Η χώρα που τρέφεται από την αντιπαλότητα δεν έχει μέλλον. Ή το μόνο μέλλον που έχει είναι ο φασισμός. Τα έγραψε περίφημα ο Σπύρος Ντασιώτης εδώ.

Η χώρα που χρησιμοποιεί τη βία επίσης δεν έχει μέλλον. Η Αγάπη απαλύνει τον πόνο και τα προβλήματα. Η βία δυσχεραίνει και προκαλεί απρόβλεπτες αντιδράσεις. Τα έγραψε ο Κωστής Α. Μακρής εδώ.

Το όνομα Ελληνική Μακεδονία που θα γράφεται όπως θα ακούγεται Εlliniki Makethonia] ξεκαθαρίζει το Ελληνικό κομμάτι. Την Ελληνική Μακεδονία που είναι Ελληνική. Το έκανε σαφές ο Πάνος Μπιτσαξής εδώ. Θα αναρωτηθείτε: Γιατί υπάρχει και άλλη Μακεδονία;

Ναι υπάρχει και άλλη Μακεδονία και μάλιστα ευδιάκριτα τουλάχιστον από τις 18 Ιουνίου του 1959, στο ΦΕΚ , ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, αριθμός φύλλου 238, υπογεγραμμένο από τον Βασιλέα Παύλο και με την παρουσία του Υπουργικού Συμβουλίου Προεδρεύοντος του Κωνσταντίνου Καραμανλή και πιο συγκεκριμένα με το  Άρθρο 7^ο, κατά το οποίο η Γιουγκοσλαβία έχει ήδη Υπουργείο Μακεδονίας και Μαυροβουνίου.

Κι ερχόμαστε στο σήμερα με τόσες δεκαετίες που οι πολιτικοί σίγησαν επί του θέματος.

Που η σημερινή Νέα Δημοκρατία ονομάζει προδότες τους Κοτζιά και Τσίπρα.

Που αν ήταν στη θέση τους, θα έκαναν συμφέρουσα πρόταση για την Ελλάδα.

Όποιος κοιτάξει με θάρρος το παρελθόν του, θα πρέπει να απορρίψει πολλούς.

Η Ν.Δ. πρώτη απ’όλους τον Εθνάρχη της, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Με ποιο τρόπο; Θα γκρεμίσει όλες τις προτομές και τα αγάλματά του ανά την Ελλάδα;

Επειδή η βία φέρνει βία, και επειδή οι ευφυείς βρίσκουν τρόπους συνεργασίας και όχι απομόνωσης, ας ελπίσουμε ότι αφού ελεγχθεί και η παραμικρή λεπτομέρεια που αφορά στα ψιλά γράμματα – ο Θεός κι ο έξω από δω στις λεπτομέρειες κρύβονται – θα γίνουν τα εξής :

Α) Το Σκοπιανό Κοινοβούλιο θα ψηφίσει τον όρο «Βόρεια Μακεδονία».

Β) Το Ελληνικό Κοινοβούλιο θα πράξει το ίδιο.

Αποτέλεσμα αυτών θα είναι μια συνεργατική σχέση, μια απομονωμένη Αλβανία στην Βαλκανική Χερσόνησο και μια δυστυχής Τουρκία που θα αργήσει πολύ να ξεπεράσει τα προβλήματα που έχει με τον εαυτό της. Γιατί το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ερντογάν είναι το εσωτερικό του. Γι’αυτό και το τέλος της αυτοκρατορίας του είναι δεδομένο. Εκτός κι αν αλλάξει ο ίδιος άρδην πολιτική πορεία, δηλαδή γίνει διαλλακτικός, συμπαθής, ευέλικτος, υποστηρικτικός προς τους πολίτες του, ενισχυτικός στην ύπαρξη μιας διεθνούς Τουρκίας.

Το όνομα Μακεδονία δεν μπορεί να είναι κατοχυρωμένο μόνο ως Ελληνικό, αφού περισσότερο από 59 τουλάχιστον χρόνια υπήρχε επισήμως Υπουργείο Μακεδονίας σε μη Ελληνική Γη.  Ας κατοχυρωθεί το  «Ελληνική Μακεδονία» για την Ελλάδα.  Όχι γιατί το είπε ο κος Μπιτσαξής, αλλά γιατί η Ιστορία έχει δείξει ότι όποιος πάει για τα πολλά, χωρίς ιστορική γνώση και επιχειρήματα, χάνει και τα λίγα. Κυρίως σε ένα τόπο που το κακό που έκαναν οι εμφύλιοι, οι εσωτερικές διαμάχες εν πάση περιπτώσει, δεν το έκαναν οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι. Επιρρεπείς οι Έλληνες, Μακεδόνες, Στερεοελλαδίτικες, Πελοποννήσιοι, Θρακιώτες, Κρητικοί, Νησιώτες, Ηπειρώτες και Θεσσαλοί στα μαλλιοτραβήγματα εκ των έσω.

Συμμαχίες με τους έξω, ομόνοια με τους μέσα. Έτσι την ξέρω την ζωή. Έτσι γράφεται η επιτυχία. Από τα πιο μικρά πράγματα μέχρι τα πιο μεγάλα. Από τον μικρό, στενό κύκλο της οικογένειας μέχρι τις μεγαλύτερες πολιτείες της γης.

Εν κατακλείδι: αρκετοί υποστήριξαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Υπουργός Εξωτερικών κος Κοτζιάς διέπραξαν προδοσία. Αν και δεν ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ , οφείλω να αναγνωρίσω ότι επί των ημερών τους ανοίχτηκε το θέμα της ονοματοδοσίας των Σκοπίων, που επί των ημερών Βασιλέως Παύλου και Εθνάρχου Κωνσταντίνου Καραμανλή ήταν το κοινό, βρώμικο μυστικό που βαραίνει τις συνειδήσεις όλων των πολιτικών που ακολούθησαν. Και αν ήταν -οι πολιτικοί εννοώ- ανενημέρωτοι, είναι ακόμα πιο επικίνδυνοι.

Το να αναφέρω στο παρόν  άρθρο τις καλές επιχειρηματικές σχέσεις που επί δεκαετίες έχουν συναφθεί μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων, Γιουγκοσλαβίας και όπως αλλιώς λέγεται είναι ένα άλλο τεράστιο ζήτημα που δεν είναι επί του παρόντος.

Αλλά, αλλοίμονο… επί του παρόντος δεν είναι ούτε το ποιος είναι κανονικός και ποιος γιαλαντζί πατριώτης.

Αυτά.

Υγ: Ευχαριστώ θερμά τον Γιώργο Χατζηδιάκο για την βοήθεια στην έρευνα των αρχείων. 14.06.2018

Τζίνα Δαβιλά

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr