Ο πίνακας είναι του Αλέκου Φασιανού
Φτιάξαμε όλοι με τον πατέρα μας χαρταετό. Στις δεκαετίες που προηγήθηκαν ήταν πολύχρωμοι, εξαγωνικοί και ποδοσφαιρικοί. Ολυμπιακοί, Παναθηναϊκοί και Αεκτζήδες συναγωνίζονταν ποιος θα πάει ψηλότερα τον χαρταετό του. Ήταν κύρος για την ομάδα του. Νίκη. Αργότερα, πολύχρωμα χαρτιά, διάφανες, λεπτές, γυαλιστερές κόλλες συνδυάζονταν μεταξύ τους και έφτιαχναν χαρούμενα ουράνια τόξα που στόλιζαν τους ουρανούς της Καθαράς Δευτέρας.
Ο χαρταετός της Καθαράς Δευτέρας υποδηλώνει την ανάταση, την κάθαρση της ψυχής μετά το διονυσιακό ξεφάντωμα της Αποκριάς, αλλά και ως χριστιανική θεώρηση το πέταγμα του αετού συμβολίζει το ανθρώπινο πνεύμα που είναι πλασμένο για να πετά στα ουράνια και με αυτόν τον τρόπο είναι σαν να ερχόμαστε πιο κοντά στον Θεό.
Προέρχεται από την Ανατολή με ρίζες στην αρχαία Κίνα πριν από 2.400 χρόνια ζωής. Αρχικά, το υλικό κατασκευής των χαρταετών ήταν το ξύλο. Οι λαοί της Ανατολής χρησιμοποιούσαν τους χαρταετούς σε μαγικές τελετές, θρησκευτικές εκδηλώσεις και σε τελετουργίες για τον εξορκισμό του κακού. Πίστευαν ότι όσο ψηλότερα ανεβεί ο χαρταετός τόσο πιο τυχεροί θα είναι.
Ο αυτοκράτορας της Κίνας Γουέν Χσουν έκανε πειράματα πτήσεων με αετούς φτιαγμένους από μπαμπού, χρησιμοποιώντας για επιβάτες τους κρατούμενούς του. Οι τυχεροί που επιζούσαν κέρδιζαν την ελευθερία τους.
Υπάρχουν και λατρευτικές γιορτές με χαρταετούς που επαναφέρουν τις παγανιστικές τελετές στη Βόρεια Ινδία για να γιορτάσουν την υποδοχή της άνοιξης. Ωστόσο, και κατά την ελληνική αρχαιότητα, ο χαρταετός δεν ήταν άγνωστος, αλλά φτιαχνόταν με ύφασμα. Αργότερα και μετά τον Μεσαίωνα στο παιχνίδι του χαρταετού μπήκε και η κατασκευή χάρτινων σαϊτών που συμβόλιζε το πνεύμα προς την ελευθερία της σκέψης και προσπαθούσε να μιμηθεί την κίνηση του αεροπλάνου.
Πολύ αργότερα ο Μάρκο Πόλο γυρίζοντας από τα ταξίδια του, φέρνει το χαρταετό στην Ευρώπη του Μεσαίωνα, όπου τον περιγράφει και για τις επικίνδυνες επανδρωμένες πτήσεις του.
Τα νεότερα χρόνια, πολλές λεπτομέρειες για την παρουσία του χαρταετού στη Γηραιά Ήπειρο έχουμε το 1450 στη Γερμανία και το 1606 στην Ισπανία. Στη δεύτερη περίπτωση, ένας κληρικός αναφέρει στο ημερολόγιό του ότι χρησιμοποιούσαν τον χαρταετό σαν παιχνίδι χαράς την ημέρα του Πάσχα.
Ακολουθούν οι χρόνοι της επιστημονικής χρησιμοποίησης των χαρταετών (ή και υφασματαετών) ώσπου το 1752 στην Αμερική ο Βενιαμίν Φραγκλίνος εκτέλεσε το διάσημο πείραμά του, διαπιστώνοντας με τεχνητό αετό τον ηλεκτρισμό της ατμόσφαιρας και του κεραυνού, οπότε και κατασκεύασε το αλεξικέραυνο. Το 1880 ο Αυστραλός Hargrave σχεδίασε έναν τεράστιο αετό για μετεωρολογικές παρατηρήσεις.
Ο Χαρταετός έφθασε στην Ελλάδα πρώτα από τα λιμάνια Ανατολής (Σμύρνη-Χίο-Κωνσταντινούπολη), τα λιμάνια της Επτανήσου, της Σύρας, των Πατρών και ακολούθησαν τα αστικά κέντρα, όπου μπορούσε κανείς να αγοράσει σπάγκο και χρωματιστό χαρτί. Η κατασκευή ενός χαρταετού σήμερα είναι σχετικά εύκολη υπόθεση καθώς υπάρχουν όλα τα τεχνικά μέσα.
Ακολουθεί ένα τραγούδι του Απόστολου Καλδάρα, ένα του Μανώλη Φάμελλου και τομ οσχηστρικό του Μίκη Θεοδωράκη.
Χρόνια Πολλά, Καλή Σαρακοστή