Η Δρ. Δέσποινα Κατσώχη είναι Ογκολόγος – Ακτινοθεραπευτής, εξειδικευμένη στις νεότερες τεχνικές της ακτινοθεραπευτικής ογκολογίας και στους συνδυασμούς των θεραπευτικών ογκολογικών σχημάτων. Είναι Πρόεδρος και ιδρύτρια του μη κερδοσκοπικού Οργανισμού ΑΚΟΣ «Καρκίνος: Θεραπεία Σώματος και Ψυχής» Το φωτογραφικό λεύκωμα “ΑνθίΖΩ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλέντη.

Ένα υπέροχο ταξίδι στον χρόνο μέσα από μορφές που καθόρισαν την ταυτότητά μας, πρόσφερε η ΑΚΟΣ στις φίλες και στους φίλους της που συμμετείχαν σε μία ακόμη δράση της ενότητας «ΑνθίΖΩ με την ΑΚΟΣ». Αφορμή η επίσκεψη στο εργαστήρι γλυπτικής και κεραμικής του Χαράλαμπου Γκούμα, στο Αιγάλεω, ένα χώρο που χάρη στα έργα του, διασώζει τη μνήμη των κεραμέων (αγγειοπλαστών και αγγειογράφων), που δημιούργησαν μοναδικά έργα στον αρχαίο Κεραμεικό.

Συνοδοιπόρος μας η φωτογράφος Κάθυ Βολταίρα. Σκεφτόμαστε πολύ τον χρόνο ενώ είναι πολύ λίγος. Νιώθουμε να κυλά σαν το νερό, «αψηλάφητος», όπως λέει ο Άγιος Αυγουστίνος, και να ξεφεύγει μέσα από τα χέρια μας. Αν προσπαθήσουμε να τον σταματήσουμε στην αέναη ροή, τις περισσότερες φορές μένουμε σε κάποιες στιγμές απώλειας ή κρίσης, στιγμές που μοιάζουν σαν μαύρες τρύπες και καταβροχθίζουν τα πάντα. Μεγαλώνοντας όμως μαθαίνουμε να εκτιμούμε και τις στιγμές που μας έδωσαν χαρά, γέλιο, αγάπη, ελπίδα και δύναμη για να συνεχίσουμε τον αγώνα της ζωής στη διαδρομή προς την λήξη του χρόνου μας πάνω στη γη. Στη ροή του χρόνου χάσαμε αλλά και κερδίσαμε γιατί όλες μας οι στιγμές είναι πολύτιμες.

Γράφει για τον χρόνο ο Οδυσσέας Ελύτης στον πρόλογό του στο «Χρόνος δεσμώτης, Χρόνος λυόμενος»: από το «Εν λευκώ» του 1992: «ΤΟΝ ΕΚΛΕΙΣΑΜΕ σ’ ένα μικρό κουτί μεταλλικό που τ’ ονομάσαμε “ωρολόγιον”, και ησυχάσαμε. Όμως αυτό το κλασικό τικ τακ που απασχολούσε τους παλαιούς μυθιστοριογράφους μπορεί να είναι μέτρηση, μπορεί και διαμαρτυρία. Τίνος είναι, ο ένας του άλλου, δεσμωτής; Ποιος μας έδωσε το δικαίωμα να κάνουμε τον ήλιο τον ανίδεο μετρητή μας; Και τι ’ναι τα ημερονύχτια; Κέρματα που τα ρίχνουμε σ’ ένα τρύπιο κουμπαρά;…»