Λαχανιά, όπου εδώ και δώδεκα περίπου χρόνια έχει γίνει με την Νόομι το σπίτι μας. Το τελευταίο ίσως χωριό που παραμένει σχετικά αλώβητο από την κατ‘ ευφημισμό “ανάπτυξη“, χάρη στην καλή συνεργασία μη Ελλήνων που μένουν εδώ και ντόπιων.
Αυτά σε ό,τι αφορά το χωριό αυτό καθ‘ εαυτό, γιατί τα πέριξ έχουν ήδη πολύ φανερά τα σημάδια της κακογουστιάς, της αυθαιρεσίας και της αρχιτεκτονικής ασχετοσύνης. Γι αυτήν την τελευταία θα έχουμε ίσως την ευκαιρία να τα πούμε μιαν άλλη φορά.
Μέχρι τότε παραθέτω δυο σχέδιά μου από τις χαρακτηριστικές πόρτες του χωριού.
Lachania, where Noomi and I have made our home since twelve years or so. Perhaps the last village to remain relatively unscathed by the so called “development”, largely due to the co-operation of the non Greek inhabitants and the local people.
This is as far as the village itself is concerned because the environs bare the all too obvious scars of bad taste, arbitrariness and architectural ignorance. For this last one we may have the chance to talk about another time.
Until then I give you two drawings of mine of the very characteristic house gates of Lachania.
SHARE
Στηρίξτε-Ενισχύστε την iΠόρτα με τη δική σας χορηγία…
Το σκίτσο είναι του Βαγγέλη Παυλίδη
