Ο Σουλεϊμάν είναι θυμωμένος γιατί παρακούστηκε η εντολή του να μην πειραχτεί η πόλη. Φαίνεται όμως ότι και ο ίδιος δεν αντέχει πια στον πειρασμό και θέλει να επισκεφτεί το νέο του απόχτημα -αυτό που τόσο αίμα κόστισε στον λαό του. Χωρίς φανφάρες, περνάει την Πύλη του Αγίου Αθανασίου και αμέσως διατάζει το χτίσιμό της. Κανείς πια δεν θα πατούσε στα βήματα του καταχτητή.

Μετά δίνει οδηγίες για την επισκευή των τειχών και, σαν αφεντικό στο καινούριο του σπίτι, επισκέπτεται το Καστέλλο. Μιλώντας άπταιστα Ελληνικά συστήνει υπομονή στον Μέγα Μάγιστρο και τον ρωτά αν χρειάζεται παράταση της εκεχειρίας.

Φεύγοντας από το Καστέλλο κάνει την πιο συμβολική ίσως πράξη: επισκέπτεται τον καθεδρικό του Αγίου Ιωάννη και προσεύχεται γονατιστός στον Αλλάχ και τον Προφήτη του. Η εκκλησία είναι τώρα τζαμί, σημάδι της νέας τάξης πραγμάτων.

Την ίδια κιόλας μέρα όλες οι εκκλησίες της πόλης θα ακολουθήσουν την μοίρα του Άγιου Ιωάννη.

Ήταν 29 Δεκέμβρη 1522, μια μέρα σαν σήμερα πριν 491 χρόνια.