Περίεργες μέρες… Περίεργες μέρες με ανάμεικτα συναισθήματα. Περίεργα συναισθήματα που δεν ακολουθούμε. Από φόβο, από έλλειψη αυθορμητισμού, από έλλειψη περιέργειας; Αποφάσεις! Αποφάσεις της στιγμής, αποφάσεις εν θερμώ, αποφάσεις στην ηρεμία. Αποφάσεις βίαιες σε βγάζουν από την ισορροπία της καθημερινότητας. Σκίζουν τη ζωή σου στα δύο και τσαλαπατούν την συνείδηση, το χθες, το σήμερα και το αύριο. Δύσκολες αποφάσεις! Και αποφάσεις χωρίς σκέψεις, χωρίς μέτρημα. Απλές αποφάσεις! Το πώς, μπορεί να μην έχει σημασία. Το πότε, πάντοτε αφήνει τα ίχνη του. Το πόσο είναι αυτό που θα έρθει… αν αργήσει δεν σημαίνει ότι χάθηκε ή δεν υπήρξε ποτέ. Σημαίνει απλώς ότι δεν είδες!

 

Μπερδεμένες σκέψεις. Μπερδεμένες σκέψεις στο μυαλό. Μπερδεμένα όλα σε μια εποχή που όλα ανατρέπονται. Μα πώς γίνεται να υπάρχουν συγκοινωνούντα δοχεία την ώρα που κρατάς άμυνες, την ώρα που δεν αφήνεσαι να σε παρασύρει η εποχή, το συναίσθημα, η πρόκληση; Ότι τέλος πάντων συμβαίνει γύρω σου; Πού χρόνος για όλα αυτά… πού χρόνος για εκείνα και για τα άλλα;

 

Οι ανάγκες τελικά είναι αυτές που κινούν τα νήματα της ζωής. Ανάγκες κάθε είδους- δεν έχει σημασία. Ανάγκες για το μέσα και το έξω του κάθε ανθρώπου. Ανάλογα το τι θα διαλέξει ο καθένας, ή πόσο τον παίρνει να διαλέξει. Και οι ανάγκες είναι ύπουλες… Σας Ερινύες τρυπώνουν στο μυαλό και βασανίζουν κάθε σκέψη… Σαν Ερινύες σε παρασύρουν… Κι ας μην το θες. Κατά βάθος είναι η δική σου επιθυμία. Η δική σου Ερινύα που σε ταλανίζει μέρα νύχτα.

 

Δύσκολη εποχή. Με ή χωρίς ρομαντισμό. Μα τι είναι τέλος πάντων αυτός ο ρομαντισμός και τον πιπιλάμε σαν καραμέλα; Ρομαντισμός είναι να ζεις πολλές παράλληλες ζωές μου είπε μία φίλη! Ουάου! Δύσκολη εποχή για πρίγκιπες. Αλλά τώρα θα μου πείτε και πότε ήταν εύκολα. Η κάθε εποχή είχε τα δικά της. Όπως και ο κάθε άνθρωπος ανεβαίνει το δικό του βουνό. Το θέμα είναι τι βλέπεις και πως. 

 

Άραγε αυτό να εννοούσε ο ποιητής με την Ιθάκη του; Από την άλλη όμως, υπάρχει κι εκείνη η Αλεξάνδρεια. Εκείνη η «Αλέξανδρεια που χάνεις». Ποια άραγε να είναι πρώτη και ποια δεύτερη; Ή μήπως είναι τόσες οι Ιθάκες, όσες και οι Αλεξάνδρειες; 

 

Φωτογραφίζω τη στιγμή, μέσα σε περίεργες μέρες, με μπερδεμένες σκέψεις και πολύ ρομαντισμό!