Γιώργος Αρκουλής

Αχ βρε Ευτυχία, δεν υπάρχει μέρα που να μη δικαιώνεσαι…

Κάποτε –επί υπουργίας του στο Υγείας- ρώτησα τον Δημήτρη Αβραμόπουλο (στο πλαίσιο συνέντευξης για εφημερίδα), «αν οι πολιτικοί λένε ψέματα». Ο υπουργός με την καταγωγή από το Ελληνικό Αρκαδίας (και όχι από πολιτικό τζάκι, όπως συνήθιζε τότε να διαφημίζει τον εαυτό του, προσβλέποντας κάποια στιγμή σε ρόλο δελφίνου για την ηγεσία του κόμματος), χωρίς να ενοχληθεί από την ερώτηση απάντησε ήρεμα ως εξής:

«Είναι αλήθεια πως συχνά κάποιοι συνάδελφοι υπερβάλουν».

Λογική ήταν η επόμενη ερώτηση:

«Εσείς λέτε ψέματα;».

Αυτή τη φορά η ψυχραιμία έδειξε να κλονίζεται. Μάλλον ενοχλημένος μου πέταξε:

«Εγώ δεν λέω ψέματα ποτέ. Καμιά φορά μπορεί να κρύβω την αλήθεια», θεωρώντας ότι αυτό ωφελεί παρά βλάπτει…»

Εκεί έληξε το ζήτημα – δεν είχε άλλωστε νόημα να συνεχιστεί απέναντι σε έναν άνθρωπο που έδειχνε αποφασισμένος να υπερασπίσει την ηθική της «συντεχνίας» του. Το περιστατικό αυτό φέρνω στο νου μου, όποτε προκύπτουν χοντρά (ή ‘πονηρά’…) ψέματα από το πολιτικό «ιερατείο». Για παράδειγμα, αυτές τις 6-7 εβδομάδες με το αναπόφευκτο οικονομικό ζόρι των επιχειρήσεων και των εργαζομένων πολιτών, βγαίνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και διαδίδει ότι έχει ξοδέψει κάπου δεκατέσσερα δισεκατομμύρια για να τα φέρει βόλτα. Από την άλλη, η αξιωματική αντιπολίτευση, μέσω συνέντευξης Τσίπρα σε «μικρό κανάλι» (άραγε τα «μεγάλα» δεν γουστάρουν δύσκολες απαντήσεις;), υποστήριξε ότι τα έξοδα ως τώρα για την πανδημία (επιδόματα κλπ) υπολογίζονται σε τέσσερα δισεκατομμύρια.

Απορία: ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψέματα; Να το πω αλλιώς: ο ένας φουσκώνει, ο άλλος μειώνει, για δικούς του λόγους;

Φοβάμαι πως δεν θα το μάθουμε ποτέ.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr