Αχ,καλοκαιράκι! Αν και ο ήλιος πυρπολεί τις μέρες μας, στην παρέα μόνιμες παραμένουν η ξεγνοιασιά και η ανεμελιά του. Η διάθεση ανεβασμένη, μιας και βρισκόμαστε στην καρδιά της ομορφότερης εποχής. Το θέρος κερνά απλόχερα ως οινοχόος θεών το νέκταρ του ήλιου, που σκορπιέται και χαρίζεται στα κύματα, κερνά ζωντάνια, αύρα θαλασσινή, φεγγαρόλουστες νύχτες.
Αν μου ζητούσε κανείς να συσχετίσω την εποχή αυτή με μια μυθική φιγούρα, σίγουρα θα επέλεγα ένα πρόσωπο άξιο θαυμασμού για το κάλλος, τη φλόγα και το ψυχικό φως που εκπέμπει. Ο μυθικός Γανυμήδης, που φημιζόταν για τα κάλλη και την περίφημη ομορφάδα του ήταν ένας νέος του βασιλικού γένους της Τροίας, ο μικρότερος από τους γιούς του Τρώα και της Καλλιρρόης.
Περίφημος για τα κάλλη του, όπως προείπα, λέγεται πως ήταν ο πιο ωραίος θνητός νέος ανάμεσα στους ανθρώπους. Ο μύθος αναφέρει πως ο Δίας θαμπώθηκε από τη γοητεία του, τον ερωτεύτηκε και εκμεταλλευόμενος την παραίτηση της Ήβης από το αξίωμα της οινοχόου μετά το γάμο της με τον Ηρακλή, μετέφερε τον πανώριο νέο στον Όλυμπο δίνοντάς του το αξίωμα του οινοχόου, να κερνά νέκταρ τους θεούς και να τους θέλγει με την ομορφιά του.
Σχετικά με την απαγωγή, οι παραδόσεις διαφέρουν: άλλοτε είναι ο ίδιος ο Δίας, που απήγαγε το νέο, άλλοτε ο θεός ανέθεσε αυτή την αποστολή στο αγαπημένο του πουλί, τον ιερό του αετό. Άλλοτε, πάλι, ότι ο Δίας είχε πάρει την μορφή αετού, όπως είχε πάρει τόσες μορφές ζώων και διαφόρων όντων, για να ικανοποιήσει τα ερωτικά του πάθη. Ως αποζημίωση ο Δίας πρόσφερε στον Τρώα, πατέρα του Γανυμήδη, ένα ζευγάρι γρήγορα άλογα.
Σε απεικονίσεις των αρχαίων ο Γανυμήδης απεικονίζεται να κρατά στεφάνι, ή μια λύρα ή ένα πετεινό (ερωτικό σύμβολο). Σε άλλες πάλι, είτε να προσφέρει νέκταρ από την υδρία, είτε ως ήρωας από την Ανατολή, με φρυγικό σκούφο και στολή βοσκού. Ετυμολογικά, το όνομα του Γανυμήδη προέρχεται από τις λέξεις “γάνυμαι”(χαίρομαι) και την κατάληξη “μέδων” (άρχοντας), είτε “μήδεον” (γεννητικό όργανο) αυτός δηλαδή που δίνει ερωτική χαρά, δεδομένου ότι Δίας και Γανυμήδης αποτελούν για πολλούς ομοερωτικό ζευγάρι.
Στην Ιλιάδα, πολύ όμορφα ο Όμηρος περιγράφει:
“Και από τον Εριχθόνιον των Τρώων βασιλέας ο Τρώς γεννήθη και απ’ αυτόν τρία λαμπρά βλαστάρια ο Ίλος, ο Ασσάρακος και ο ισόθεος Γανυμήδης, που εγεννήθη των θνητών ο πρώτος για το κάλλος, που τον σηκώσαν οι θεοί για κείνα του τα κάλλη να ζει μ’ αυτούς αθάνατος και κεραστής του Δία.”
Με το μύθο της αρπαγής του Γανυμήδη, ασχολήθηκε κάθε μορφή τέχνης:ποίηση, γλυπτική, ζωγραφική, μουσική. Αγάλματα των αρχαίων χρόνων που εκτίθενται στο Λούβρο, τοιχογραφίες σχετικές με το θέμα από επαύλεις της Πομπηίας, θαυμάσιοι πίνακες των Ρούμπενς, Τιτσιάνο, Κορέτζιο, ψηφιδωτά.
SHARE
Στηρίξτε-Ενισχύστε την iΠόρτα με τη δική σας χορηγία…
Το σκίτσο είναι του Βαγγέλη Παυλίδη
