Πόσες ανατροπές μπορεί να αντέξει κάποιος; Εξαρτάται από τον τόπο που ζει και τον τρόπο που διαχειρίζεται (ο τόπος του) τα πράγματα. Στις τόσες ανατροπές ήρθε και ο εθνικός ύμνος: η YouTube λαμβάνει πνευματικά δικαιώματα –κάτι σαν ΑΕΠΙ- από τον Νικόλαο Χλικιόπουλο-Μάντζαρο, συνθέτη και ιδρυτή της Επτανησιακής Σχολής και τον Διονύσιο Σολωμό. Το παρόν γεγονός διαπιστώθηκε, όταν την Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013, οι αρμόδιοι της ιστοσελίδας, στην προσπάθεια τους να αναρτήσουν βίντεο με περιεχόμενο το ιστορικό δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ που για φόντο είχε τα ΜΑΤ, έλαβαν από το You Tube ειδοποίηση ότι το περιεχόμενο δεσμεύεται από πνευματικά δικαιώματα. Μεταξύ άλλων έγραφε: “… μετά την ανάρτηση του video το Youtube μας ενημέρωσε ότι θα πρέπει να βάλει διαφημίσεις στον player του αφού σε αυτό περιέχεται υλικό με πνευματική ιδιοκτησία. Η αλήθεια είναι ότι παραξενευτήκαμε, αλλά πραγματικά το διασκεδάσαμε όταν ανακαλύψαμε ότι το επίμαχο υλικό είναι ο εθνικός μας ύμνος”.
Σύμφωνοι. Ο καθένας το παλεύει, όπως ξέρει και μπορεί. Η διαρκής απαίτηση από τον οποιοδήποτε που δηλώνει επιχειρηματίας, άρα επενδυτής και αποδέκτης κερδών, να λαμβάνει κάτι επειδή νομίζει ότι του ανήκει, δεν το λες έντιμο. Το κράτος, ας πούμε σε φορολογεί και σού επιστρέφει κάποιες υπηρεσίες. Αλλιώς δεν έχει λόγο να σε φορολογήσει. Δηλαδή, σε φορολογεί στον τζίρο της επιχείρησης σου για να σου επιστρέψει υγειονομική περίθαλψή, αξιοπρεπή σύνταξη και ασφαλείς δρόμους. (Δυνητικά και υποθετικά μιλάμε, διότι η πραγματικότητα διαψεύσει όσα γράφω). Η You Tube απαιτεί διαφημίσεις, γιατί είναι πνευματικής της ιδιοκτησία, τι ακριβώς; Ο εθνικός ύμνος; Και ποιος ρώτησε αν οι δημιουργοί παραχώρησαν στην You Tube αυτήν την πνευματική περιουσία; Ή μήπως κάποιοι έψαξαν να βρουν τους απογόνους τους; Διότι κι αυτοί υπάρχουν και μάλιστα κάποιοι αναφέρουν πως απόγονος του Μάντζαρου στην Κέρκυρα τα φέρνει βόλτα πολύ δύσκολα. Τι θα αποδώσει στον απόγονο η You Tube; Ή μήπως η υπόθεση είναι «μπάτε σκύλοι, αλέστε», καθώς η νομοθεσία εν τάχει λέει τα εξής: «“Η πνευματική ιδιοκτησία διαρκεί όσο η ζωή του δημιουργού και εβδομήντα (70) χρόνια μετά το θάνατό του, που υπολογίζονται από την 1η Ιανουαρίου του έτους, το οποίο έπεται του θανάτου του δημιουργού”. Ο Διονύσιος Σολομός, απεβίωσε το 1857 κι ο Νικόλαος Μάντζαρος, ο οποίος ανέλαβε τη μελοποίηση του ύμνου, απεβίωσε το 1872.
Άλλη μια μπερδεμένη υπόθεσή που η (ταχύτατη!) Δικαιοσύνη θα διελευκάνει. Αλλά σοβαρά τώρα: πέρα από την ιστορία και το ιστορικό του πράγματος, ποιος μπαίνει στο you tube για ν’ ακούσει τον Εθνικό ύμνο; Μήπως πάλι περιπολούντες περί πολλών τυρβάζουμε; Διερωτώμαι, παραφράζοντας τον τίτλο του τελευταίου, εξαιρετικού βιβλίου του Γιώργου Σκαμπαρδώνη «Περιπολών περί πολλών τυρβάζω». Λες και όλα τα άλλα λειτουργούν ρολόι. Χρωστάμε χάρες, χρωστάμε δανεικά χρήματα, χρωστάμε γη (;), χρωστάμε και τον Εθνικό μας Ύμνο! Ίσως επειδή η you tube είναι επιχείρηση και είναι πράγματι χρήσιμη. Μόνο που κάποια πράγματα θα έπρεπε να είναι αδιαπραγμάτευτα. Αλλοίμονο, αν το εμπόριο ήταν μόνο κέρδος. Είναι πρωτίστως εμπιστοσύνη. Αν με εννοείς, τι εννοώ. Με ή χωρίς εθνικά εμβατήρια.
.jpg)
SHARE
Στηρίξτε-Ενισχύστε την iΠόρτα με τη δική σας χορηγία…
Το σκίτσο είναι του Βαγγέλη Παυλίδη
