Ο κ. Βασίλειος Μαστρογιάννης είναι Διδάκτωρ Δημοσίου- Διοικητικού Δικαίου.

ΥΠΑΡΧΕΙ  ΕΛΠΙΔΑ;

Η κοινωνία μας σήμερα βρίσκεται σε κατάσταση στασιμότητας παρόλες τις αλλαγές και τις ανατροπές που έχουν επισυμβεί με τις απανωτές κρίσεις και κυρίως λόγω της πανδημίας.

Είναι μια κοινωνία σε αναμονή. Οι πολίτες κοιτάζουν, παρακολουθούν, σκέφτονται, σαν κάτι να περιμένουν.

Προφανώς το κανονικό θα ήταν σε αυτή τη συγκυρία, την εποχή μας να τη χαρακτήριζε η λογική των ανατροπών, των ανακατατάξεων, (πολιτικών- κοινωνικών- οικονομικών), αλλά φαίνεται ότι το πολιτικό σύστημα είναι δύσκολο να αντιληφθεί ότι ο κόσμος μένει απαθής και αμέτοχος λόγω έλλειψης εναλλακτικής ( στην παρούσα εξουσία) λύσης.

Έτσι έχει αφεθεί μία κατάσταση που θυμίζει έντονα το παρελθόν και την οπισθοδρόμηση να κυριαρχεί και να κυβερνά σχεδόν με ασύδοτη μονοκρατορική λογική.

Νομίζω είναι καιρός όλοι όσοι πιστεύουν ότι υπάρχει εναλλακτική λύση να κινηθούν. Όλοι όσοι πιστεύουν ότι ο το μέλλον μας δεν μπορεί να είναι αυτό που ζούμε σήμερα, να συσπειρωθούν και να σηκώσουν κεφάλι.

Αρκεί βεβαίως να πιστεύουν ότι μπορούν οι προοδευτικές δυνάμεις να απαντήσουν και να δώσουν λύσεις για την επόμενη μέρα, να επεξεργαστούν ένα ολιστικό σχέδιο έξω και μακριά από τις ΄΄κυρίαρχες; ΄΄ νεοφιλελεύθερες  λογικές, αλλά και αποβάλλοντας από τη σκέψη και την πρακτική τους κάθε ίχνος λαϊκισμού, παρεούλας, ημετέρων, ιδεοληψιών κλπ.

Για την επίτευξη επιτυχημένων αλλαγών σήμερα σε μια κοινωνία που θέλει να γυρίσει σελίδα, απαιτούνται βασικά δύο προϋποθέσεις:

—Ένα προοδευτικό, ρεαλιστικό σχέδιο που θα πρέπει να λάβει υπόψη του όλα τα εμπειρικά δεδομένα για την αειφόρο ανάπτυξη και την παραγωγική ανασυγκρότηση, αλλά και τις σύγχρονες ανάγκες και εξελίξεις στην τεχνολογία, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, την ισονομία και την ισοπολιτεία.

— Τα κατάλληλα πρόσωπα που θα υλοποιήσουν αυτό το σχέδιο

Στο παρελθόν πολλοί ευαγγελίστηκαν αλλαγές σε νοοτροπία και πρόσωπα, αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό.

Ένας βασικός λόγος ήταν ακριβώς η επιλογή των προσώπων.

Τα πρόσωπα πρέπει να γίνει από όλους κατανοητό ότι παίζουν καταλυτικό ρόλο στην επίτευξη του επιτυχημένου αποτελέσματος, γι αυτό απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή να μην επαναλαμβάνονται τα λάθη του παρελθόντος, ακόμη και σε περιπτώσεις ΄΄ αρνητικού συμβολισμού΄΄.

Οι εκάστοτε επιλογές είναι απολύτως απαραίτητο να γίνονται μέσα από άτομα που με την προσωπική τους τουλάχιστον στάση στο δημόσιο χώρο, απ- έδειξαν ότι θέλουν και μπορούν να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο με γνώμονα το κοινό καλό και δεν ( επεδίωξαν ή) επιδιώκουν προσωπικά οφέλη.

Το μεγάλο μέρος του προοδευτικού κόσμου έχει αποστασιοποιηθεί από τις πολιτικές επιλογές των ηγεσιών του εδώ και πολλά χρόνια τώρα, βλέποντας τις προαναφερόμενες παθογένειες, που αφορούν πρόσωπα, αλλά και το γεγονός ότι αυτές είχαν οδηγηθεί στο συμβιβασμένο ΄΄μονόδρομο;΄΄ της συντήρησης, διολισθαίνοντας  σε δεξιές πολιτικές, υπόγειες διαδρομές και ανομολόγητες συνεργασίες, αδυνατώντας να διαμορφώσουν προτάσεις και προοδευτικές εναλλακτικές λύσεις.

Η Χώρα έχει ανάγκη από πραγματικά προοδευτικούς πολιτικούς που πιστεύουν στη σύγχρονη Δημοκρατία και που μπορούν να αντιπαρατάξουν απέναντι στο παλιό, στο σάπιο και πολυεπίπεδα εξαρτώμενο πολιτικό σύστημα, την καθαρότητα, την αξιοσύνη και την διαχρονικά ακηδεμόνευτη κοινωνική, εργασιακή, επιστημονική και πολιτική παρουσία.

Απέναντι στη λογική της κατάληψης του Κράτους, η Προοδευτική Παράταξη πρέπει να απαντά πάντοτε με περισσότερη Δημοκρατία, με διαφάνεια και αξιοκρατία .

Αυτό θα πρέπει να είναι σε κάθε περίπτωση το συγκριτικό της πλεονέκτημα, όχι όμως στα λόγια, αλλά στις πράξεις. Όχι μόνο στο ήθος όσων συμμετέχουν σ΄ αυτή, που είναι βασικό, αλλά και στο ύφος.

Η λύση απέναντι στην απαξίωση της πολιτικής, του πολιτικού συστήματος και πολλές φορές απέναντι στην ίδια τη Δημοκρατία, περνάει μέσα από τη δυνατότητα των πολιτών να επιλέγουν ανάμεσα σε ικανούς και καθαρούς, από κάθε άποψη, ανθρώπους.

Ο πολίτης πρέπει σε μια λογική αμφίδρομης ροής, να νιώθει ότι συμμετέχει στις αποφάσεις που τον αφορούν και δεν είναι αποκλεισμένος από τα κλειστά κέντρα εξουσίας και διοίκησης. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη διάχυση της εξουσίας προς τα κάτω, αλλά και με την ανάπτυξη θεσμών συμμετοχικής Δημοκρατίας.

Ευθύνη των ηγετών μιας χώρας είναι να δίνει άριστες επιλογές στους πολίτες κι από αυτές θα κριθούν κι οι ίδιοι. 

Σε αυτό ακριβώς το σημείο καθίσταται αναγκαία η αυτοκριτική όλων για τις άστοχες και σε αρκετές περιπτώσεις απαράδεκτες επιλογές του παρελθόντος ( που δυστυχώς τις βλέπουμε να κυριαρχούν σε επικοινωνιακό πεδίο ακόμη και σήμερα).

Πρέπει να γίνει από όλους κατανοητό ότι μόνο με αυστηρή αυτοκριτική μπορούμε να επανορθώσουμε και να πάμε σε καλύτερες επιλογές στο μέλλον.

Έτσι μόνο θα γεννηθεί ξανά η ΕΛΠΊΔΑ και θα μπορούμε να κοιτάξουμε το μέλλον κατάματα, κυρίως για τις επόμενες γενιές.

Βασίλης Μαστρογιάννης

Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου