Ο Κωστής Λεβογιάννης ζει στη Νάξο και είναι αναγνώστης της Πόρτας.

Επανερχόμενοι στα σημειώματά μας  εξετάζομε, σήμερα, το παντελώς εσφαλμένο της φράσεως  «χρόνια πολλά».

Η φράση αυτή πάσχει διττώς : πρώτον, εξ απόψεως  γραμματικής και, δεύτερον, εξ απόψεως ουσίας.

Η λέξη χρόνια (της δημοτικής γλώσσης) είναι αδόκιμος. Ερωτώμενοι πολλοί ποίος είναι ο ενικός αριθμός της λέξεως , απαντούν : ο χρόνος.  Αλλά του ουσιαστικού «ο χρόνος»  πληθυντικός αριθμός είναι οι χρόνοι ( και η Γενική αυτού : των χρόνων).

Ο χρόνος, όμως, είναι άπειρος (όπως άπειρο είναι και το Σύμπαν). Δεν έχει αρχή, ούτε μέση, ούτε τέλος.

Η ορθή φράση, λοιπόν, είναι: « Έτη πολλά» διότι  το έτος είναι ο χρόνος ο έχων διάρκειαν 365 ημερών.

Άλλωστε, στους Ιερούς ναούς ακούμε τη φράση : «Εις  πολλά έτη Δέσποτα» και όχι εις πολλά χρόνια Δέσποτα!

Αλλά και από απόψεως ουσίας η φράση «χρόνια ( έτη ) πολλά» στερείται ουσιώδους σημασίας  διότι τα έτη για ένα άνθρωπο μπορεί να είναι πολλά αλλά να είναι βασανιστικά.

Τα έτη, για τη ζωή ενός ανθρώπου, πρέπει να είναι, πρώτα, καλά και, μετά, ας είναι και πολλά.

Συνεπώς, ευχόμεθα ορθώς όταν γράφομε ή αναφωνούμε : « Έτη καλά και πολλά» (ενν. να ζήσετε).

Έτερον, μέγα γραμματικόν σφάλμα, διαπράττεται  όταν ευχόμεθα εις τινα εορτάζοντα  με τη λέξη : «πολύχρονος»

Το τριγενές και δικατάληκτο επίθετο είναι : «ο πολυχρόνιος, η πολυχρόνιος, το πολυχρόνιον¹».

Στην Οικονομική επιστήμη απαντά, συχνά, η φράση : « μακροχρόνιος περίοδος»,

«βραχυχρόνιο  κόστος² »

………………………………………………………….

^{1 «}πολυχρόνιον»  είναι η δέηση που ψάλλεται εις τους ιερούς ναούς υπέρ μακροημερεύσεως των πολιτικών ή εκκλησιαστικών αρχόντων. «Πολύχρόνιον  ποιήσαι κύριος ο Θεός τον …ΑΣΕΒΕΣΤΑΤΟΝ βασιλέα ημών…

Άπαντες (πλην ενός) οι βασιλείς στην Ελλάδα υπήρξαν ασεβείς καὶ επεσώρευσαν δεινά  στο Έθνος: Από το μειράκιον , τον Όθωνα που έκλεισε στην φυλακή τον τρισένδοξο ήρωα της εθνικής παλιγγενεσίας Θεόδωρο Κολοκοτρώνη μέχρι τον παλίμπαιδα Κωνσταντίνο τον Β΄ που εξηνάγκασε σε παραίτηση, το 1965, τον αείμνηστο Γέρο της Δημοκρατίας, τον λαοπρόβλητο πρωθυπουργό του 53%, τον μεγαλύτερο πολιτικό και δικανικό ρήτορα που εγέννησε η Ελλάδα, τον ΓΕΩΡΓΙΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.

²  Η  λέξη «κόστος»  δεν είναι ελληνική.

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ …«το κόστος , του κόστους, τω κόστει, το κόστος , ω κόστος»

ΠΛΥΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ…«Τα  κόστη ;  των κοστώ ν (όπως των δασών)  ή των κόστων!!!

Αντ΄ αυτής  θα προτιμούσαμε την «δαπάνη» .  Όρα καὶ ιερὸν συνέκδημον  του Σαλιβέρου : «Τέτρωται Ἅδης ἐν τῇ καρδίᾳ δεξάμενος τὸν τρωθέντα λόγχῃ τὴν πλευρὰν καὶ στένει πυρὶ θείῳ δαπανώμενος…»

Στα επόμενα θα εξετάσομε την ετυμολογία της λέξεως  «Δικηγόρος» και θα αποδειχθεί  δι΄  εδραίας επιχειρηματογίας ότι το ορθόν είναι  : Δικήγορος

Επίσης,  θα αναφερθούμε στη λέξη « police » που είναι η ελληνική λέξη «πόλις».

Θα ετυμολογήσομε τη λέξη «τύπος» που συνδέεται με το ρήμα τύπ-τ-ω (που σημαίνει κτυπώ, πιέζω, εξ ου και press room = αίθουσα τύπου.