Με αφορμή κάποια πολύ… ροκ είδηση  που προέκυψε τις τελευταίες ώρες, θα σας αφηγηθώ μια ιστορία από την δεκαετία του 1960, όταν υπηρετούσα στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας. ‘Εχοντας την ευθύνη στο γραφείο διαβιβάσεων, που βρισκόταν αμέσως μετά την κεντρική πύλη δεξιά, ένα μεσημέρι είδα να σιγοκαίει μια μικρή φωτιά σε κάτι ξερά χόρτα. Θεωρώντας ότι η φωτιά θα μπορούσε να απλωθεί γρήγορα και να απειλήσει το παρακείμενο χανς-αποθήκη οπλισμού, τηλεφώνησα αμέσως στον σμηναγό ασφαλείας, ο οποίος κάπου χαζολογούσε στο κυλικείο της μονάδας. Το και το. Ξέρετε τι μου απάντησε ο ηλίθιος;

-Να τοποθετηθεί αμέσως φρουρός.

Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι αυτό δεν θα προλάβαινε τα χειρότερα, διότι είχε πιάσει αεράκι, όταν ο σμηναγός (που βέβαια επρόκειτο για  έναν αρχισμηνία καραβανά) επανήλθε ως κέρβερος:

-Οφείλουμε να εφαρμόσουμε τον κανονισμό!

Εννοείται ότι τον αγνόησα κανονικά, έβγαλα τους σμηνίες από τα γραφεία και με μερικές μάνικες σβήσαμε την φωτιά προλαβαίνοντας μεγάλη ζημιά.

Το θυμήθηκα χθες, διαβάζοντας την περιπέτεια του άτυχου βοσκού στην Θεσσαλία, ο οποίος, θύμα της θεομηνίας που έφερε ο ‘Ιανός’,  είδε τα πεντακόσια και πλέον πρόβατα της στάνης του να ΠΝΙΓΟΝΤΑΙ. Και όταν απευθύνθηκε σε κάποιον αρμόδιο προκειμένου να δηλώσει την ατυχία του ώστε να πάρει σειρά για μια –έστω μίζερη- αποζημίωση από το κράτος, ο υπάλληλος του ζήτησε δύο ευρώ «χαρτόσημο» για κάθε κεφάλι αμνού που είχε πνιγεί. Τουτέστιν πάνω από ένα χιλιάρικο, το οποίο ο άνθρωπος δεν διέθετε.

Φυσικά παραπονέθηκε αλλά ποιος να τον ακούσει;

Άσε που δεν ήθελε πολύ ο υπάλληλος να του πει:

«Κύριε αυτό αναφέρει ο κανονισμός για την περίπτωσή σας. Και να ξέρετε πως μπροστά στον κανονισμό και στον νόμο όλοι μας είμαστε νάνοι».

Την καλημέρα μου!

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

iPorta.gr