Ο Σέργιος Θεοδωρίδης είναι Καθηγητής Επεξεργασίας Σήματος και Μηχανικής Μάθησης στο Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του ΕΚΠΑ
Θα το βρείτε: σε “Πολιτεία”, “Πρωτοπορία” Αθήνας-Θεσσαλονίκης-Πάτρας, “Ιανός” Αθήνας και Θεσσαλονίκης, και σε όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας και του εξωτερικού που θα ζητηθεί σε 2-5 ημέρες. β) ΗΠΑ μέσω του “Εθνικού Κήρυκα”. γ)στις εκδόσεις Φίλντισι on line, με μειλ ή τηλεφωνικά 210 65 40 170 – [email protected]
όλα τα συγγραφικά έσοδα θα διατεθούν σε οικογένειες με παιδικό καρκίνο.
Κοιτώντας τι άφησε πίσω η κατάληψη του ΑΠΘ με γεμίζει θλίψη. Θλίψη για την κατάντια μιας κοινωνίας ολόκληρης, που για χρόνια ανέχεται αυτού του είδους τα φαινόμενα. Αυτές οι εικόνες δεν είναι πρωτόγνωρες. Είναι η κανονικότητα μετά από κάθε κατάληψη. Και κάθε εικόνα ενέχει και ένα ιδιαίτερο συμβολισμό. Όπως ο μπάτσος που κτυπάει με μανία κάποιον. Όπως ο αλητήριος που χτυπάει ένα αστυνομικό. Εικόνες της Ελλάδας. Οι εικόνες της ανάρτησης, αναδεικνύουν την απαξία που τρέφει η Ελληνική κοινωνία, στο κοινωνικό της υποσυνείδητο, για το Θεσμό του Πανεπιστημίου. Δεν είναι κομμάτι της. Ποτέ δεν ήταν. Δεν το πονάει. Είναι κάπου “εκεί”, ένα κομμάτι της άμεσης ανάγκης της, κάτι σαν ένα τρένο ή ένα λεωφορείο που θα την πάει από τη μία στάση της ζωής στην άλλη, κάτι σαν ένα περίπτερο που αντί για τσιγάρα ή προφυλαχτικά το πανεπιστήμιο πουλάει αντίγραφα πτυχίων.
Και με γεμίζει με οργή, γιατί η κάθε καταληψούλα, που αποφασίζουν πέντε πιτσιρίκια, φοιτητές και συχνά όχι, διάφοροι κύκλοι την ταυτίζουν με τους αγώνες της Αριστεράς. Μιας Αριστεράς που έδωσε και Αγώνες και παρήγαγε ιδέες. Ρισκάροντας το μεροκάματο, ρισκάροντας την οικογένεια, ρισκάροντας να όνειρά του/της για τη ζωή. Η Αριστερά τις δεκαετίες του 50 και 60 άντε και του 70 ήταν στην πρωτοπορία της Ελληνικής Διανόησης. Ταυτίζουν αυτή την κατάντια με την Αριστερά. Γιατί πια έχουν στερέψει από ιδέες. Γιατί δεν έχουν απαντήσεις για την σημερινή εποχή. Αναμασούν αυτά που αποστήθισαν. Περιττώματα μια άλλης εποχής. Κι επειδή δεν έχουν ουσιαστικό λόγο παρέμβασης οχυρώνονται πίσω από κάθε τι που θα υπονομεύσει. Η μόνη τους ελπίδα. Και σε μια τέτοια ένδεια, αποδομούν, βιάζουν όποτε και όπως μπορούν ΚΑΙ το Θεσμό του Πανεπιστημίου. Αυτό που το Πανεπιστήμιο συμβολίζει. Τη Γνώση και τη Δημοκρατία. Ταυτίζουν, εδώ και χρόνια, τον τραμπουκισμό με τον Αγώνα και τη Δημοκρατία.
Με γεμίζει οργή, γιατί με αυτό τον τρόπο εξοπλίζουν κάθε αντιδραστική φωνή. Δίνουν το άλλοθι σε αντιδραστικές πολιτικές. Αυτές τις φωνές, που οι παλαιοί Αριστεροί τις είχαν απέναντι τους, οι σημερινές αριστεράνζτες τις χρειάζονται για την ίδια τους την ύπαρξη, την επιβίωσή τους. Άμα λάχει συνεργάζονται και μαζί τους. Δεν μπορεί να υπάρχουν χωρίς αυτές. Είναι πια ετερόφωτοι.
Ναι, ήμουν και θα είμαι Αριστερός. Αλλά η Αριστερά που πίστεψα και πιστεύω δεν είχε και δεν έχει καμία σχέση με τραμπούκους, με δολοφόνους. Ξεκάθαρα. Όχι ναι μεν αλλά. Όχι με τερτίπια. Ήταν και θα είναι Απελευθερωτική. Στη δική μου Αριστερά, το Πανεπιστήμιο είναι φάρος. Είναι σύμβολο. Και τα σύμβολα δεν τ’ αγγίζουν, ξεφτίλες.
DELIVERY 
2241003600 
8:00-16:00 & 19:00-22:00Catering-Συνέδρια-Γάμοι-Βαπτίσεις-Εκδηλώσεις
Απ.Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στ.Διαγόρας)-Ρόδου-Λίνδου (ΙΚΑ)-Λεωφ.Κρεμαστής-Πηγές Καλλιθέας (Μάϊος-Οκτώβριος)
SHARE
Στηρίξτε-Ενισχύστε την iΠόρτα με τη δική σας χορηγία…
Το σκίτσο είναι του Βαγγέλη Παυλίδη
