Διαβάζω πως οι Ρώσικες μυστικές υπηρεσίες αποφάσισαν να χρησιμοποιούν γραφομηχανές γιατί, λέει, κάθε είδους ηλεκτρονική επικοινωνία είναι ευάλωτη. Μπράβο στους Ρώσους κι εμένα δεν μου πέφτει λόγος. Θυμήθηκα όμως ένα ανέκδοτο πραγματικό, που τ’άκουσα απ’ τον πατέρα μου.
Ο πατέρας μου το ήξερε από πρώτο χέρι, αφού στην περίοδο της Ιταλοκρατίας το σπίτι μας υπήρξε προξενείο της Ελλάδας, κέντρο εθνικό για όλη την υπόδουλη Δωδεκάνησο. Κάποια στιγμή, λοιπόν, οι Ελληνικές υπηρεσίας διαπίστωσαν πως οι Ιταλοί παραβίαζαν τους διπλωματικούς σάκους με την αλληλογραφία του προξενείου με το Ελληνικό Υπ. Εξωτερικών. Την λύση έδωσε μια γραφομηχανή – μια γραφομηχανή που ένα από τα γράμματα/πλήκτρα της (το “Ε”, νομίζω) ήταν ελαττωματικό και δεν τύπωνε καλά. Συμφωνήθηκε, λοιπόν, πως μόνο τα έγγραφα τα γραμμένα με την γραφομηχανή αυτήν ήταν αυθεντικά και όλα τα άλλα, ψεύτικα και παραπλανητικά.
Όταν κάποια στιγμή, καθώς πλησίαζε ο πόλεμος, τα πράγματα έγιναν σκούρα και το προξενείο απόχτησε μόνιμη φρουρά καραμπινιέρων, ώστε να μην μπορεί να μπαινοβγαίνει απαρατήρητος κανείς, η περίφημη γραφομηχανή φυγαδεύτηκε από το προξενείο για να συνεχίσει την μετάδοση απόρρητων πληροφοριών.
Αξίζει, νομίζω, να αναφερθεί πως η μυστική φυγάδευση της μηχανής έγινε από τον αείμνηστο Γαβριήλ Χαρίτο.
Αυτά για να μη μας κάνουν τους έξυπνους οι Ρώσοι. Νομίζω;
SHARE