Ανοιχτή πόρτα

Χάσαμε το δρόμο και πήραμε τον παράδρομο;, του Γιάννη Πανούση

Spread the love

Ο Γιάννης Πανούσης είναι Ομότιμος Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών.

Διαβάστε όλα τα άρθρα του Γιάννη Πανούση ΕΔΩ

Στον καλλιτέχνη δεν επιτρέπονται όλα

Κλεοπάτρα Λυμπέρη –Σόνια Ζαχαράτου, Δύο συγγραφείς συζητούν

Πραγματικά δεν κατανοώ τους-κατά τ’άλλα και κατ’άλλους–ταλαντούχους καλλιτέχνες γιατί δεν παράγουν δικά τους πρωτογενή έργα και χάνουν διανοητικές δυνάμεις μεταποιώντας, μεταγλωττίζοντας, μεταφράζοντας και παραφράζοντας ποιήματα, τραγούδια και μυθιστορήματα άλλων προγενέστερων δημιουργών

Γιατί αρέσκονται στο ν’αλλάζουν νοήματα, ουσία, πλαίσιο του αρχικού καμβά [ιστορικός χρόνος, ειδικός τόπος, συγκεκριμένες σχέσεις και καταστάσεις], ενώ πολύ απλά μπορούν να κατα-δείξουν αυτό το ΝΕΩΤΕΡΙΚΟ και ΣΥΓΧΡΟΝΟ, που οραματίζονται  να εκφράσουν με πειστικότητα κι αυθεντικότητα,  μέσα από το δικό τους έργο. Γιατί προτιμούν τις εκδοχές, διασκευές και νέες αναγνώσεις, λες κι έχουν στερέψει από πρωτότυπη φαντασία

Δεν είμαι ειδικός για να κρίνω το αν υπάρχουν όρια στην Τέχνη, την κινηματογραφική/θεατρική απόδοση ενός βιβλίου. Δεν είμαι όμως έτοιμος να χειροκροτήσω- καλλιτεχνική αδεία- τη Μήδεια, σαν αλλοδαπή καμπαρετζού που τη βίασαν μεθυσμένοι ναύτες κι έπνιξε τα νόθα για να τους εκδικηθεί [για να καταγγείλω το βιασμό, τον ανδρισμό και το ρατσισμό] ή τον Οδυσσέα, ως αξύριστο και άπλυτο περιπλανώμενο χίππυ, που εξεγέρθηκε κατά της καταπίεσης των γονιων του [για να καταγγείλω την άδικη καπιταλιστική κοινωνία]

Τώρα σε ποιό βαθμό θα ήσαν ευτυχείς οι συγγραφείς των αρχικών έργων με αυτές τις διασκευές από μετα-μετανεωτεριστές ,ας πιστεύει κι ας γράφει ο καθένας ό,τι θέλει, αλλά να μην ορκίζεται κιόλας ότι αυτή είναι η αλήθεια…

SHARE
RELATED POSTS
Όλοι για την ΕΡΤ…, του Γιώργου Αρκουλή
Αη Βασίλη μου…, του Σπύρου Ντασιώτη
Δεκέμβρης, του Γιώργου Χατζηδιάκου

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.