Χάρρυ Κλυνν, τα χρόνια στην Columbia

Υπάρχουν δυο ειδών κλάματα.

Της λύπης που κλαις για τον χαμό ενός προσώπου και της χαράς που σε κάνει ο άλλος να κλαις από τα γέλια.

Το  1978 ο Γιώργος Πετσίλας διευθυντής παραγωγής στην δισκογραφική εταιρεία Columbia πίστεψε σε ένα νέο πολύπλευρο ταλέντο και του έκανε τον πρώτο του δίσκο.

Το ταλέντο αυτό δεν είναι άλλος από τον Χαρρυ Κλυνν.

Το εξώφυλλο του δίσκου έγραφε ”Για δέσιμο”. Η μουσική του Γιώργου Κριμιζάκη, τα κείμενα του Χάρρυ Κλυνν και οι στίχοι των τραγουδιών του Κώστα Τριπολίτη.

Η ηχογράφηση έγινε στο studio 2 στην Columbia με ηχολήπτες τον Γιώργο Κωνσταντόπουλο, Μίμη Καννή και Γιάννη Παπαϊωάννου.

Εμείς νομίζαμε ότι η ηχογράφηση θα είναι σαν όλες τις άλλες. Πέσαμε όμως πολύ έξω γιατί από την πρώτη μέρα το χιούμορ και οι ατάκες του Χαρρυ δεν σταματάγανε.

Μας διάβαζε τα κείμενα που είχε γράψει και έπεφτε το πρώτο γέλιο, αλλά μόλις έμπαινε μέσα στο καμαράκι για να τα πει, κάτι σκεφτότανε, άλλαζε μια λέξη και ο πρώτος που γέλασε ήταν ο ίδιος.

Εμείς δεν θέλαμε πολύ για να τον ακολουθήσουμε. Αυτό γινότανε όσες ώρες ήταν στο studio.

Μάλιστα η Βίκυ Γαλάτου [ Συνεργάτιδα του Γιώργου Πετσίλα ] δεν άντεχε από τα γέλια και την χάναμε.Όταν γύριζε της έλεγε ο Κλλυν.

Πάλι για τσίσα πήγες Βικούλα…!

Ένα απόγευμα έρχεται ο Κλυνν μαζί με την ηθοποιό Μαίρη Χρονοπούλου.

Δεν σας λέω πως μας σύστησε σε εκείνη και εκείνη σε μας.

Λοιπόν Μαιρούλα πάμε μέσα στην κάμαρα μας για να τους δείξουμε πόσο θερμοί είμαστε.

Και μπήκαν και είπαν το ”Κούλα-Χαράλαμπε”. Ναι’ καλά διαβάσατε. Την Κούλα κάνει η Μαίρη Χρονοπούλου.

Ο χρόνος του διαλόγου είναι 3.30,αλλά η Χρονοπούλο παρ’ολίγον να χάσει την βραδινή παράσταση που έπαιζε στο θέατρο.

Οι ηχογραφήσεις έχουν τελειώσει και ήρθε η ώρα να κάνουμε μοντάζ.

Δεν με άφηνε να δουλέψω.Όλο και κάτι θα έκανε.

Ερχότανε σιγά-σιγά από πίσω μου, άλλαζε την φωνή του και μου έλεγε.

Πρόσεξε με το ψαλιδάκι που κρατάς μην κοπείς…

Του έλεγε ο Πετσίλας.

Άστον Γιαννάκη να τελειώσει γιατί πρέπει να βγει ο δίσκος.

Μάλιστα κύριε του απαντούσε κάνοντας την φωνή του Ζαμπέτα.

Και πάλι γέλια μέχρι δακρύων.

Και ο δίσκος τελείωσε, βγήκε, έγινε μεγάλη επιτυχία.

Και ήρθε το 1979 και πάλι στο studio 2 στην Columbia ο Γιώργος Κριμιζάκης, ο Χάρρυ Κλυνν και οι στιχουργοί Γιάννης Καλαμίτσης,Γιάννης Κακουλίδης.

Για τον δίσκο. ”Δοξάστε με”

Εδώ τα πράγματα είχαν ξεφύγει τελείως.

Έραβε ένα κείμενο ο Κακουλίδης και το ξήλωνε ο Κλυνν με τις ατάκες του.

Το ίδιο γινότανε και με τον Καλαμίτση.

Πολλές φορές μας έλεγε ένα αστείο πολύ σοβαρά.

Εμείς γελάγαμε.

Αυτός ατάραχος, σοβαρός και μόλις ηρεμούσαμε.

Σας την έφερα κουφάλες…

Και τώρα κάτι που πολλοί λίγοι το ξέρουν.

Όταν ήρθε η ώρα για να κάνει τον Τραμπάκουλα ο Κλυνν, ο Γιώργος Πετσίλας βάζει το δεξιό του δάκτυλο κάτω από το πιγούνι πιέζοντας τον λαιμό του, αλλάζει την φωνή του και λέει δυο τρεις κουβέντες από το κείμενο.

Αυτό είναι του λέει ο Χαρρυ Κλυνν.

Εσύ θα κάνεις τον Τραμπάκουλα.

Δεν γίνεται, εγώ το έκανα για να γελάσουμε, το έκανα για πλάκα.

Αυτό λέω και εγώ.

Δίσκο κάνουμε.

Και έμεινε ο Τραμπάκουλας στον δίσκο με την φωνή του Γιώργου.

Και ήρθε το μοντάζ και πάλι από κάποια γωνία μια φωνή να μου λέει.

Πρόσεξε με το ψαλιδάκι που κρατάς μην κοπείς…

Άστον Γιαννάκη να τελειώσει γιατί πρέπει να βγει ο δίσκος.

Μάλιστα κυρ διευθυντά των δίσκων [ Κάνοντας την φωνή του Νίκου Παπάζογλου από τον ομότιτλο τραγούδι του δίσκου ”Η εκδίκηση της γυφτιάς” ]

Τα σέβη μου Χάρρυ μας.

Ακούστε και τους δυο δίσκους.

Υ.Γ.: Τώρα εκεί που πήγες θα συναντήσεις τον Γιάννη Κακουλίδη, τον Γιάννη Καλαμίτση και τον φίλο σου Τόνυ Αντονυ.

Ετοιμάστε εσείς τα κείμενα και εγώ θα σας στείλω τις μελωδίες του Γιώργου Κριμιζάκη με το wetransfer…!

Υ.Γ.1.Θυμάμαι σε ένα διάλειμμα του είπα.

Μου θυμίζεις τον Βασίλη Χατζηπαναγή που με τις τρίπλες του μέσα στο γήπεδο κάνει τους άλλους να πέσουν κάτω.

Και εσύ με τις δικές σου τρίπλες επάνω στη σκηνή κάνεις τον κόσμο να πέσει κάτω από τις καρέκλες.

Έτσι είμαστε εμείς οι πόντιοι.

Αλλού πατάμε και αλλού βρισκόμαστε…!

Γιάννης Παπαϊωάννου