνθρωπος είναι; Αν είναι καλός άνθρωπος, θα γίνει και καλός γιατρός, αν όχι δεν θα γίνει ποτέ καλός γιατρός». Αυτό ρώτησε και απάντησε ο Ιπποκράτης στους μαθητές του, όταν του πρότειναν να πάρει κοντά του έναν εκπληκτικό, νεαρό γιατρό.
Αυτά!
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr
Ακολουθεί έκθεση εικόνων που αφορά στην ανακύκλωση Ρόδου