Εξ επαφής (Π13)

Το Χάος και η Αρμονία (Vangelis)

Η καρδιά μου και ο εγκέφαλός μου είναι γεμάτος από την ΜΟΥΣΙΚΗ του Βαγγέλη Παπαθανασίου, σήμερα 21η Μαΐου ακούγοντας το 3^ο πρόγραμμα και, με παροτρύνουν να γράψω αυτό το άρθρο, ζητώντας συγνώμη – εκ των προτέρων – για την όποια συναισθηματική φόρτιση θα διακρίνει κανείς. Μετά τα «Παιδιά της Αφροδίτης», άκουσα την «θεία» μουσική του Παπαθανασίου το 1979 «Ω! Γλυκύ  μου Έαρ», που, «Όταν ακούς αυτό τον ύμνο αισθάνεσαι τον Θεό μέσα σου», όπως έγραψε ένα κορίτσι στο διαδίκτυο ! Ήταν η δεύτερη υπερβατική επαφή μου με την αρμονία του Βαγγέλη Παπαθανασίου, που από την Τρίτη 17 Μαΐου βρίσκεται εκεί στο Σύμπαν που ύμνησε [(2001) Mythodea — Μουσική για την αποστολή της ΝΑΣΑ: 2001 Οδύσσεια στον Άρη]. Εκεί. Απ’ όπου αντλούσε αυτό το ταλέντο της μουσικής, όντας αυτοδίδακτος μουσικός από τεσσάρων ετών. Από το Σύμπαν που τον οδηγούσε στην μεταφορά σε εμάς του θνητούς της μουσικής του αρμονίας, μιας αρμονίας που μοιάζει με την αρμονία της ποιήσεως, με την αρμονία που βιώνανε οι αρχαίοι Έλληνες, την αρμονία που εμείς – το σημερινό Χάος – δεν την γνωρίζουμε καθόλου. Σε αυτό το Χάος που το λεγόμενο Υπουργείο Πολιτισμού δεν βρήκε να πει μια «καλή» κουβέντα, ένα κατευόδιο στον ΜΕΓΑΛΟ αυτόν Έλληνα και ευτυχώς το κενό το κάλυψε ο Πρωθυπουργός με το μήνυμά του. Γι’ αυτόν τον πρεσβευτή της συμπαντικής μουσικής στην Γη, τα Όσκαρ, τα βραβεία, τα μετάλλια και το διδακτορικό δίπλωμα δεν ήταν μόνον μια ανταμοιβή για  την διάδοση του μηνύματος του Ελληνισμού σε όλο τον κόσμο, αλλά και μια υπενθύμιση σε μας τους κατοίκους της Ελλάδος, ότι, έχουμε χρέος να διασώσουμε και κυρίως να τραφούμε από αυτήν την «θεία» ελληνική παράδοση, όπως έκανε μέσα από την μουσική του ο Βαγγέλης Παπαθανασίου. Ο δημιουργός της «αρμονίας», ο πρεσβευτής του Σύμπαντος, ο άνθρωπος που όταν διεύθυνε τις ορχήστρες ιερουργούσε, έφυγε να γεμίσει τους ουρανούς με την μουσική του. Η  ορχηστρική του  μουσική, με την ενσωμάτωση σε αυτήν προαιώνιων και συμπαντικών κωδίκων, έμοιαζε με μια «Οδύσσεια» στα αστέρια, λες και το δεύτερο όνομα του δεν ήταν τυχαίο. Τον ονόμασαν σοφό και μαζί ροκ σταρ, γκουρού, κοσμοπολίτη, ευζωιστή και απόμακρο. Και αυτό το τελευταίο το κρατώ, γιατί μόνον απόμακρος κανείς μπορεί να βρίσκεται σε μια συμπόρευση με την ΑΡΜΟΝΙΑ. Καλό του ταξίδι, όπως μας ταξίδεψε στην συναυλία του στο Ιερό Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο το 2020.  «Γιατί χρειαζόμαστε τη μουσική; Γιατί είναι η γλώσσα που μιλάνε όλοι, αν όχι στο σύμπαν, τουλάχιστον σίγουρα στη Γη», είπε.                  

ΠΑΝΟΣ ΚΑΠΩΝΗΣ