Η Ιωσηφίνα Τσουμπή είναι απόφοιτος της Γαλλικής και Ελληνικής φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Εργάστηκε ως καθηγήτρια Γαλλικών και την τελευταία εικοσαετία εκτελεί φιλανθρωπική εργασία συμβάλλοντας στην σίτιση άπορων οικογενειών. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το βιβλίο της “Η νύφη της απέναντι πολυκατοικίας” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΑΝΟΙΑ.
Η Ελλάδα καίγεται…
Η Ελλάδα χάνεται….
Η Ελλάδα σε δραματική θέση…
…και οι Έλληνες μαλώνουν μεταξύ τους για τα κόμματα που υποστηρίζουν…
-Η κυβέρνηση ενήργησε υποδειγματικά
-Τα λάθη της κυβέρνησης ατέλειωτα στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών.
-Σκάστε έχουμε το 41 %.
-Εσείς να σκάσετε ανίκανοι, ψεύτες, φανφαρόνοι της δεκάρας.
Και τα λέω κομψά…οι φρασεολογία κάθε οπαδού, όλων των κομμάτων χυδαία κι αν δεν είναι χυδαία είναι ειρωνική (όπου ειρωνεία είναι η απόδειξη της βλακείας ).
Αυτή η μη κατανόηση της δραματικότητας θλιβερών ή και χαρούμενων ακόμη γεγονότων, λέγεται φανατισμός
Θα μου πείτε τι σχέση έχουν ο φανατισμός και η δεισιδαιμονία που έχω σαν τίτλο !
Καμία!
Αλλά και οι 2 έννοιες υιοθετημένες από ένα άτομο έχουν σαν αποτέλεσμα την στέρηση της ελευθερίας του και το έγκλημα της προσωπικής και κοινωνικής τους βούλησης, διότι η βάση της σύλληψής τους, είναι το μίσος για τον αντίπαλο, όσον αφορά τον φανατισμό και ο φόβος για το ανύπαρκτο για τους δεισιδαίμονες που μετατρέπει τη ζωή τους σε εφιάλτη.
Ας δούμε όμως την ετοιμολογία του κάθε όρου. Ο φανατισμός ως όρος προέρχεται από τη λατινική λέξη ” fanum” = ιερόν-ναός και σημαίνει την μετ ‘ εγωισμού και εμπάθειας προσήλωση σε κάποιες αντιλήψεις (Βικιπαιδεία)
Δεισιδαιμονία =σύνθετη λέξη, προέρχεται από “δέος”=φόβος (δείδω=φοβάμαι) και τη λέξη δαίμονας (Science Wihi)
O φανατισμός σαν έννοια και σαν πράξη είναι κάτι που πάντα μ ενοχλούσε και με έθλιβε. Σαν άτομο είχα ζωηρές και ζωντανές αντιλήψεις για πολλά τεκταινόμενα στην πολιτική, στην καλλιτεχνία, στην επιστήμη κλπ, ίσως και να παθιαζόμουν κάποιες φορές , όμως περιόριζα τις απόψεις μου στον εαυτό μου και σεβόμουν την αντίθετη άποψη. Ποτέ οι διαφορετικές γνώμες-ιδέες-απόψεις δεν έπαιζαν ρόλο στην κοινωνικότητα μου, στις φιλίες μου ακόμη και στους έρωτες μου.
Τα τελευταία όμως χρόνια παγκοσμίως ο φανατισμός, πολιτικός, θρησκευτικός, αθλητικός (κυρίως σε ό,τι αφορά το ποδόσφαιρο), ακόμη και ρατσιστικός , έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις. Είναι ένα τυφλό πάθος που δημιουργεί διχόνοιες και έχθρες, χωρίζει οικογένειες, κράτη ! Το μίσος της διαφορετικής άποψης μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε εγκλήματα (πρόσφατο παράδειγμα έχουμε στον ελλαδικό χώρο ). Και κατά τη γνώμη μου δεν διαφέρει και πολύ από το κάψιμο των μαγισσών στον Μεσαίωνα, τουλάχιστον πεποίθηση μου είναι ότι η τροχοπέδη που δημιουργεί κάθε είδος φανατισμού και δεισιδαιμονίας , μόνο στον Μεσαίωνα μας οδηγεί. Δεν ξέρω αν αυτός ο φανατισμός καλλιεργείται σκόπιμα από Μεγάλες Δυνάμεις με σκοπό τον ακραίο χειρισμό του όχλου, ώστε η επιβολή ισχύος , νέων νόμων , νέων κανονισμών , νέου τρόπου ζωής να καταστεί ευκολότερος. Σε κάθε περίπτωση ας το έχουμε στην άκρη του μυαλού μας κι ας μην πέφτουμε στις παγίδες άλλων σαν πρόβατα!
Κλείνοντας σας παραθέτω μερικά αποφθέγματα διανοουμένων για τον φανατισμό και την δεισιδαιμονία…
” Δεν υπάρχει παρά ένα βήμα που χωρίζει τον φανατισμό από την βαρβαρότητα (DIDEROT
“Φόβων δε πάντων απρακτότατος και απορώτατος ο της δεισιδαιμονίας (Πλούταρχος )
” Οι φανατικοί όποιας μορφής είναι οι μεγάλοι εγκληματίες που έσπειραν τον όλεθρο πάνω στη γη και σπίλωσαν ανεξίτηλα το νόημα του ανθρώπου (Ι.Παναγιωτόπουλος )
” Η τυφλή πίστη ισούται με δεισιδαιμονία και παραφροσύνη” (Μάγος ΕΛιφας Λεβί)
“Υπάρχουν άνθρωπο ηλίθιοι από φανατισμό και άλλοι φανατικοί από ηλιθιότητα. ( Α.Πανσέληνος) .