25 χρόνια μετά τήν πρώτη μου ἐπίσκεψη, ξαναβρέθηκα στή Στοκχόλμη. Πολύ λίγα πράγματα θυμόμουν (εἶναι κι αὐτή ἡ ἡλικία…). Ἡ διαδρομή ἀπό τό ἀεροδρόμιο μέ ξάφνιασε. Τήν θυμόμουν πιό ὄμορφη, πιό γαλήνια. Ἐντυπωσιακό τό ξενοδοχεῖο, ἀλλά μακρυά ἀπό τό κέντρο, καθιστοῦσε ὑποχρεωτική τή χρήση τοῦ μετρό. 

Πρώτη ἐπίσκεψη, ἡ πλατεία στό κέντρο τῆς Gamla Stan. Ἐκείνη τήν ὥρα εἶχε ὑπαίθρια συναυλία μπροστά στό κτήριο τῆς Σουηδικῆς Ἀκαδημίας. Ὅλος ὁ κόσμος κοιτοῦσε τούς μουσικούς. Ἐγώ προσπαθοῦσα νά θυμηθῶ τά παλιά, νά ἀναγνωρίσω περιπάτους. Νά σᾶς πληροφορήσω πώς ἡ Gamla Stan εἶναι ἕνα ἀπό τά πολλά νησιά (πάνω ἀπό δέκα), πάνω στά ὁποῖα εἶναι χτισμένη ἡ πόλη. Εἶναι αὐτό πού λέμε, ἡ παλιά Στοκχόλμη. 

Οἱ εἰκόνες, τά χρώματα, μοῦ θύμισαν τήν Στοκχόλμη πού εἶχα γνωρίσει τότε, παλιά. Φωτογράφισα τά δύο ὄμορφα καί ὄμορφα φωτισμένα κτήρια πού βλέπετε καί πῆρα τούς δρόμους, νά ξαναβρῶ ἕνα μαγαζί πού μοῦ εἶχε κάνει τρομερή ἐντύπωση τότε, μέ ἐκπληκτικά κρύσταλλα kosta boda καί orrefors. Περπάτησα, περπάτησα, ἀλλά εἰς μάτην. Δέν κατάφερα νά τό ἐντοπίσω. Οὔτε ἐκείνη τή μέρα, οὔτε τίς ἑπόμενες. Οὔτε στήν Gamla Stan ὅπου τό θυμόμουν, οὔτε πουθενά ἀλλοῦ στήν πόλη. 

Φωτογράφισα ὅμως τά ἴδια μέρη, τό δημαρχεῖο, τό κοινοβούλιο, τό πανέμορφο ἑστιατόριο Krogkonst στό νησί Skeppsholmen. Δέν κατάφερα νά βρῶ τήν πλατεία Berzelii, νά ξαναδῶ τό ἄγαλμα τοῦ μεγάλου χημικοῦ Jöns Jacob Berzelius. Δέν πειράζει, τήν ἑπόμενη φορά…

Γεροτάσος