Νίκος Βασιλειάδης

Και αυτή η νύχτα ήταν παγωμένη και σιωπηλή. Τα χριστουγεννιάτικα φώτα μαζεύτηκαν, μπήκαν μέσα στις χάρτινες κούτες και σφραγίστηκαν με ταινία. Τα έλατα φιγουράριζαν ξερά πεταμένα δίπλα σε κάδους από σκουπίδια και ο κόσμος έχοντας χάσει την αίσθηση της αναμονής των εορτών που είχαν πια τελειώσει, αυτή την αίσθηση που σε βγάζει στον δρόμο, έτρεχε να φτάσει όσο πιο γρήγορα γινόταν μέσα στο σπίτι του. Έξω Έκανε εκείνο το κρύο, το περονιαστό, το κρύο της Αθήνας, που μπορούσες να το νοιώσεις βαθειά μέσα στα κόκκαλά σου, ένα κομμάτι της χειμωνιάτικης εμπειρίας. Όπως θα έγραφε ο Παπαδιαμάντης, Βορρᾶς χιονιστὴς είχε φυσήσει. Κάτασπρη ἡ κορφὴ τοῦ Υμμητού γίγαντος μεταξὺ πυγμαίων, κατὰ τὸν Μαΐστρον ἐπάνω ἐκεῖ. Κάτω στο προάστιο παγωμενες ψιχάλες έφερναν μυρωδιά από τζάκι και βρεγμένο πεύκο… ούπς!!! Τζάκι; Είπα τζάκι; Κακώς!!! Το τζάκι τέρμα. Έτσι μας λένε οι ειδικοί. Έτσι μας επιτάσσει με κάθε τρόπο εδώ και δύο μέρες συνεχόμενα από εφημερίδος, τηλεοράσεως και ραδιοφώνου ο επίσημος πια Σταθμός Ενημερώσεως της Κυβερνήσεως ο οποίος αναπέμπει στον τίτλο του τους ουρανούς εις την αγγλικήν. Τώρα πώς και από την εποχή εκείνη την μακρινή που ο κακομοίρης ο Προμηθέας παρέδωσε μυστικά την φωτιά στους ανθρώπους, πράξη για την οποία τιμωρήθηκε από τον Δία να παραμείνει δεμένος στις πλαγιές του Καυκάσου, όπου ένας γύπας του έτρωγε καθημερινά το συκώτι, φτάσαμε στο σημείο να ξορκίζουμε την φωτιά ως «βόμβα» μέσα στα σπιτικά μας, δεν το πολυκατάλαβα. Φαντάζομαι πως η φιγούρα της γιαγιάς στο αναμμένο τζάκι με τα εγγόνια γύρω της και τα παραμύθια να πλανώνται στην ατμόσφαιρα πολύ σύντομα θα εμπίπτουν στις απαγορευτικές διατάξεις ενός Νόμου ανάλογου με τον αντικαπνιστικό (καπνίζει, δεν καπνίζει το τζάκι!). Και φαντάζομαι επίσης πως οι κάτοικοι των ακριτικών Βιλίων τις μέρες που έμειναν χωρίς ηλεκτρικό και αναγκάστηκαν να ανάψουν τζάκια για να μην γίνουν παγωτό κασάτο θα τιμωρηθούν παραδειγματικά!

Για να μην παρεξηγηθώ όμως. Δεν αμφισβητώ την επιστήμη και τις έρευνές της. Όχι! Αμφισβητώ την ξαφνική επίμονη πρεμούρα των ΜΜΕ και την ελληνική ιδιοσυγκρασία που πάντα κάνει την τρίχα τριχιά. Χάθηκε το μέτρο όπως χάθηκαν και τόσα άλλα. Λοιπόν ας συμπλεύσω μετά των επιστημόνων και εγώ και ας πω τζάκι με μέτρο. Αλλά αν το πούμε αυτό κύριοι των «χαλιναγωγήσεων» μήπως πρώτα θα έπρεπε να έχουμε βάλει στο τραπέζι μία πρόταση όπως… κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο;;; Λέω τώρα.. Μήπως;

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr