Ο  Γιώργος Πίτσος  είναι Πολιτικός Μηχανικός.

Η κουβέντα που κυριαρχεί  στον  προοδευτικό χώρο τους τελευταίους μήνες αφορά την δημιουργία ενός ευρύτερου σχήματος που θα σηκώσει ανάστημα στην επέλαση της κάθε μορφής ΔΕΞΙΑΣ.

Είναι απόλυτα δικαιολογημένη η λυσσασμένη αντίδραση που εκδηλώνουν τα Μέσα  Μητσοτάκη  γιατί  φαίνεται  να τους χαλάει τον σχεδιασμό. Αυτό που μ ενοχλεί πολύ όμως είναι η χλεύη των πρώην συντρόφων. Λες και κάποιος τους έβαλε το πιστόλι στον κρόταφο για να ενταχθούν με το ζόρι στο νέο σχήμα.

Από πίτα που δεν τρως, τι σε μέλλει κι αν καεί λένε. Παρ όλα αυτά οι μεγαλύτεροι πολέμιοι της ενότητας του χώρου αποδεικνύονται οι νεοδεξιοί γενίτσαροι . Όλοι αυτοί που μέχρι  χτες διεκδικούσαν διακριτές θέσεις στην δημοκρατική παράταξη και τώρα διαγκωνίζονται στο κατώφλι της Πειραιώς. Ξαφνικά τους βρωμάνε όσοι μέχρι χτες κοσμούσαν ωσάν αδάμαντες το ΚΙΝΑΛ.

Ας επανέλθουμε όμως στο θέμα μας. Η πικρή αλήθεια είναι πως πολλές φορές στο εγγύς παρελθόν έχουμε σπάσει τα μούτρα μας προσπαθώντας να χτίσουμε ευρύτερες συμμαχίες .

Δεν έχει καμία απολύτως σημασία εάν οι καιροί μας δικαίωσαν. Είναι δυστυχώς πιο σημαντικό πως χάθηκε πολύτιμος χρόνος και πλέον  η μάχη προβλέπεται δύσκολη.

Η γνωστή ιστορικά σε όλους Εθνική Λαϊκή Ενότητα του μέντορα μας Ανδρέα Παπανδρέου  σαφώς περιγράφει πως προϋπόθεση του εγχειρήματος είναι η από τα κάτω συσπείρωση, οργάνωση και δράση. Από την πηγή  αναβλύζουν τα νέα νάματα.

Ταπεινά θα προσέθετα, όμως, πως εξ ίσου απαιτείται το παράδειγμα και η έμπνευση των ταγών. Ας μην τρέφουν ορισμένοι αυταπάτες. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε συνεχόμενες εκλογές με την ψήφο πρώην πασόκων . Το πασοκικό 45% του 2009 δεν απείχε πολύ. Οι κατοπινές ηγεσίες επιλέγοντας  την συμπόρευση – συγκυβέρνηση με τη Δεξιά  διέλυσαν ουσιαστικά αυτό το παλλαϊκό ρεύμα.

Το μεγαλύτερο ρεύμα στην ελληνική  κοινωνία σήμερα όπως καταγράφεται κι από τις δημοσκοπήσεις είναι οι ΑΝΕΣΤΙΟΙ προοδευτικοί πολίτες . Με θλίψη για την κατάντια του χώρου και καχυποψία σε νέους  Μεσσίες παρακολουθούν ακροβολισμένοι στις παρυφές του πολιτικού συστήματος. Αναρωτιόνται  εάν παρακολουθούν μία απ’ τα ίδια;

ΠΑΣΟΚ, 58, ΕΛΙΑ, ΔΗΣΥΜ, ΚΙΝΑΛΛ, μηδέν εις το πηλίκον.

Τι θα μπορέσει να ενεργοποιήσει πάλι αυτές τις χειμαζόμενες ομάδες ; Αυτόν τον παντοδύναμο αλλά παροπλισμένο στρατό των άτακτων;

ΑΛΛΑΓΗ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΟΣ πιστεύω. Στις προθέσεις. Στον σχεδιασμό. Στους πρώτους μεταξύ ίσων που θα κληθούν να σηματοδοτήσουν αυτή την προσπάθεια. Πώς η κόπωση θα γίνει  ενθουσιασμός; Όταν πειστούμε πως η στόχευση δεν αφορά την εκλογική επιβίωση προσώπων και συσχετισμών. Όταν πειστούμε πως η στρατηγική αφορά την ιστορική επανίδρυση του προοδευτικού πόλου στη πατρίδα μας.

Σχήματα μετωπικά χωρίς σύνδεση με τους χαμηλόβαθμους αξιωματικούς και τους στρατιώτες της κοινωνίας δεν είχαν ποτέ τύχη. Μάνο την εύνοια των εκάστοτε αντισυστημικών μέσων. Άκαπνοι στρατηγοί απέβησαν μοιραίοι στην παγκόσμια ιστορία.

Οι αριθμοί σαφώς υποδηλώνουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει  ουσιαστικό ρόλο στο όλον εγχείρημα. Η κουλτούρα της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ περί συνεργασιών, αυτή και μόνη, μπορεί  να προστατεύσει τη προσπάθεια από τακτικισμούς  και επιδερμικές επιλογές .

Ας κάνουμε λοιπόν αυτό που ξέρουμε καλά. Ενότητα κι αγώνα, κόντρα στη Δεξιά.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr