Νίκος Βασιλειάδης

Τα τουρκικά Fake News και η ενορχηστρωμένη προπαγάνδα άσχετα από το μέγεθος των ψευδών τους, έχουν φέρει και πάλι στην επιφάνεια ένα υπαρκτό ζήτημα: την ευκολία που έχουν πλέον ξένες δυνάμεις να αποκτούν μηχανισμούς επιρροής στην κοινή γνώμη άλλων χωρών μέσω του Διαδικτύου, ιδιαίτερα σε ακροατήρια με χαμηλό βαθμό πολιτικής γνώσης. Η επιρροή στη διεθνή κοινή γνώμη, μέχρι πριν από μερικά χρόνια, ήταν κάτι που ελάχιστες χώρες μπορούσαν να κάνουν. Και η αλήθεια είναι πως σε κάθε έναν πόλεμο, παράλληλα πια με τις αληθινές μάχες, διεξάγεται και ένας επικοινωνιακός πόλεμος προπαγάνδας, παραπληροφόρησης και ευρείας διακίνησης ψευδών ειδήσεων με έναν ρυθμό που ξεπερνά κάθε προσπάθεια ενός επίσημου μέσου ενημέρωσης λόγω χρόνου και συνθηκών να διαψεύσει ή να επαληθεύσει τις «ειδήσεις». Όσα λογισμικά και να αξιοποιούνται προς αυτή την κατεύθυνση, και όσες ειδικές ομάδες να ασχολούνται με τον έλεγχο της αξιοπιστίας του περιεχομένου. Εν προκειμένω η τελική ευθύνη παραμένει στον αποδέκτη – χρήστη που λειτουργεί και αναπαράγει περιεχόμενο, λειτουργώντας με συναίσθημα ευθύνης κρατώντας μακριά κυρίως το θυμικό του.

Το καλό με τα fake News είναι πως ο κύκλος ζωής τους είναι πολύ σύντομος. Σε λίγες μέρες, ανάλογα με το πόσο άμεση θα είναι η αντίδραση της άλλης πλευράς, αυτά αποδυναμώνονται και εξαφανίζονται. Αυτό φαίνεται πως έχει ήδη συμβεί με την τουρκική προπαγάνδα, η οποία αν βρίσκει πια κάποια ερείσματα, αυτά είναι μόνο για την εσωτερική κατανάλωση. Και εδώ γεννάται το ερώτημα του “τι ακολουθεί”. Γιατί ο Ερντογάν και η τουρκική πολιτική μας έχουν διδάξει πως δεν εγκαταλείπουν έτσι απλά ένα σχέδιο που “δεν έκατσε”. Θα το τραβήξουν τόσο όσο να κερδίσουν τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη που θα μπορούσαν να κερδίσουν, ακολουθώντας το ρητό ” το μη χείρον βέλτιστον”, μια φράση η οποία κρύβει μέσα της τεράστια λογική..

Έτσι λοιπόν τώρα πια, που τα επικοινωνιακά τερτίπια δείχνουν να έχουν χάσει την δυναμική τους, πρέπει να προετοιμαστούμε για την επόμενη φάση η οποία δεν αποκλείεται να είναι μία προβοκάτσια, ένα επεισόδιο που θα στρέψει και πάλι τα φώτα της δημοσιότητας στα τεκταινόμενα και θα δώσει την ευκαιρία στον Ερντογάν να επανεκκινήσει την ρητορική του. Το πιο πιθανό είναι πως μέχρι τουλάχιστον την Τρίτη 17 Μαρτίου όπου ο Ερντογάν θα συναντηθεί με τον Γάλλο πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν, και την Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ να μην έχουμε καμμία αλλαγή σκηνικού. Αλλά μετά και πάντα σε σχέση με το αποτέλεσμα της συνάντησης, ίσως θα πρέπει να προετοιμαστούμε…για τα πάντα.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr