Γιάννης Σιδέρης

Η Ειδομένη δεν είναι παίξε-γέλασε. Δεν είναι απλώς μια μεγάλη συνάθροιση ανθρώπων, περίπου 6 χιλιάδες, που συγκεντρώθηκαν εκεί, με

την ειρηνική προσδοκία να περάσουν ησύχως τα σύνορα, και να οδεύσουν προς την Ευρώπη.

Στην Ειδομένη έχει μαζευτεί μια μάζα απελπισμένων – κάποιοι, λιγότεροι από τους μισούς, απόκληροι από τη φτώχεια, οι υπόλοιποι

κατατρεγμένοι από τον πόλεμο και τον φόβο του θανάτου.

Είναι άνθρωποι που για βδομάδες και μήνες, πεινασμένοι, ενίοτε ως τη λιμοκτονία, άγρυπνοι, βρώμικοι, κουρασμένοι διέσχισαν χιλιάδες

χιλιόμετρα, συχνά με τα πόδια, με ένα μπογαλάκι στον ώμο, όπου μέσα είχαν τα λιγοστά υπάρχοντά τους, αναμετρήθηκαν με τις καιρικές

συνθήκες, με τους κάθε λογής κινδύνους, έδωσαν ολόκληρη περιουσία -για τα δικά τους δεδομένα- στους κοντραμπατζήδες ανθρώπινων

υπάρξεων, θαλασσοπνίγηκαν στο Αιγαίο, για να αγγίξουν το όνειρό τους, την υπερτιμημένη ζωή στις χώρες της Ευρώπης, αυτής της

Ευρώπης που έβλεπαν στις τηλεοπτικές εικόνες.

Όχι, δεν μας έπιασε κάποια επικολυρική διάθεση, να εξιστορήσουμε τα βάσανα των μεταναστών. Μια ρεαλιστική προσέγγιση επιχειρούμε,

για να γίνουν κατανοητά τα χθεσινά επεισόδια στην Ειδομένη, και στις «Ειδομένες» του μέλλοντος.

Γνωστά από την ειδησεογραφία τα γεγονότα καθώς δυόμισι χιλιάδες μετανάστες απέκλεισαν με άγριες διαθέσεις το πέρασμα προς τα

Σκόπια, καθώς οι Σκοπιανοί επέτρεπαν να περνούν μόνο οι θεωρούμενοι ως πρόσφυγες. Οι άγριες αιματηρές συμπλοκές που ακολούθησαν

είναι μια πρόγευση -αν και το βράδυ το πέρασμα άνοιξε για τους πρόσφυγες.

Κυβερνητική άγνοια

Η κυβέρνηση, άρχισε πελιδνή να κατανοεί τη σοβαρότητα των καταστάσεων στις οποίες έχει εμπλακεί.

Είχε ως τώρα μια «ροζ» αντίληψη για το μεταναστευτικό, την οποία αναφέραμε χθες. Παράλληλα, είχε άγνοια της οργής που διακατέχει τους

ευρωπαϊκούς λαούς για τα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας που «είναι τρύπια σαν ελβετικό τυρί», όπως είπε ο Γκι Φέρχοφστατ.

(Μικρή προσωπική μαρτυρία: Τον Αύγουστο στις χώρες της Βαλτικής – Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία – ο γράφων βίωσε απρόσμενη, και

αδιανόητη, εχθρική διάθεση. Στο άκουσμα της λέξης Έλληνας, άμεση ήταν η ερώτηση με επιθετικό αν όχι εχθρικό ύφος: «Γιατί δεν φυλάτε

τα σύνορά σας;»).

Σένγκεν

Υπό την πίεση της κοινής γνώμης οι ηγέτες άρχισαν να σκέπτονται την έξοδό μας από τη Ζώνη Σένγκεν. Βέβαια κάποτε στον καιρό των

«ηρωισμών» ο κ. Τσίπρας είχε δηλώσει «και τι τρέχει αν μας διώξουν από τη Σένγκεν; Η Δανία έχει βγει δυο φορές».

Η διαφορά βέβαια είναι ότι τη Δανία δεν την έδιωξαν, αλλά βγήκε από τη Σένγκεν οικειοθελώς, αφενός γιατί η ελεύθερη διακίνηση είχε

αυξήσει την εγκληματικότητα παραμεθόριες περιοχές με Γερμανία και τις παραθαλάσσιες με Σουηδία, αφετέρου για να ελέγξει τις

προσφυγικές ροές.

Στην περίπτωσή μας θα συμβεί το αντίστροφο. Οι προσφυγικές ροές θα εγκλωβιστούν στη χώρα μας, συνεχώς αυξανόμενες, με ό,τι αυτό

συνεπάγεται…

Ο αρμόδιος υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Ι. Μουζάλας, χθες στη Βουλή, διαβεβαίωσε ότι η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην

Ειδομένη θα σταματήσει εντός 4-5 ημερών. Σαφώς προϊδέασε για δυναμική επέμβαση των αστυνομικών αρχών, χωρίς να επιδιωχθεί η

άσκηση βίας.

Σημείωσε δε: «Όποτε είπα ότι θα δοθεί λύση δόθηκε και προφανώς δεν θα είναι μια βόλτα στο δάσος παιδιών του κολεγίου». Το θέμα θα

διευθετηθεί «όχι με λουλούδια ούτε με ξύλο, αλλά με τα επιχειρησιακά σχέδια που υπάρχουν. Αλλά σας βεβαιώνω ότι θα γίνει μέσα σε 4-5

ημέρες».

Οι αποφασισμένοι μετανάστες και ο φόβος των επεισοδίων

Τα χθεσινά επεισόδια και όσα προείπαμε εισαγωγικά δείχνουν ότι οι μετανάστες έχουν μια άγρια αποφασιστικότητα να περάσουν τα σύνορα

και δεν πρόκειται να αποδεχθούν, ευγενείς ή όχι, παραινέσεις των αρχών. Άλλωστε, στο τρένο που έφτασε χθες για να μεταφέρει όσους

θέλουν στην Αθήνα μόνο καμιά 20ριά δέχτηκαν να επιβιβαστούν!

Αν κάποιος ευλόγως αναρτηθεί γιατί σε 4-5 μέρες και όχι τώρα; Η ανεπίσημη απάντηση αρμοδίων κυβερνητικών πηγών είναι αφενός η

ελπίδα εκτόνωσης, αφετέρου επειδή μεσολαβεί η 6 Δεκεμβρίου» – όπου 6η Δεκεμβρίου είναι η επέτειος της δολοφονίας του Αλέξη

Γρηγορόπουλου. Φέρνει στη μνήμη κολασμένες εικόνες του παρελθόντος, και σε συνδυασμό με τις πρόσφατες απειλές Ρωμανού, για

«Μαύρο Δεκέμβρη», ο φόβος των επεισοδίων κρατάει τις αστυνομικές δυνάμεις σε αυξημένη επιφυλακή…

«Όχι» σε κοινές περιπολίες με Frontex

Εν τω μεταξύ, ασχέτως με τα ανωτέρω, κυβερνητικές πηγές δήλωσαν στο liberal.gr ότι η συμμετοχή της Frontex γίνεται δεκτή μόνο για

καταγραφή των προσφύγων και όχι για περιπολίες, καθώς σε περίπτωση κοινών περιπολιών θα προέκυπτε πρόβλημα εθνικής κυριαρχίας!

Σωστή ως θεωρητική αρχή, το πρόβλημα όμως που εγείρεται, και η Ελλάδα δυσκόλως μπορεί να το αντικρούσει, είναι κατά πόσο είναι ικανή

να φυλάξει τα σύνορά της, ή κατά πόσο μπορεί να πείσει τους Ευρωπαίους ότι μπορεί να το κάνει.

Παράδειγμα: Η χώρα μας δεσμεύτηκε ότι μπορεί να φιλοξενήσει 50 χιλιάδες. Αν ήδη είχε δημιουργήσει τις υποδομές έστω ως ένα σημείο,

θα μπορούσε να πείσει για την αποτελεσματικότητά της να φιλοξενήσει τον αριθμό αυτόν και να ζητήσει από τους Ευρωπαίους να

αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες. Ακόμη όμως δεν έχει καμιά ουσιαστική προετοιμασία γι’ αυτό.

Πάλι θα βρεθεί εκτεθειμένη, απολογούμενη, πιεζόμενη, και το κακό είναι ότι οι κατηγορίες των ξένων, λόγω της δικής της αβελτηρίας, θα

μοιάζουν λογικοφανείς!

* Το άρθρο απηχεί στις απόψεις του συντάκτη του. 

iPorta.gr