Παλιός φίλος, αριστερός μεν που όμως έπαιρνε μίζα από ό, τι πετάει κι ό, τι κολυμπάει, από την Πλάκα ως την Τήνο, που με κατάκλεψε εν ονόματι της συντροφικότητας και που σχεδίαζε τις οικιστικές ζώνες στις Κυκλάδες μαζί με τον Σηφουνάκη ανάλογα με τις περιοχές που είχε αγοράσει, με κατηγόρησε πρόσφατα ότι γράφω εναντίον του Σύριζα γιατί δεν με έκανε ο Αλέξης υπουργό (sic).

Εδώ η ηλιθιότητα συναγωνίζεται την ιταμότητα. Οι άνθρωποι δυστυχώς εξ ιδίων κρίνουν τα αλλότρια. Λες και ο Σύριζα μαζί με τους ΑΝΕΛ δεν έφερε τον τόπο μας στα όρια του καταργώντας κάθε αξία και έννοια της Αριστεράς και λειτουργώντας ως η πέμπτη φάλαγγα των νατοϊκών και των ευρωτραπεζικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή. Λες και δεν είμαι εγώ που δεν έχω συγκρουστεί με κάθε μορφής εξουσία, φιλική ή εχθρική. Ή λες και όσοι προορίζονται για “υπουργοί”, δεν έχουν μια σταθερά συγκεκριμένη συμπεριφορά απέναντι στην εξουσία, την όποια εξουσία, σε όλο τους τον βίο. Λες και αν ήθελα, δεν θα έπαιρνα μια θέση ανταμοιβής και συμβολαίου σιωπής όπως τόσοι και τόσοι άλλοι.

Εγώ άρχισα να ασκώ κριτική προς τον Αλέξη, όταν πρωτοείδα τον Βαρουφάκη να κανοναρχεί τους ασχετοάσχετους της Κουμουνδούρου πριν ακόμα γίνουν κυβέρνηση. Πολέμησα τριάντα χρόνια την νοοτροπία ΠΑΣΟΚ που ευτέλισε και ευτελίζει τον τόπο και θα συνεχίσω όσο και αν ενοχλούνται οι επαγγελματίες αριστεροί. Όσο κι αν δεν το κατανοούν, όσο κι αν τους υπερβαίνει, δεν θέλω τίποτα, δεν εξαγοράζομαι.

Ο Μάνος Στεφανίδης είναι Ιστορικός Τέχνης

και Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr