Περνώντας από μια παιδική χαρά παρατήρησα τα παιδάκια που έπαιζαν, έτρεχαν, γελούσαν …Τι όμορφη εικόνα…

Συνέχισα την παρατήρηση και ήταν τόσο υπέροχο και συγκινητικό αυτό που είδα…στο ρόλο των γονιών παππούδες και γιαγιάδες, με πόση αγάπη τα πρόσεχαν και τα προστάτευαν …

Ήταν πάντα πεποίθηση μου ότι είναι ο πιο σημαντικός κρίκος της κοινωνίας μας, συνδέει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον…σήμερα σε αυτές τις συνθήκες που υπάρχει τεράστιο οικονομικό πρόβλημα και έλλειψη κοινωνικής συνοχής, η προσφορά αυτών των ανθρώπων είναι ανεκτίμητη…και όμως αυτούς τους ανθρώπους η εξουσία τους οδηγεί στην ανέχεια, τους πετσοκόβει της συντάξεις και τους βάζει ημερομηνία λήξης.

Και έκανα έναν συνειρμό άσχετο και θυμήθηκα την κινηματογραφική ταινία “Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν” (δράμα παραγωγής 1969 σε σκηνοθεσία Σίντνεϊ Πόλακ βασισμένη στο μυθιστόρημα του Χόρας ΜακΚόι) που όταν πριν χρόνια την είχα παρακολουθήσει άφησε στην ψυχή μου για πάντα τη συγκίνηση.

Καλοί μου άνθρωποι… Υ Π Ο Κ Λ Ι Ν Ο Μ Α Ι στην προσφορά σας.

Από την Μελισσοκομική Δωδεκανήσου

Ο Σπύρος Ντασιώτης είναι Γλύπτης και ο Δημιουργός του Πάρκου των Ψυχών στην κορυφή της Πάρνηθας. 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

  The article expresses the views of the author  

 iPorta.gr