Μόνο στη Ρόδο

Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων, 

Pane di capo: Λεωφόρος Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ), Λεωφόρος Κρεμαστής & «Πηγές Καλλιθέας»

Ο Γιώργος Χατζηδιάκος είναι Σύμβουλος Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργάνωσης Εταιρειών

Η μνήμη λεύτερη, η φωνή αργή σιγόψιθυριστή
Ο λόγος δονείται γυμνός, πάνω σε χαρτί

79’ 80’ ;
Με τη βροχή να τρέχει
Σαν τη δίψα των ανομολόγητων κουρασμένων ματιών.
Αρνιέσαι τη λέξη
Αναποδογυρίζεις το αρχικό της γράμμα και με ένα απλό φύσημα,
το σκορπάς πάνω στο τζάμι
Μόνο όνειρο δεν είναι η ζωή,
και ούτε βήμα περαστικό.
Κανείς δεν μπορεί να ημερώσει την αίσθηση του αγνοημένου
Ακόμα και αν αδιαφορούμε για τα συναισθήματα
Μας συγκλονίζει το υπαρκτό της ουσίας στην απουσία.

Ίσως να μην ξέρεις γιατί σου μιλώ

80’ 81’ ;
Τη μέρα αφήνεις να σου κλέβει λίγο φως
Τη νύχτα να σου δυναμώσει τη πίστη
Ψάχνει το κάτι μέσα στα βουβά αμήχανα συναισθήματα
Τους κρουνούς ανοίγει της εύθραυστης, σαν το νεογέννητο θυμητικό κλαδάκι
Με τα ακροδάχτυλα πιέζεις τα πλήκτρα της ζωής
Σίγουρα αρμονικά μελωδικά κτυπήματα
Ήχος με παρελθόν παρόν και μέλλον
Σε ασπρόμαυρα όνειρα κάποιος δραπέτευσε
Παρατώντας πίσω του ανοιχτές πληγές
Την ώρα, που εσύ
Αφουγκράζεσαι το σήμερα,
πενθώντας τη σιωπή.