Όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται φίλους, θα μας έλεγε ο Αριστοτέλης. Αυτή η αρχέγονη ανάγκη θα μας διαπερνά και μέσω Facebook αναζητώντας ψηφιακούς φίλους.

Αν σκεφτούμε πώς επικοινωνούσαμε μέχρι τώρα, θα ξαφνιαστούμε από τις αλλαγές που έχει φέρει στη ζωή μας. Δεν χρειάζεται να πηγαίνουμε σε κοινούς τόπους συνάντησης ,έρχονται αυτοί σε μας.Ίσως, βέβαια, στις σύγχρονες πόλεις έχει χαθεί ο φυσικός δημόσιος χώρος όπου θα μπορούσαν να συναντηθούν και να γνωριστούν οι άνθρωποι Και το fb υποκαθιστά το κενό και μάλιστα με θεαματικό τρόπο: είμαστε εκεί εύκολα κι όσο συχνά επιλέξουμε, αφού η τεχνολογία μας παρέχει συνεχή σύνδεση και πρόσβαση σε δεδομένα. Επίσης, μπορούμε ν’ ακουστούμε ακόμα κι αν δεν έχουμε προίκα μια βροντερή φωνή. Μας ακούνε σίγουρα πολλοί περισσότεροι και υπάρχει η δυνατότητα του διαλόγου με έναν πρωτόγνωρα διαδραστικό τρόπο.

Με τα σημερινά δεδομένα, το fb παρουσιάζεται μη κατευθυνόμενο, απολαμβάνοντας ακόμα πεδία ελευθερίας. Και αυτοχαρακτηρίζεται δημοκρατικό μιας και συνολικά το διαδίκτυο διεκδικεί για τον εαυτό του τον τίτλο του πιο δημοκρατικού μέσου στην ιστορία της επικοινωνίας μας.

Κι αν αυτό είναι αμφισβητήσιμο, σίγουρα δε χωράει αμφισβήτηση στην επαναστατική αλλαγή που φέρνει στις διαπροσωπικές σχέσεις. Το fb έγινε ένα παράθυρο γα να ατενίζουμε τον κόσμο. Άνθρωποι μιλάνε γνωρίζονται, γίνονται φίλοι (αρχικά διαδικτυακοί και στη συνέχεια πραγματικοί), γεφυρώνουν αποστάσεις, ακόμα κι ερωτεύονται και κάνουν σχέσεις με αυτό το ορμητήριο. Κι έχει τεράστια απήχηση κι εξάπλωση Το γιατί, επίσης, είναι μεγάλο ερωτηματικό.

Είναι μια μοναδική δυνατότητα να ενισχύσει κανείς την κοινωνική του ζωή χωρίς να καταβάλλει ιδιαίτερη προσπάθεια. Ο σχεδόν μαγικός τρόπος που εκμηδενίζονται οι αποστάσεις είναι η αιτία να συναντηθούν σκέψεις ,ιδέες και άνθρωποι που αλλιώς θα ήταν απομακρυσμένοι κι ίσως χαμένοι για πάντα. Δεν είμαστε ούτε μόνοι, ούτε μαζί με τους άλλους.

Αυτή η μεσοβέζικη απόσταση, ούτε πολύ κοντά ούτε μακριά μοιάζει εξαιρετικά ´ βολική. Εξοστρακίζει την απευκταία μοναξιά χωρίς να πλήττει καθόλου την επιθυμητή μοναχικότητα. Μας φέρνει κοντά με τον άλλο χωρίς να καταναλώνει πολύ από το είναι μας, όπως απαιτεί η επαφή δια ζώσης. Μας αφήνει να παρατηρούμε την τροχιά του αλλού χωρίς να παρεκκλίνουμε καθόλου από την πορεία μας με το ρίσκο της συναναστροφής. Εξάλλου, ένα προφίλ Facebook φανερώνει αρκετά για έναν άνθρωπο και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν πλοηγός στην αρχή .Αν βέβαια σταθμιστεί σωστά το γεγονός ότι υπερτονίζονται τα θετικά, γιατί κρύβουμε τελείως τα αρνητικά μας στοιχεία.

Ακόμα το fb, σαν καθρέφτης των ανθρώπινων σχέσεων, αντικατοπτρίζει και τις αδυναμίες τους. Την περιέργεια ή διάθεση ελέγχου απέναντι σε φίλους μας ,τις κουβαλά η φύση μας ,δεν τις γεννά αυτό. Απλά τις ενδυναμώνει με τις τεράστιες τεχνολογικές δυνατότητες του.

Μια από τις πιο σπουδαίες αυτές δυνατότητες του ,η ταχύτητα , μπορεί δραστικά να αλλάζει τον εαυτό μας και τη σχέση μας με τους άλλους .Ο εθισμός στην ταχύτητα που μας εκπαιδεύει η διαδικτυακή επικοινωνία μας φέρνει σε συνεχή εγρήγορση και νομίζουμε ότι κερδίζουμε χρόνο. Αλλά υπάρχει περίπτωση αυτός ο χρόνος να είναι κλεμμένος από σκέψεις και προβληματισμούς. Προβληματισμούς πχ, αν το fb καταφέρει τελικά να ανατρέψει με επαναστατικό τρόπο αυτό που έγραψε ο Καντ: “το να είσαι φίλος καθ’ ενός, αυτό δε μπορεί να ισχύει ,γιατί όποιος είναι φίλος όλων, αυτός δεν έχει κανέναν ιδιαίτερο φίλο”.